خرید تور تابستان ایران بوم گردی

تبلیغ نامناسب دولت برای انصراف از دریافت یارانه

آنچه که این روزها دولت در رابطه با اجرای فاز دوم هدفمندسازی یارانه ­ها و یا به عبارت ساده تر، ادامه ی پرداخت یارانه 45 هزار تومانی با مردم می کند و لفظ و معنایی که تریبون های دولت در این زمینه تداعی می کنند، چندان شایسته و زیبنده به نظر نمی رسد.

محمد باقر کریمی، در یادداشتی برای انصاف نیوز در این باره می نویسد:

قانون هدفمندسازی سازی یارانه ها مصوب مجلس هست و دولت ها مجری آن قانون هستند اما در زمینه اجرای این قانون واحد دو ادبیات و دو نگاه کاملا متفاوت و حتی تا حدی متضاد در دولتهای فعلی و قبلی به چشم می خورد، در حالی که روح و فلسفه آن قانون تغییری نکرده است. در این زمینه یادآوری چند نکته خالی از فایده نیست:

1. پرداخت یارانه ی نقدی معامله غیرمنصفانه ای بود که دولت قبل با گفتن اینکه “یارانه پول امام زمان هست و برکت دارد” با مردم کرد تا چند برابر آن را از جیب دیگر مردم بردارد. هدف، آزاد کردن قیمت حامل های انرژی و رهاندن دولت از زیر فشار آن بود که بدون تزریق بی حس کننده ای مانند یارانه نقدی، طبیعتا اجرای آن ممکن نمی شد و یا خیلی پرهزینه می شد.

2. تریبون های دولتی و کانال های تلویزیون از طرف دولت به طور مداوم در حال تبلیغ منفی برای دریافت یارانه هستند. به طور مثال تیزر توهین آمیز “مطابق قانون یارانه به فرد نیازمند و متقاضی تعلق می گیرد”، مدام از جلوی چشم میلیون ها بیننده عبور می کند که معنای ساده آن این است که: یارانه به فقیر و نیازمند و تقاضاکننده و سؤال کننده تعلق می گیرد. این را مقایسه کنید با ادبیات دولت پیشین در بدو اجرای آن قانون که یارانه را پول امام زمان می دانست و آن را حق مردم تلقی می کرد که البته هیچ منتی هم بر گیرنده آن نبود. حال چه اتفاقی افتاده است؟ مگر روح قانون هدفمندسازی یارانه ها تغییر کرده است که چنان ادبیات قشنگ و تعبیر معنوی، جای خود را به چنین ادبیات موهنی داده است که یارانه را هزینه سربار تلقی می کنند و بر گیرنده ی آن منت می نهند و او را متقاضی می نامند!

3. طرفداران دولت به طور مداوم در حال ارائه آمارهای گوناگون در تریبون های مختلف هستند که عمده عقب ماندگی های کشور و نواقص موجود در حوزه های مختلف را به دلیل پرداخت یارانه نقدی نشان می دهد. یکی می گوید: هزینه هر ماه پرداخت یارانه برابر با 4000 میلیارد تومان هست و بودجه 4 ماه پرداخت آن می شود 16000 میلیارد تومان و برابر با کل بودجه وزارت بهداشت و درمان. آن یکی می گوید:  بودجه 9 ماه پرداخت یارانه برابر است با کل بودجه عمرانی کشور در سال گذشته و قس علی هذا. خوب این دوستان چرا از خود نمی پرسند که قبلا که یارانه پرداخت نمی شد چرا سرانه  بهداشت ما در سال آنقدر پایین بود و چرا آنهمه پروژه های عمرانی ناتمام از دولت های سابق و اسبق باقی مانده است؟ چرا این دوستان اینقدر ساده انگاری می کنند و به عمد یا سهو آدرس غلط می دهند. آیا بهتر نبود که دولت از عقبه اجتماعی اش استفاده می کرد و با مردم ارتباط صمیمی تری برقرار می کرد؟ آیا شایسته نبود دولت محترم و دیگر مدعیان با طرح دلایل اصلی و تبیین صادقانه مزایای کم و معایب بسیار پرداخت یارانه علی الخصوص در شرایط حاضر ذهن مردم را روشن می کردند و آنها را در گرفتن تصمیم درست یاری می کردند؟

