چرا دروغ گویان اخراج نشوند؟
حجت‌الاسلام والمسلمین رضا مظفری، مدرس حوزه ی علمیه و عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده، نوشت:
نمای نخست:
آیت‌الله موحدی کرمانی دام عزه در سخنانی ضمن نکوهش وضع بدحجابان فرموده است: «بدحجابان باید از ادارات اخراج شوند».
پیش از ایشان حضرات آقایان علم الهدی و سید احمد خاتمی نیز تعابیر مشابهی داشته‌اند.
آیت‌الله موحدی کرمانی از عالمانی است که بی‌تردید بر قرآن کریم اشراف دارند. قرآن تکرار نابجا ندارد و اگر می‌داشت، محل اشکال بود و چنین اشکالی بر سخن خداوند حکیم وارد نیست.
نمای دوم:
با مروری بر قرآن کریم به راحتی در می‌یابیم که پروردگار عادل از کدام گناهان بیشتر بیزاری جسته است.
دروغ از گناهانی است که در نکوهش آن آیات و روایات بسیاری وارد شده است. به عنوان نمونه موارد زیر قابل ذکر است:
• «لعنت خدا بر دروغ گویان باد».
• «بگو در زمین بگردید و بنگرید که پایان کار تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است».
• «پس، از آنها انتقام گرفیم و بنگر که عاقبت تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است؟».
• «پس در آن روز، وای بر تکذیب‌کنندگان».
• «پس اگر از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد، به آب جوشان میهمانش کنند، وبه دوزخش درآورند».
• «در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان».
• «در دل هاشان مرضی است و خدا نیز بر مرضشان بیافزوده است و به کیفر دروغی که گفته‌اند برایشان عذابی است دردآور».
• پیامبرمکرم فرمودند: «دروغگویی را همین بس که شخص بر اساس هر آنچه شنیده است، سخن بگوید».
• نیز فرمودند: «از گمان بر حذر باشید، زیرا که گمان دروغ‌ترین سخن‌هاست».
• از وصایاى على (ع) به فرزندش حضرت امام حسن (ع) این بود که می‌فرمود:
«ناخوشى دروغگویى از تمام ناخوشیها قبیحتر و ناپسندتر است.
دروغگوئى امنیت اخلاقى و قضایى و اقتصادى را متزلزل می‌کند، دروغگویى مردم را نسبت به یکدیگر بدبین کرده و از آنان سلب اعتماد می‌کند، دروغگویى ریشه ی فضیلت و سجایاى انسانى را می سوزاند».
• امام باقر (ع) فرمود: «دروغ ویران‌کننده ی ایمان است».
آن چه ذکر شد، یک از هزار سخن در نکوهش دروغ است.
نمای سوم:
اکنون جای چند پرسش باقی است. پرسش‌هایی که در ذهن مردم عزیز جریان دارد، اما از گفتن دریغ می‌کنند:
1- در متون اسلامی آیا بدان حد که دروغ گویان انذار شده‌اند و دروغ نکوهش شده است، آیا بدحجابان هم مورد سرزنش قرار گرفته اند؟
2- بدحجابی در کشور عزیز ما بنیان سوز‌تر است، یا دروغ و نیرنگ و نفاق.
3- آیا حوزه‌های علمیه و عالمان دین تمام تلاش خود را در نشر فرهنگ پوشش به کار برده‌اند و بر نظام حجت تمام شده است؟
4- اگر بدحجابان، ناشایستند، چرا از آنها استفاده ی ابزاری می‌شود؟ مثلا: در انتخابات و راهپیمایی‌هایی چون 22 بهمن و 9 دی، چهره ی خواهران بدحجاب با نمای نزدیک از تلویزیون پخش می‌شود و مدتی که گذشت، چهره ی آنان شطرنجی می‌شود.
5- چرا عالمان دلسوز در باب دروغ گویان مشهور کشور داد سخن ندادند و هر از چند گاه یک بار دخترکان مظلوم این سرزمین را به تازیانه ی نصیحت و هشدار می‌نوازند؟
6- یکی از رییسان جمهور ما در مصاحبه‌ای تلویزیونی، هنگامی که مصاحبه‌گر خارجی روسریش را برداشت، مصاحبه را بی‌کم و کاست ادامه داد و تذکری هم نداد. آن زمان چند شخصیت مذهبی برآشفتند و فریاد برآوردند؟
نمای چهارم:
ای عالمان عالی مقام!
بسیاری از این دختران و زنان – که به تعبیر برخی «چنینند و چنانند»- از بسیاری سیاست بازان ما راستگو ترند، اهل نفاق نیستند، دست در بیت المال نمی‌برند، ظاهر و باطنشان یکی است، در عبادت نیز از برخی ریاکاران برترند، اماشاید می‌خواهند رنگ پریده ی زرد خود را سامان بخشند، می‌خواهند ظاهری آراسته‌تر داشته باشند و زیباتر جلوه‌گر شوند. اما
نه دشمن دینند، نه خائن به سرزمین و نه برانداز نظام. اگر قصد اصلاح داریم، به جای این همه سرزنش ناکارآمد، بیاندیشیم چگونه باید به آنان آموخت که حجاب مایه ی سعادت و رستگاری است؟
ما نیز معتقدیم حجاب بهترین زیور زنان است؛ اما معتقد نیستیم که بدحجابان را باید از ادارت اخراج کرد.
خوب است همه ی دلسوزان یک بار اندیشه و بیان رهبر حکیم انقلاب را مرور کنند، آن گاه ببینیم چگونه باید در این باب سخن گفت.
درود بر همه ی دختران و زنان شرافتمند ایران زمین.
رضا مظفری، مدرس حوزه و عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
15/11/1393 هجری شمسی
انتهای پیام
