خرید تور تابستان ایران بوم گردی

اوباما در نطق سالانه: تحریم‌های جدید ایران را وتو می‌کنم

باراک اوباما برای پنجمین بار در دوران ریاست‌جمهوری خود به کنگره رفت و نطق سالانه خود را ایراد کرد؛ نطقی که بخش‌ عمده‌ای از آن به مسائل اقتصادی اختصاص یافت. اوباما در این سخنرانی به مسأله ایران نیز اشاره کرد و گفت که در شرایط کنونی تحریم‌های کنگره را علیه تهران وتو خواهد کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، رئیس‌جمهوری آمریکا در سخنرانی سالانه خود در کنگره ابتدا رئوس صحبت‌هایش را گفت؛ از تلاش برای بهبود وضع طبقه متوسط آمریکا و بالا بردن حداقل دستمزد کارگران تا تولید بیشتر در کشور. وی هم‌چنین از ضرورت سرمایه‌گذاری در تحقیق گفت و از حفاظت از محیط زیست. در صحبت از هرکدام از این موارد هم از کنگره آمریکا خواست تا با تصویب قوانین مورد نظر، به او کمک کنند تا به این اهداف برسد. در سیاست خارجی هم صحبت از توافق هسته‌ای با ایران، پایان جنگ افغانستان و جنگ داخلی سوریه به میان آورد.
رئیس‌جمهوری آمریکا در اواخر سخنرانی سالانه‌اش نیز از یک کهنه‌سرباز آمریکایی قدردانی کرد.
سخنرانی سالانه روسای جمهوری آمریکا در کنگره موسوم به “گزارش وضعیت ایالات متحده” (State of Union ) فرصتی برای توضیح برنامه‌های سیاسی و اقتصادی آنان در سال پیش روست.
هنگام سخنرانی، جان بوئنر، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و جو بایدن، معاون رئیس جمهوری که سمت ریاست سنا را هم برعهده دارد، به طور مشترک ریاست جلسه را برعهده داشتند. اوباما پیش از شروع سخنرانی، نسخه‌ای از این سخنرانی خود را به آنها داد.
این مراسم به طور زنده از تلویزیون‌های آمریکا پخش شد و اعضای دولت و دیوان عالی آمریکا هم در این نشست حضور داشتند.
متن نطق سالانه رییس جمهوری آمریکا که در نشست مشترک اعضای مجلس نمایندگان و سنای آمریکا ایراد شد، به شرح زیر است:
« امروز در آمریکا یک معلم برای دانش‌آموزی که نیاز داشت وقت بیشتری صرف کرد و نقش خود را در به حداکثر رساندن میزان تحصیلات در آمریکا طی سه دهه گذشته ایفا کرد. کارآفرینی کارگاه خود را به راه انداخت و سهم خود را در افزودن به 8 میلیون فرصت شغلی که در 4 سال گذشته ایجاد شده، ایفا کرد. یک اتومبیل‌ساز تغییراتی در بهترین و صرفه‌جوترین خودروها در جهان اعمال کرد تا نقش خود را در کمک به آمریکا برای کاستن از واردات سوخت ایفا کند. یک کشاورز خود را برای فصل بهار در حالی آماده کرد که آمریکا در 5 سال گذشته بیشترین صادرات کشاورزی را داشته است. یک پزشک برای کودکی در یک روستا نخستین نسخه‌ برای درمان آسم را تجویز کرد که مادر آن کودک می‌تواند آن نسخه را خریداری کند. یک مرد از مرزعه انگور با اتوبوس به خانه‌اش بازگشت در حالی که خسته بود اما رویاهای بزرگی برای پسرش در سر داشت.
بهبود وضعیت اقتصادی و “سال عمل”
امشب کنگره با یک صدا به مردم آمریکا می‌گوید که شهروندان می‌توانند کشور ما را قدرتمند کنند. تلاش‌های شما نتیجه‌بخش بوده است و نتایج آن را حداقل شدن میزان بیکاری در 5 سال گذشته است. بازار مسکن بهبود یافته است. بخش صنعت شغل‌های بیشتری را در مقایسه با دهه 90 ایجاد کرده است. میزان تولید نفت در آمریکا نسبت به آنچه که وارد می‌شود برای نخستین بار در 20 سال گذشته بیشتر شده است. کسری بودجه ما نصف شده است و برای نخستین بار در دهه گذشته رهبران تجاری سراسر دنیا اعلام کرده‌اند که چین دیگر بهترین مکان برای سرمایه‌گذاری نیست بلکه آمریکا این جایگاه را دارد.
به همین دلیل من قائل بر این هستم که می‌توان امسال را سال موفقیت‌ آمریکا دانست. پس از 5 سال تلاش راسخ و مداوم ایالات متحده جایگاه بهتری را در قرن 21 نسبت به هر کشور دیگری در جهان به خود اختصاص داده است.
پرسشی که برای افرادی که در کنگره هستند مطرح است باید این باشد که آیا ما در حال کمک به این فرآیند پیشرفت هستیم یا از آن ممانعت می‌کنیم.
در سالهای گذشته مشاجراتی درباره اینکه اندازه دولت فدرال چگونه باید باشد مطرح شده است. این مسئله بسیار مهم است و به سالهای نخست تاریخ آمریکا بازمی‌گردد اما وقتی این بحث باعث شود که ما از انجام پایه‌ای‌ترین مسائل دموکراسی باز مانیم، وقتی اختلاف‌های ما باعث تعطیلی دولت و از بین رفتن اعتبار ایالات متحده شود، بنابراین ما در مورد مردم آمریکا اقدام درستی انجام نداده‌ایم.
به عنوان رئیس جمهوری آمریکا متعهد هستم اقدامی‌ کنم که عملکرد واشنگتن بهبود یابد و اعتماد مردمی که ما را به اینجا فرستاده‌اند، تقویت شود. اعتقاد من این است که اغلب شما نیز نسبت به این مساله متعهدید. ماه گذشته با توجه به همکاری میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواه‌ها کنگره توانست بودجه‌ای را تصویب کند که برخی از کاستی‌های بودجه سال گذشته را نظیر آموزش و پرورش جبران می‌کند. هیچ کس به طور کامل آنچه را که می‌خواهد به دست نمی‌آورد و ما باید اقدام بیشتری انجام دهیم تا در مورد آینده این کشور سرمایه‌گذاری شود و در عین حال کسری بودجه ما به طور متعادل روند رو به کاهشی را پیش بگیرد. اما بودجه باید به گونه‌ای باشد که دست ما را بازتر بگذارد تا در مورد مسائلی نظیر اشتغال‌زایی و نه ایجاد بحران‌های جدید، متمرکز شویم.
در ماه‌های آینده باید دید چگونه می‌توانیم در کنار یکدیگر پیشرفت دیگری داشته باشیم. بیایید به گونه‌ای عمل کنیم که امسال “سال عمل” باشد. این چیزی است که اغلب آمریکایی‌ها از ما می‌خواهند. این که همه ما به زندگی‌های آن‌ها، امید‌هایشان و آرزوهایشان توجه ویژه داشته باشیم و آن چه اعتقاد من است مردم این کشور را بدون توجه به دین، حزب و نژاد، جوان یا پیر بودن، فقیر یا غنی بودن و غیره متحد می‌سازد. اعتقاد من توجه به فرصت برابر برای همه است؛ عقیده‌ای که اگر شما بکوشید و به مسئولیت‌هایتان عمل کنید می‌توانید آن را محقق سازید. بیایید با این مساله مواجه شویم که این اعتقاد مشکلات جدی را تجربه کرده است. در بیش از سه دهه گذشته تغییرات بزرگ در فناوری و رقابت جهانی باعث شده است که شغل‌های بسیاری که مربوط به قشر متوسط جامعه است، از میان برود و نهادهای اقتصادی که خانواده‌ها به آن وابسته هستند، تضعیف شود.
امروز پس از چهار سال رشد اقتصادی و بالا رفتن سودهای مشارکتی و ارتقای شاخصه‌های بازار بورس اینها به جایگاهی رسیده‌اند که تاکنون نبوده‌اند؛ اما مساله حقوق میانگین همچنان به قوت خود باقی است. نابرابری بیشتر شده است، اختلاف‌ طبقاتی افزایش یافته و واقعیت ناراحت کننده این است که حتی در دوران بازیابی، آمریکایی‌های بسیاری هستند که بیشتر از همیشه کار می‌کنند تا فقط امور روزمره را بگذرانند و به این ترتیب پیشرفتی ندارند و بسیاری از آمریکایی‌ها هیچ شغلی ندارند. مسئولیت ما جلوگیری از این رویه است. این مساله در زمان کوتاه امکان پذیر نیست و ما در مورد همه چیز اجماع نخواهیم داشت. اما پیشنهاد من شامل طرح‌های عملی و قاطع برای بالا بردن سرعت رشد، بهبود وضعیت قشر متوسط و ایجاد پلکان‌هایی جدید از فرصت برای قشر متوسط است. برخی از این اقدامات مستلزم اقدام کنگره است و من بسیار مشتاقم که با همه شما “کنگره‌ای‌ها” همکاری داشته باشم. اما آمریکا در حالت سکون نیست، همان طوری که من نیز در حالت سکون نیستم بنابراین هر زمان و موقعیتی که بتوانم اقداماتی را بدون تصویب قانون برای ایجاد فرصت برای خانواده‌های آمریکایی انجام دهم این کار را خواهم کرد. مثل همیشه بانوی اول ما مثال بسیار خوبی است. اقدامات “میشل” در مبارزه با پدیده چاقی در کشور کاهش آمار افراد مبتلا به چاقی مفرط در آمریکا را باعث شده است. ائتلاف نیروهای مشترکی که میشل و بایدن به راه انداختند، افراد را تشویق می‌کند تا کهنه سربازان و همسران افراد نظامی را به کار گیرند.
کاخ سفید برنامه‌ای را ایجاد کرده تا دانشگاه‌ها و برخی ایالت‌ها بتوانند نسبت به کاستن از نابرابری در سیستم آموزش عالی اقدام کنند و به هر کودک سخت‌کوشی کمک کنند تا به کالج برود. در سراسر کشور ما با شهرداران، فرمانداران و قانونگذاران محلی در مورد مسائل مختلفی از بی‌خانمان بودن تا مسائل مربوط به ازدواج، همکاری می‌کنیم.
نکته این است که میلیون‌ها آمریکایی در خارج از واشنگتن زندگی می‌کنند که از مناقشات سیاسی خسته شده‌اند. اما در پیشرفت این کشور نقش دارند. آن‌ها و من بر این باوریم که اینجا در آمریکا موفقیت ما بستگی به اخلاقیات کاری و بازه رویاهایمان دارد. فرصت، چیزی است که ما می‌آفرینیم. ما جایی که باید شروع کنیم را می‌دانیم. بهترین مقیاس برای اندازه‌گیری فرصت‌ها میزان دسترسی به یک شغل خوب است. با توجه به رشد اقتصادی، شرکت‌ها می‌گویند قصد دارند در سال جاری افراد بیشتری را استخدام کنند و نیمی از صنعت‌کاران می‌گویند که به دنبال آن هستند تا سیاست برون‌سپاری را متوقف و شغل‌ها را به داخل انتقال دهند. پس بیایید به شرکت‌ها کمک کنیم تا این تصمیم را آسان‌تر عملی کنند.
جمهوری خواهان و دموکرات‌ها هر دو اذعان دارند که نظام مالیاتی ما با مشکلاتی مواجه است که باعث می‌شود شرکت‌هایی که قصد سرمایه‌گذاری در داخل را دارند با مشکل مواجه شده و شرکت‌هایی که به برون‌سپاری روی می‌آورند راحت‌تر عمل کنند. بیایید این مساله را تغییر دهیم. بیاییم با همدیگر همکاری کنیم تا این مشکلات پایان یابد و افرادی که مشاغل را به خارج انتقال می‌دهند مشوقی برای این کار نداشته باشند. بیایید اقدامی کنیم که میزان مالیات برای شرکت‌هایی که در داخل کارآفرینی می‌کنند، کاهش یابد. افزون بر این ما می‌توانیم پولی را که از هزینه حمل و نقل عایدمان می‌شود ذخیره کنیم و از آن برای ایجاد مشاغلی در راستای جاده‌سازی، ارتقای وضعیت بنادر و نظیر آن استفاده کنیم؛ زیرا در اقتصاد جهانی امروز شغل‌های خوب مستلزم زیرساخت‌های خوب هستند. ما نیاز به این داریم که کنگره از بیش از سه میلیون شغل در زمینه حمل و نقل حفاظت کند. من در انجام تغییرات در نظام بروکراتیک کشور شخصا عمل خواهم کرد و پروژه‌های کلیدی را پیگیری خواهم نمود؛ بنابراین ما می‌توانیم شاهد اشتغال کارکنان بیشتری در بخش ساخت و ساز در آینده‌ای نزدیک باشیم. ما همچنین در حال حاضر این موقعیت را داریم که از کشورهای دیگر در زمینه فناوری پیشی بگیریم. دولت من دو مرکز اصلی را در رالی و یانگستاون برای این موضوع اختصاص داده است و در این دو مرکز ما دانشگاه‌ها و شرکت‌ها را به هم پیوند می‌دهیم تا بتوانند به پیشرفت آمریکا در زمینه فناوری‌های نوین کمک کنند.
امشب من این مساله را اعلام می‌کنم که شش مرکز دیگر به همین منوال در سال جاری افتتاح خواهد شد. البته کنگره می‌تواند با مصوبات خود این رقم را دو برابر کند که در نتیجه افراد شاغل در این زمینه نیز دو برابر خواهند شد. قوانین مربوط به این مساله را به دفتر من بفرستید تا آمریکایی‌های بیشتری به سرکار بروند.
بیایید کار بیشتری انجام دهیم تا به کارآفرینان و مشاغل کوچک که بیشترین تعداد شغل را در آمریکا ایجاد می‌کنند کمک کنیم. در پنج سال گذشته دولت من وام‌های بیشتری به صاحبان مشاغل کوچک داده است. در حالی که 98 درصد از صادرکنندگان آمریکایی‌ را مشاغل کوچک تشکیل می‌دهند. داشتن شرکای جدید در اروپا و آسیا-اقیانوسیه به کارآفرینی بیشتر در آمریکا کمک خواهد کرد. ما نیاز به این داریم که با یکدیگر در زمینه هماهنگی‌های میان حزبی همکاری کنیم تا از کارکنان و محیط زیست حفاظت شود و بازاری ایجاد شود که در آن کالاهای جدید مارک “ساخت آمریکا” خورده باشند. چین و اروپا در حاشیه نیستند و ما نیز نباید در حاشیه باشیم.
تاکید بر افزایش بودجه پژوهشی
ما می‌دانیم که کشوری که با خلاقیت حرکت می‌کند در آینده اقتصاد جهانی را از آن خود خواهد کرد. این زمینه‌ای است که آمریکا در آن نمی‌تواند تسلیم شود. طرح‌های پژوهشی با بودجه دولت فدرال کمک می‌کند تا نوآوری‌هایی پدیدار شود؛ به همین دلیل است که کنگره باید کاستی بودجه در زمینه پژوهشی را که در سال گذشته روی داد جبران کند. بیایید قانونی را تصویب کنیم که به شرکت‌ها اجازه دهد به نوآوری توجه ویژه‌ای داشته باشند.
استقلال در زمینه انرژی
یکی از بزرگترین عوامل برای ایجاد مشاغل بیشتر در حال حاضر تعهد ما به انرژی آمریکا است. استراتژی انرژی که من چند سال پیش اعلام کردم اکنون مثمر ثمر است و آمریکا را به استقلال بیشتر در زمینه انرژی نزدیک‌تر می‌کند.
سیاست انرژی ما روی هم رفته باعث اشتغال‌زایی بیشتر و حفظ محیط زیست می‌شود. در هشت سال گذشته آمریکا کمترین میزان آلودگی کربنی را در مقایسه با کشورهای دیگر دنیا داشته است اما ما باید اقدامات بیشتری انجام دهیم زیرا تغییرات زیست محیطی کشورهای غربی را با خشکسالی مواجه کرده است. به همین دلیل است که من دستور دادم تا دولت با ایالت‌ها و سایرین همکاری داشته باشد تا استانداردهای جدیدی در مورد آلودگی‌ کربنی اعمال شود. تغییر به سمت اقتصاد وابسته به انرژی پاک‌تر یک شبه محقق نمی‌شود و مستلزم انتخاب گزینه‌هایی دشوار است. تغییرات زیست محیطی یک خیانت است و وقتی نسل‌های بعدی به عملکرد ما نگاه کنند از خود خواهند پرسید که آیا ما می‌توانستیم اقدام بیشتری برای ایجاد یک فضای زیست محیطی بهتر برای آن‌ها به عمل آوریم و من می خواهم اگر این سوال از نسل ما پرسیده شد، بتوانیم جواب خوبی داشته باشیم.
در نهایت اگر ما نسبت به رشد اقتصادی تصمیم جدی اتخاذ کرده‌ایم زمان آن است که به خواسته‌های رهبران و سران تجاری و کارکنان و عوامل اجرای قانون توجه کنیم و سیستم مهاجرت را ترمیم کنیم. دموکرات‌ها و جمهوری خواهان در سنا در این زمینه اقدام کردند. من می‌دانم که اعضای هر دو حزب در مجلس نمایندگان نیز می‌خواهند در این مورد اقدام کنند.
اقتصادانان بر این باورند که اصلاحات در زمینه سیستم مهاجرت باعث رشد اقتصادی و کاستن از میزان بدهی‌های ما می‌شود و باید به این مساله توجه داشت که وقتی افراد اینجا می‌آیند تا رویاهای خود را از جمله مطالعه، ابداع و کمک به فرهنگ ما محقق سازند باعث می‌شوند که کشور ما مکانی جذاب‌تر برای تجار شود که این مساله اشتغال‌زایی به دنبال خواهد داشت. پس بیایید اجازه دهیم اصلاحات نظام مهاجرت امسال محقق شود. مسائلی که من تا بدین لحظه مطرح کرده‌ام می‌تواند رشد اقتصادی و اشتغالزایی را به دنبال داشته باشد. اما با توجه به شرایط اقتصادی رو به رشد ما باید اطمینان داشته باشیم که هر آمریکایی مهارت‌های لازم را برای کار کردن دارد. خبر خوب اینکه ما می‌دانیم چگونه این کار را انجام دهیم.
اوضاع افغانستان
امروز به خاطر تلاش‌های نظامیان و غیرنظامیانی که جان خود را در راه آزادی بیشتر ما فدا می‌کنند آمریکا کشوری امن است. وقتی که من عهده دار سمت ریاست جمهوری شدم نزدیک به 180 هزار آمریکایی در عراق و افغانستان خدمت می‌کردند. امروز همه نیروهای ما از عراق خارج شده‌اند و بیش از 60 هزار تن از نیروهای ما از افغانستان بازگشته‌اند. باتوجه به اینکه نیروهای افغانستان در حال حاضر مسئولیت تامین امنیت کشورشان را عهده دار شده‌اند نیروهای نظامی ما نقش حمایتی در این کشور ایفا می‌کنند. ما در کنار هم‌پیمانانمان ماموریت خود را در افغانستان تا پایان سال جاری خاتمه خواهیم بخشید و بزرگترین جنگ آمریکا بالاخره پایان خواهد یافت.
پس از سال 2014 ما از افغانستانی متحد حمایت خواهیم کرد که مسئولیت آینده خود را برعهده دارد. اگر دولت افغانستان قرارداد امنیتی را که ما بر سر آن مذاکره کردیم امضا کند بخش کوچکی از آمریکایی‌ها می‌توانند در افغانستان در کنار نیروهای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بمانند تا دو ماموریت اصلی انجام دهند، یکی آموزش و کمک به نیروهای افغان و دیگری عملیات‌هایی برای مبارزه با تروریسم در راستای جلوگیری از اقدامات بازماندگان القاعده. طبیعتا ماهیت رابطه ایالات متحده به افغانستان تغییر خواهد یافت اما یک چیز ثابت است و آن اینکه ما نمی‌خواهیم تروریست‌ها حملاتی علیه کشورمان انجام دهند؛ واقعیت این است که خطر همچنان به قوت خود باقی است.
تهدید هم‌چنان باقی است
در حالی که ما رهبری القاعده را در مسیر شکست قرار داده‌ایم، تهدید همچنان پابرجاست زیرا وابستگان القاعده و دیگر افراط گرایان در نقاط مختلف دنیا ریشه دوانده‌اند. در یمن، سومالی، عراق و مالی ما باید با شرکایمان همکاری کنیم تا این شبکه‌ها را از کار بیاندازیم. در سوریه ما از اپوزیسیونی حمایت می‌کنیم که برنامه شبکه‌های تروریستی را رد می‌کند. در آمریکا نیز ما توانایی‌های دفاعی خود را تحکیم خواهیم بخشید و با تهدیدهای جدیدی نظیر حملات سایبری مقابله خواهیم کرد. همانطور که ما بودجه دفاعی را اصلاح می‌کنیم باید به مردان و زنانی که به انجام وظایف خود می‌پردازند ایمان داشته باشیم. ما باید هشیار باشیم اما اعتقاد من بر این است که امنیت و رهبری ما نمی‌تواند صرفا به حوزه نظامی وابسته باشد به عنوان فرمانده کل قوا من هرجا که لازم بوده برای محافظت از مردم آمریکا از نیروی نظامی استفاده کردم و مادامی که رئیس جمهور هستم هرگز نسبت به این کار تردید نخواهم داشت. اما من نیروهایمان را به گونه‌ای که جانشان به خطر افتد به کار نخواهم گرفت؛ مگر در زمانی که نیاز واقعی به این کار وجود داشته باشد. من اجازه نخواهم داد که دختران و پسران ما وارد مناقشاتی بی‌پایان شوند.
ما باید وارد درگیری‌هایی شویم که ضرورت دارد نه درگیری‌هایی که تروریست‌ها ترجیح می‌دهند که آمریکا وارد آن شود. حتی با اینکه ما شبکه‌های تروریستی را تحت تعقیب قرار داده‌ایم، آمریکا باید از جنگ دائمی بپرهیزد به همین دلیل است که من محدودیت‌هایی را درباره استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین اعمال کردم زیرا ما امنیت نخواهیم داشت اگر مردم کشورهای دیگر فکر کنند که ما کشورهایشان را بدون توجه به عواقب، مورد حمله قرار می‌دهیم. به همین دلیل است که من در همکاری با کنگره دستور بازبینی برنامه شنود را داده‌ام زیرا اقدامات جامعه اطلاعاتی ما به اعتماد مردم در داخل و خارج بستگی دارد و حریم افراد عادی نباید مورد تعرض قرار گیرد.
تا پایان جنگ افغانستان گوانتانامو بسته می‌شود
تا پایان جنگ افغانستان لازم است کنگره محدودیت‌های مربوط به انتقال زندانیان را بردارد و ما زندان گوآنتانامو را ببنیدیم زیرا ما نه تنها از طریق اقدام نظامی و اطلاعاتی با تروریسم مقابله می‌کنیم بلکه به ایده‌آل‌های قانون اساسی و الگو بودن برای سایر کشورهای جهان معتقدیم.
همانطور که می‌دانید در جهانی که تهدیدهای پیچیده‌ای وجود دارد رهبری و امنیت ما به تمامی عناصر قدرت از جمله دیپلماسی منسجم و مستحکم بستگی دارد. دیپلماسی آمریکایی باعث شده که بیش از 50 کشور فضایی ایجاد کنند که در آن مواد هسته‌ای به دست افرادی که نباید نیفتد و به ما اجازه داده تا از وابستگی به زرادخانه‌های دوران جنگ سرد بکاهیم.
سوریه، اسرائیل و فلسطین
دیپلماسی آمریکایی که مورد حمایت نیروهای نظامی هم قرار دارد باعث شد تا سلاح‌های شیمیایی سوریه وارد فرآیند امحا شوند و ما با جامعه بین‌المللی همکاری خواهیم کرد تا مردم سوریه آینده‌ای را که مستحق آن هستند، به دست آورند؛ آینده‌ای که مبرا از دیکتاتوری، ترور و ترس باشد. دیپلماسی آمریکایی حامی اسرائیل و فلسطین است که در حال سپری کردن فرآیند مذاکراتی دشوار اما ضروری برای پایان دادن به مناقشات هستند تا بدین ترتیب کشوری مستقل برای فلسطینی‌ها و صلح و امنیتی پایدار برای اسرائیل “کشوری یهودی” که می‌داند آمریکا همواره از آن حمایت می‌کند، به ارمغان آید و این دیپلماسی آمریکایی است که تحت حمایت فشار توانسته است پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کند و بخش‌هایی از این برنامه را به عقب بازگرداند که این اقدام برای نخستین بار در دهه گذشته روی می‌دهد.
تحریم جدید علیه ایران را وتو می‌کنم
اکنون که ما در اینجا گرد هم آمده‌ایم، ایران فرآیند امحای ذخایر حاوی اورانیوم با درصد غنای بالا را آغاز کرده است و دیگر سانتریفیوژهای پیشرفته را نصب نمی‌کند. بازرسی‌های مداوم به طور روزمره کمک می‌کند تا این موضوع تایید شود که ایران در حال ساخت بمب نیست. ما به همراه شرکا و هم‌پیمانانمان وارد مذاکراتی شده‌ایم تا ببینیم که آیا می‌توانیم هدفی را که همگی به طور مشترک داریم محقق سازیم؛ جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای!
این مذاکرات دشوار خواهد بود و ممکن است به موفقیت ختم نشود. ما از حمایت ایران از سازمان‌هایی نظیر حزب‌الله که همپیمانان ما را تهدید می‌کند اطمینان داریم و عدم اطمینان میان کشورها همچنان به قوت خود باقی است. اما این مذاکرات وابسته به اطمینان نیست، هر قرارداد بلند مدتی که ما به آن دست یابیم باید بر پایه اقدام قابل تضمینی باشد که همه ما و جامعه بین‌المللی را متقاعد کند که ایران بمب هسته‌ای نمی‌سازد. اگر جان اف کندی و رونالد ریگان توانستند با شوروی سابق مذاکره کنند بنابراین آمریکایی مطمئن و قدرتمند می‌تواند با دشمنانی با قدرت کمتر در شرایط کنونی مذاکره کند.
تحریم‌هایی که ما اعمال کرده‌ایم کمک کرده‌ است تا این فرصت پیش آید اما اجازه دهید تصریح کنم که اگر کنگره (در مورد ایران) طرح تحریم جدیدی به من بفرستد؛ طرحی که می‌تواند روند مذاکرات را تهدید کند، من این طرح را وتو خواهم کرد. برای تامین امنیت ملی‌مان هم که شده باید این فرصت را به دیپلماسی بدهیم تا موفق شود. اگر رهبران ایران این فرصت را غنیمت نشمردند من نخستین فردی خواهم بود که خواستار تحریم‌های بیشتر می‌شود و آماده‌ام تا تمامی گزینه‌ها را در مورد ایران به کار گیرم تا اطمینان حاصل شود که این کشور بمب هسته‌ای نمی‌سازد اما چنانچه رهبران ایران این فرصت را غنیمت شمردند ایران می‌تواند گامی مهم برای پیوستن به جامعه کشورها بردارد و در این حالت ما یکی از چالش‌های امنیتی اصلی دوران خود را بدون خطر جنگ حل و فصل کرده‌ایم.
در نهایت بیایید به خاطرداشته باشیم که رهبری ما صرفا به واسطه دفاعمان در مقابل تهدیدها، تعریف نمی‌شود بلکه از طریق فرصت‌های بزرگی ممکن است که برای انجام اقدامات خوب و ارتقای تفاهم در جهان برای همکاری بیشتر و توسعه بازار و آزاد کردن مردم از ترس قابل تعریف است.
همکاری ما با اروپا در حال حاضر در قوی‌ترین حالت ممکن است؛ از تونس تا برمه ما از افرادی که می‌خواهند برای تحقق دموکراسی تلاش کنند حمایت می‌کنیم. در اوکراین ما حامی این اصل هستیم که همه مردم این حق را دارند که عقاید خود را آزادانه و به طور مسالمت آمیز ابراز کنند و در آینده کشور نقش داشته باشند. در آفریقا ما دولت‌ها و شرکت‌ها را گرد هم می‌آوریم تا دسترسی به برق بیشتر شود و بتوانیم با فقر مضاعف مبارزه کنیم.
در قاره آفریقا ما به دنبال روابط تجاری بیشتر و تبادلات فرهنگی و آموزشی هستیم و در آسیا نیز به دنبال آن هستیم که آبادانی و امنیت بیشتر شود و به افرادی که دچار سانحه می‌شوند کمک شود. ما این اقدامات را انجام می‌دهیم زیرا می‌توانیم از این طریق به تحقق امنیت در بلند مدت نزدیک شویم. این کارها را می‌کنیم زیرا به برابری انسان‌ها بدون توجه به دین، مذهب، نژاد و جنسشان معتقدیم.
انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا