ذوب مهاجرین ایرانی، راه جلب رضایت نیست / رضا نصری
به گزارش انصاف نیوز، رضا نصری حقوقدان ایرانی عضو واحد حقوق بینالملل موسسه ی عالی مطالعات بینالمللی ژنو، در فیسبوک نوشت:
از بدو آغاز پدیده مهاجرت، شیوه «حق طلبى» ایرانیان خارج از کشور عمدتاً مبتنی بر استحاله هویت، پنهان کردن اصلیت، انکار خود و تلاش ناشیانه براى ذوب شدن در کشور میزبان بوده است.
نمودهاى بیرونى این رویکرد هم در رفتارهاى خودآگاه و ناخودآگاه روزمره بسیارى از ایرانیان، به ویژه «تازه واردتر»ها، کاملاً مشهود است: تغییر اساسى در ظاهر، تغییر نام کوچک، تقلید افراطگونه و تصنعى از سبک زندگى، لحن و حتى body language همتایان غربى، پنهان کردن محل تولد و تابعیت ایرانى، افراط در برگزارى اعیاد مذهبى، جشنهاى ملى و آداب و رسوم کشور میزبان (گاه حتى بزرگداشت پیروزیهای نظامى این کشورها که در تاریخ به زیان ما بوده)، پنهان شدن پشت هویتهای مبهم مانند persian به جای ایرانى، اظهار تفاوت با سایر ایرانىها و اصرار بر فاصله گرفتن از اجتماعات ایرانى، دور نگه داشتن فرزندان از فرهنگ مادرى و زبان فارسى (یا قومیتى) و تکلم به زبان انگلیسى (یا هر زبان دیگر) با آنها، تحریف تاریخ و هویت ایرانى در مناسبات روزانه، رسانه ها و برنامه هاى فرهنگى به منظور «دلنشینتر» شدن نزد مردم کشور میزبان، ابراز تعصب افراط گونه روى پرچم و نمادهاى کشور میزبان، “دور زدن” قوانین تبعیض آمیز – مانند قوانین تحریمى – به جاى مبارزه رو در رو براى لغو آنها، ترس دائم از «آبروریزى» و ساکت کردن هموطنان منتقد به سیاست و جامعه ی میزبان…
متأسفانه، تصور رایج میان بسیارى از ایرانیان خارج از کشور این است که با این رویکرد و روشهاى گاه غیرعزتمندانه در نهایت از حق و حقوق و جایگاه بهترى در جوامع میزبان برخوردار خواهند شد. حال اینکه تاریخچه ی مبارزات مدنى و جنبش هاى حقوق شهروندى در همین کشور کاملا خلاف این را نشان میدهد: در تاریخ مبارزات مدنى این کشورها، «کاسیوس کلى»ها نامشان را به «محمدعلى» تغییر میدهند و طلبکارانه و پر افتخار سینه سپر میکنند تا حقشان را پس بگیرند، نه اینکه عامدانه در هویتى دیگر محو و ذوب شوند تا جلب “رضایت” کنند!
تا ایرانیان متوجه این حقیقت نشوند، هرگز در هیچ جاى جهان جایگاهى در شأن یک تمدن بزرگ پیدا نخواهند کرد.
امروز که یک نماینده ی مجلس چینى تبار در کانادا آنها را به ذوب شدن بیشتر یا بازگشت به ایران دعوت کرده، اگر بنا باشد واکنش آنها کمپین هایى از قبیل “من یک کانادایى هستم” باشد، هرگز به جایى نخواهند رسید! اگر پاسخ دعوت به ذوب شدن ابراز “already ذوب بودن” است، واى به حال فردا! واى به حال عزت جمعى.
انتهای پیام