4. و اما جان کلام اینکه: نباید در یک فضای مدیریت شده واقعیت را نادیده انگاشت و دلایل اصلی و فلسفه ی پشت پرداخت یارانه را فراموش کرد. نیازی به گفتن نیست که تولید ناخالص ملی و میانگین سطح درآمد کشور ما (که شامل بیش از 80 درصد خانوارها می شود)، اصلأ قابل قیاس با کشورهای توسعه یافته نیست. دستمزدهای پرداختی در مشاغل خدماتی، دولتی و سازمان های شبه دولتی حتی قابل مقایسه با برخی از کشورهای همسایه هم نیست چه برسد به کشورهای مترقی. حال چگونه می توان انتظار داشت کسی که حقوق و درآمدش به نرخ ایران هست، هزینه برق و بنزین و حتی خدمات دولتی را به نرخ آلمان، فرانسه و حتی ترکیه بدهد؟ این معقول به نظر نمی رسد. فراموش نکنیم دلیلی که دولت قبلی برای پرداخت یارانه به صورت نقدی مطرح می کرد (صرف نظر از دلایل سیاسی و تبلیغاتی آن که در حیطه این نوشته نیست)، این بود که به دلیل ارزانی بیش از حد انرژی در کشور، اسراف و حیف و میل زیادی در زمینه مصرف انرژی صورت می گیرد؛ لذا دولت قیمت ها را افزایش می دهد و سوپسید اختصاص یافته را به صورت نقدی به مردم می دهد که خودشان بهتر مدیریت کنند و از این طریق جلوی ریخت و پاش ها هم گرفته می شود و در مراحل بعدی نیز با افزایش درآمد مردم قیمت ها هم بیشتر افزایش می یابد. البته اینکه به اذعان کارشناسان و حتی عوام این تصمیم چه نتایج سوئی در بر داشت و یارانه نقدی سرکنجبینی بود که از قضا صفرا فزود، بر همگان آشکار است و اینکه  بر اثر نقدینگی حاصل و افزایش انفجاری تورم آن 45 هزار تومان دیگر 10 هزارتومان هم نمی ارزد، برای همه قابل لمس هست. اما آنچه اکنون به نظر می رسد این هست که دولت همه کاستی ها و تبعات منفی ناشی از پرداخت یارانه را متوجه یارانه بگیرها می کند و به عبارتی توپ را در میدان مردم می اندازد و این منصفانه نیست!

پر واضح هست که به دلیل درآمد پایین بسیاری از اقشار مردم و اختلاف میانگین سطح درآمد در کشور ما با مقدار استاندارد آن، دولت موظف حمایت و ارائه سوپسید و یا پرداخت یارانه به درصد عمده ای از شهروندان می باشد. می ماند کسانی که واقعا استحقاق دریافت این سوپسید را ندارند. به نظر راقم این سطور، شتر سواری دولا دولا نمی شود و استفاده از تبلیغ منفی و آن ادبیات نازیبا چاره کار نیست. دولت باید شجاعانه تصمیم بگیرد و به اقشاری که  مستطیع هستند، یارانه پرداخت ننماید، همین! و تصور نمی شود که چنین تصمیمی تبعات منفی آنچنانی داشته باشد. به هر حال اگر هر کسی با تصمیمی مواجه شود که  در ظاهر به نفع او نیست ولی منطق درستی پشت آن تصمیم هست در نهایت آن تصمیم را خواهد پذیرفت. دولت ناگزیر از اخذ چنین تصمیم صریح و جسورانه ای هست و الا این بازی باید حالا حالاها ادامه یابد.

دولت باید از طرفی واقعیت جامعه را ببیند و قیمت ها را منطقی بالا ببرد؛ چرا که این پذیرفتنی نیست که دولت به کارمند خودش به ریال و تومان حقوق و دستمزد بدهد و از او هزینه بنزین، برق و گاز را به دلار و یورو بگیرد (کسی که حقوق یک میلیون تومانی می گیرد نمی تواند برای هر لیتر بنزین 2 دلار بپردازد). همچنین دولت باید با پرداخت یارانه از اقشار با درآمد ناکافی (که حتی بسیاری از کارکنان دولت را هم شامل می شود) حمایت کند که آهنگ آهسته زندگی آنها لطمه نخورد و در کنار آن، حمایت یارانه ای از اقشار با درآمد کافی را قطع کند و حتی به صورت معکوس از آنها مالیات منصفانه دریافت کند! باشد که روزی برسد تا دولت تدبیر و انشاء الله دولت های بعدی با برنامه ریزی و زمینه سازی صحیح برای کسب و کار و اشتغال و حمایت های درست و اصولی از  تولید شرایطی را ایجاد کنند که جامعه ما نیازی به دریافت یارانه نداشته باشد و شهروندان آن با سطح بالای درآمد و پرداخت مالیات کافی کشور را از وابستگی به تزریق پول نفت برای اداره آن و تأمین هزینه های جاری کشور بی نیاز نمایند.

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا