تشبیه وضع ایران و غرب به صلح حدیبیه توسط آشنا
مشاور رییس جمهور در حالی که چند روز از توافق برای ادامه ی مذاکره و تعویق توافق با 5+1 می گذرد، با بازنشر تفسیری از سوره ی فتح، به نظر تلویحا خواسته است که وضعیت کنونی ایران را به صلح حدیبیه تشبیه کند؛ صلحی که به گفته ی پیامبر ص: «این بزرگترین پیروزى ما بود که مشرکان راضى شدند بدون برخورد خشونت‌آمیز، شما را از سرزمین خود دور کنند و به شما پیشنهاد صلح دهند، و با آن همه ناراحتى که قبلاً دیده‌اند، تمایل به ترک تعرّض نشان دادند».
به گزارش انصاف نیوز، حسام الدین آشنا در یادداشتی در فیسبوک با عنوان «فتح مبین پیامبر(ص)، صلح حدیبیه بود» نوشت:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا ﴿١﴾ لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَیَهْدِیَکَ صِرَاطًا مُسْتَقِیمًا ﴿٢﴾ وَیَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِیزًا ﴿٣﴾ هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿٤﴾
تفسیر و شأن نزول آیات اوّل سوره فتح چیست؟
در شأن نزول این سوره و دو آیه ی اوّل آن، روایات متعدّدى وارد شده که “صلح حدیبیه” در این سوره ی شریفه، به عنوان “فتح مبین” معرفى شده است. هنگامى که پیامبر(ص) از حدیبیه باز مى‌گشت (و سوره ی فتح نازل شد)، یکى از اصحاب عرض کرد: این چه فتحى است که ما را از زیارت خانه خدا باز داشتند و جلوى قربانى ما را گرفتند؟! (چرا که پیامبر(ص) در سال ششم هجرت ماه ذى القعده به قصد عُمره به سوى مکه حرکت کرد، ولى در نزدیکى مکه با خبر شد قریش تصمیم گرفتند از ورود ایشان جلوگیرى کنند تا اینکه پیامبر(ص) به حدیبیه (روستایى در بیست کیلومترى مکه) رسید و صلح رقم خورد). پیامبر (ص) فرمود: “بد سخنى گفتی، بلکه این بزرگترین پیروزى ما بود که مشرکان راضى شدند بدون برخورد خشونت‌آمیز، شما را از سرزمین خود دور کنند و به شما پیشنهاد صلح دهند، و با آن همه ناراحتى که قبلاً دیده‌اند، تمایل به ترک تعرّض نشان دادند”.
سپس پیامبر(ص) ناراحتى‌هایى را که در بدر و احزاب تحمل کردند به آنها یاد آور شد. مسلمانان تصدیق کردند که این اعظم فتوح بوده است و آنها از روى ناآگاهى قضاوت کردند.
زهرى که از رجال معروف تابعین است، مى‌گوید: فتحى عظیم‌تر از صلح حدیبیه صورت نگرفت، چرا که مشرکان با مسلمانان ارتباط یافتند و اسلام در قلوب آنها جایگزین شد و در عرض سه سال گروه عظیمى اسلام آوردند، و جمعیت مسلمانان با آنها فزونى گرفت. (1)
امّا تفسیر آیات اول و دوم این سوره: در این دو آیه قسمتى از نتایج پر برکت “فتح مبین” (صلح حدیبیه) تشریح شده است. خداوند چهار موهبت عظیم را در سایه ی این فتح نصیب پیامبرش(ص) کرد: مغفرت، تکمیل نعمت، هدایت و نصرت. در مورد پیامبر اسلام(ص) نسبت‌هاى ناروا و گناهان پندارى فراوانى وجود داشت. او را جنگ‌طلب، آتش‌افروز، بى‌اعتنا به سنت‌هاى راستین، غیرقابل تفاهم و مانند آن مى‌شمردند. صلح حدیبیه نشان داد آیین او بر خلاف آنچه دشمنان مى‌پنداشتند، یک آیین جامع و الهى است و آیات قرآنش ضامن تربیت نفوس انسان ها و پایانگر ظلم و ستم و جنگ و خونریزى است. او به خانه ی خدا احترام مى گذارد؛ هرگز بى دلیل به قوم و جمعیتى حمله نمى کند؛ او اهل منطق و حساب است؛ پیروانش به او عشق مى ورزند؛ او به راستى همه ی انسان ها را به سوى محبوبشان “الله” دعوت مى کند، و اگر دشمنانش جنگ را بر او تحمیل نکنند، طالب صلح و آرامش است.
انتهای پیام
