خرید تور تابستان ایران بوم گردی

آیا کشتن ۷۰۰ یهودی بدست امام علی صحت دارد؟

+ انتقاد یک روزنامه‌نگار به عارف خواننده

احمد زیدآبادی روزنامه‌نگار ایرانی از عارف خواننده‌ی ایرانی پاپ مقیم آمریکا، به خاطر اظهاراتی درباره‌ی حضرت علی انتقاد کرد؛ اظهاراتی که بر مبنای روایتی مورد مناقشه طرح شده است.

به گزارش انصاف نیوز، روایت موردنظر به کشتن هفتصد نفر از یهود بنی قریظه توسط امام علی برمی‌گردد اما در سال‌های اخیر در مورد صحیح یا ناصحیح بودن این روایت در رسانه‌ها چندین استدلال منتشر شده است.

این رسم جوانمردی نبود!

متن یادداشت کوتاه تلگرامی زیدآبادی با عنوان «این رسم جوانمردی نبود!» در پی می‌آید:

«این روزها گویی از آسمان و زمین هول و کینه می‌بارد! آدمی نمی‌داند به کدام بپردازد و کدام را نادیده بگیرد!

نیازی نیست که فرد مسلمان باشد، نیازی نیست که فرد باور مذهبی داشته باشد، نیازی نیست که فرد به متافیزیک عقیده داشته باشد، فقط اگر آن فرد اندکی به ایران دلبستگی داشته باشد و در عین حال، به ذره‌ای از مؤلفه‌های بقای ایران آگاهی داشته باشد و کمی هم چیزی از “ناخودآگاه جمعی” کارل گوستاو یونگ به گوشش خورده باشد، باید بداند که نباید با آن زبان زشت و سخیف از علی سخن بگوید!

روی سخن‌ام با عارف است، خواننده‌ای که خوب می‌خواند، خواننده‌ای که در دوران کودکی‌ام عکسی از او را با گِل بر اتاق دودزدۀ فقیرانه‌مان در روستای زردو چسبانده بودیم چرا که پدرم صدای او را خوش می‌داشت. از این پس دیگر صدای‌اش در گوشم ناخواسته طنین دیگری خواهد داشت؛ صدای آدم بی‌مزه و خنکی که نه نکته‌دان است و نه از ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه مردم کشورش فهمی دارد! 

جناب عارف! هر باوری که می‌خواهی داشته باش، اما این رسم جوانمردی نبود!»

استناد امام خمینی به روایت

در مورد این روایت، جمله‌ای از امام خمینی نقل شده است: «‏اسلام در عین حالی که تربیت است، یک مکتب تربیت است، لکن آن‏‎ ‎‏روزی که فهمید قابل تربیت نیست، هفتصد نفرشان را در یک جا،‏‎ ‎‏یهودی بنی قریضه را در حضور رسول الله می کشند، گردن می زنند به امر‏‎ ‎‏رسول الله». [لینک]

سایت عصر اسلام در خردادماه سال ۹۷ در یادداشتی با عنوان «آیا کشتن هفتصد نفر از یهود بنی قریظه بدست امام علی(ع) صحت دارد؟» نوشت:

جنگ خندق با ده هزار جنگجو خطرناک‌ترین جنگی بود که اهل مکه به همراهی دیگر قبایل عرب ضد مدینه انجام دادند.

یهودیان بنی قریظه همپیمانان مسلمانان بودند ولی برنامه این جنگ را یهودیان ریختند اهل مدینه برای دفاع از خود در قسمت شمالی مدینه به طول پنج کیلومتر خندقی کندند در این جنگ یهودیان بنی قریظه در جهت جنوبی بودند پشت خانه های مسلمانان محل بنی قریظه بود که پیاده هشت ساعت تا مدینه راه بود سپاه احزاب دو هزار جنگجو برای اهل بنی قریظه فرستادند و به خانه های مسلمانان که تنها زنان و کودکان در آن جای داشتند هجوم بردند تا راهی برای سپاه احزاب باز کنند این کار مسلمانان را در خطر جدی قرار دادند اما شبانه طوفانی سخت در گرفت و سپاه احزاب مجبور به عقب نشینی شدند.

اهالی مدینه که از خطر جنگ احزاب رسته بودند بنی قریظه را در محاصره ای بیست و پنج روزه گرفتند و سرانجام بنی قریظه تسلیم شدند پیام دادند که هرچه سعد بن معاذ به عنوان داور بگوید قبول داریم . روایت اهل سنت درباره حکم سعد بن معاذ بسیار اختلاف دارد .

آنچه در روایات حدیثی اهل سنت در صحاح آمده است حرفی از تعداد نزده اند و با چند لفظ آمده است مردان را کشتند جنگجویان‌شان را کشتند مردان بالغ را کشتند.

اما در کتب غیر صحاح که تعداد را ذکر کرده اند نیز اختلاف است ۴۰۰ -۶۰۰ -۷۰۰ -۸۰۰ – ۹۰۰ ذکر کرده‌اند.

احمد بن حنبل و ترمذی و ابن حبان و نسایی تعداد کشته شدگان را به روایت جابر بن عبدالله انصاری چهارصد نفر ذکر کرده‌اند.

موسی بن عقبه صاحب المغازی و ابن عبدالبر آنرا ۶۰۰ نفر ذکر کرده‌اند.

برای تحقیق موضوع باید چند نکته را در نظر داشت.

۱- اسیران بنی قریظه به مدینه آورده شدند و در خانه بنت الحارث زنی از بنی النجار نگه داشته شدند و تعدادی دیگر در خانه اسامه بن زید بودند.

۲ – محل کشتن انها در بازار مدینه بود.

۳- آنها را در بازار دفن کردند.

۴- کسانی که ماموریت کشتن افراد را داشتند تنها دو نفر بودند.

۵ – مسجد نبوی که بسیار بزرگتر از همه خانه ها بود طولش ۳۵ و عرضش ۳۰ متر بود.

۶- یهود مدینه و منجمله بنی قریظه تا مدتهای بسیار بعد از این واقعه در مدینه زندگی می کردند و واقدی و ابن حزم و محمد بن اسحاق و دیگران آن را ذکر کرده اند.

۷ – افراد را پنج نفر پنج نفر می‌آوردند و می‌کشتند.

۸ – تمام این روایات را محمد بن اسحاق از قرظی های مسلمان شده روایات کرده است محمد بن کعب القرظی و پدرش کعب القرظی عطیه القرضی مسعر بن ابی الرفاعه القرظی ثعلبه ابن ابی مالک القرظی -و امام مالک طبق گفته ابن حبان این قضیه را بر او ایراد می گرفته و ذهبی نیز این را ذکر کرده است.

کسانی که در صدد دفاع از اسلام بوده اند کشته شدگان را جنگجویان مجرمی دانسته‌اند که برای مسلمانان مدینه خطر آفرین بودند.

در این صورت که مورد قبول نیست باید دو فرض را مد نظر بگیریم یا اینکه همه مردان بنی قریظه جنگجو بودند یا اینکه فقط تعدادی از مردان جنگیده اند اگر فرض کنیم که همه مردان جنگجو نبودند باید تعداد مردان را بالای هزار نفر بدانیم و این به این معنی است که تعداد اسیر شدگان مرد بالای هزار نفر بوده است و اگر همه مردها را جنگجو فرض کنیم و همه مردان را کشتند و تعداد آنها را ۶۰۰ نفر فرض کنیم باید تمام بنی قریظه از زن و مرد و کودک حدود سه هزار نفر باشند.

حرکت دادن سه هزار نفر که حداقل ۶۰۰ نفر آنها مرد جنگجو بودند کار آسانی نیست حتی حرکت دادن ۶۰۰ نفر از آنها و جای دادن شان در دو خانه کوچک دور از عقل است طبق تحقیقات باستان شناسی غرفه خانه زن نجاری تنها برای شانزده تا هفده نفر جا داشته است.

کشتن ۶۰۰ نفر در وسط بازار مدینه و دفنشان کاری غیر ممکن و غیر عاقلانه بود در کشتارهای اخیر که با اسلحه گرم به راحتی می کشند کشتن ۶۰۰ نفر به صورت پنج نفر پنج نفر بیش از یک روز وقت می گیرد خصوصا که خندقی آماده وجود داشت تا کشتگان را در آن بیندازند چرا که کشتن و دفن افراد وسط شهر بیماری زا و باعث آزار بود.

باید دانست که اگر تعداد بسیار بود خاک بیرون آورده شده از خندق به صورت تپه در کنار خندق قرار داده بودند و می توانست میدان خوبی برای اجرای صحنه کشتار و تماشا باشد و دفن نیز آسان بود

از همه اینها که بگذریم به صورت مستدل می دانیم که تمام افرادی که در دوره ده ساله وجود پیامبر اسلام در مدینه بین مسلمانان مدینه و دیگران کشته شد دقیقا ۳۸۶ نفرند ۲۰۳ نفر از قریش و دیگر قبایل عرب و یهود بودند و ۱۸۳ از مسلمانان مدینه.

در جنگ بدر با ان شهرتش هفتاد نفر از قریش کشته شدند و نامشان در تاریخ ثبت است و در احد هفتاد نفر از مسلمانان کشته شدند که نام آنها ثبت شده است در جنگ حنین که بزرگترین جنگ دوران پیامبر بود و با دوازده هزار نفر از همراهانش ضد سی هزار نفر جنگید تنها چهار نفر کشته شدند و نام آنها ذکر شده است.

۱- ـ أيمن بن عبيد، بنی هاشم 

۲ـ يزيد بن زمعة بن الأسود، بني أسد

۳ـ سراقة بن الحارث بن عدي ، الأنصار

۴ـ أبو عامر الأشعري، الأشعريين

همچنین باید دانست که روش پیغمبر اسلام بر کشتار زنان و کودکان و غیر جنگجویان نبود حتی در بیشتر جنگها جنگجویان را نیز می بخشید و آن را می توان در فتح مکه و حنین و طایف به وضوح دید.

از همه اینها که بگذریم متخصصان تاریخی امثال ابوعبید قاسم بن سلام ( که بسیار محقق و معتبر است کسی مانند مجتبی مینوی و محمد قزوینی است ) و حبیب ازدی و ابن زنجویه کسانی که کشته شدند را فقط جنگجویان می دانند و آنها را چهل نفر ذکر کرده اند، بنا بر روایات تاریخی و همچنین قرآن همه کشته شدگان از معروفین و اشراف بودند.

ابن اسحاق که روایاتش را از یهودیان مدینه گرفته است و در سال ۱۵۱ فوت شده است کشته شدگان را از معروفین و سران جنگجو ذکر کرده است.

فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا

از آنجا که قرآن بسیار بلیغ و ادبی است طبق نحو عربی باید که فعل قبل از فاعل و مفعول باشد تقدیم مفعول به بر فاعل نشان از اهمیت و معروفیت دارد یعنی در اصل باید تقتلون را قبل از فریقا می آورد تقدیم فریقا بر تقتلون خلاف معمول است و علمای ادب این تقدیم را به این خاطر می دانند که فریق (گروه) مقتولان معروف و جزیی از اسیر شدگان بوده اند و از آنجا که در همین قران اسیر شدگان را (الذین ظاهروهم) کسانی که جنگجویی می کردند نام برده حاصل معنی اینست که کسانی که کشته شدند جزیی از جنگجویان که چهل نفر بوده اند هستند یعنی شانزده تا هفده نفر از سران جنگجویان خیانتکار که محمد بن اسحاق نیز ذکر کرده است.

داستان این قضیه در روایات قدیمی یهودیان نیامده است (منجمله ابن اسحاق در نیمه اول قرن دوم وقتی قضیه را از یهودیان مدینه بازجو می شود کسی درباره این کشتار چیزی نمی دانسته است.

واکنش‌هایی با هشتگ #عارف_بیشرف

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

پیام

  1. ابن اسحاق ایرانی تبار است مانند واقدی که ایرانی تبار است و ظاهرا این دو نفر علاقه زیادی به نسبت دادن کین کشی به اولیای دین دارند . همانطور که کین کشی مختار هم با حمایت و تشویق ایرانی ها بود و امام سجاد هیچ گاه آنرا تایید نکرد . کین کشی و کینه ای بودن ذاتی ما ایرانی هاست . شاهنامه کینه نامه است . کین کشی هوشنگ از قاتلان سیامک . کین کشی منوچهر از سلم و تور . کین کشی کیخسرو از افراسیاب . کین کشی بهمن از دودمان رستم . شاهنامه کین نامه است و ما ایرانیان ملت کینه ای هستیم و دوست داریم به دیگران نسبت دهیم و شریک بیابیم .

    22
    104
  2. امام علی (ع) وقتی در مسجید توسط ابن ملجم ملعون ضربت خورد، به فرزندان خود وصیت فرمود که اگر زنده ماندم خودم میدانم با او چگونه رفتار کنم ولی اگر شهید شدم، و اگر شما خواستید قصاص کنید فقط حق دارید به او یک ضربت بزنید و حق ندارید بیشتر از یک ضربت بزنید. … حال کدام عقل سلیمی می تواند باور کند که ایشان 700 نفر رو گردن زدند؟؟؟؟ این ماجرای گردن زدن 700 نفر یهودیان درست مثل ماجرای هلوکاست آنها یک ماجرای سرتاپا دروغ و مضحکی هست که خودشان ساخته اند.

    62
    77
  3. امام علی (ع) وقتی در مسجید توسط ابن ملجم ملعون ضربت خورد، به فرزندان خود وصیت فرمود که اگر زنده ماندم خودم میدانم با او چگونه رفتار کنم ولی اگر شهید شدم، و اگر شما خواستید قصاص کنید فقط حق دارید به او یک ضربت بزنید و حق ندارید بیشتر از یک ضربت بزنید. … حال کدام عقل سلیمی می تواند باور کند که ایشان 700 نفر رو گردن زدند؟؟؟؟ این ماجرای گردن زدن 700 نفر یهودیان درست مثل ماجرای هلوکاست آنها یک ماجرای سرتاپا دروغ و مضحکی هست که خودشان ساخته اند. فقط با کمی اندیشه می توان فهمید. بماند که دلایل تاریخی بسیاری هم دروغ بودن این ماجرا را تایید می کند ولو اینکه حتی به فرض محال اگر چنین چیزی هم واقعیت داشت که ندارد باز هم ایرادی نداشت چون دشمن قسم خورده خود را به سبب جنگ با مسلمانان مجازات کرده بود ولی ذات سرتا پا رحمت پامبر اکرم (ص) و امام علی (ع) و دلایل تاریخی متعدد دروغ بودن این ماجرا را اثبات می کند.

    47
    46
    1. ظاهرا جنابعالی با بکار گیری مکرر کلمه کین در کنار ایرانیان به دنبال هدف دیگری از طرح مطلبتان هستید. ولی برای اطلاعتان باید بگویم تاریخ عرب قبل از اسلام به رشته تحریر در نیامده است و دلیلش این است که در آن موقع مردم سامی مستقر در عربستان اصولا هنوز وارد دوران سکونت در یکجا نشده بودند و جوامع انسانی بسیار عقب افتاده داشتند. ولی بعد از اسلام آیا شما زمانی را سراغ دارید که اعراب مسلمان تلاشی برای جلوگیری از جنگ، خون ریزی برده گیری و تجاوز به جان و ناموس سایر ملتها کرده باشند . تاریخ اسلام سراسر پر است از قتل‌عام و بردگی و فروش زنان و کودکان اسیر در بازارهای برده فروشی. هر کس نیز که مسلمان می‌شد تا آخر عمر باید جزیه می‌داد و اگر هم‌‌ مسلمان نمی شد سرس را از دست می‌داد. بدیهی است که ابن رفتار ناشی از فرهنگ داخلی اعراب بیابانگرد بوده و مسلما کینه ورزی و کنیه کشی نیر از عادات نسل اعراب وحشی و تجاوزگر بوده اسن

      91
      15
      1. گویا شما هیچ از تاریخ اسلام نمیدانید. اما یک سوال از شما دارم. در قرآن تنها یک سوره به نام فتح داریم. شما که میگویی که اسلام فقط جنگ و خونریزی بوده، به نظرتان علت نزول این سوره مربوط به کدام جنگ است؟ بدر؟ خندق؟ فتح مکه؟ فتح خیبر؟خیر هیچ کدام .آنچه که خداوند از آن به عنوان فتح یاد می کند مربوط به صلح حدیبیه است 🙂 . نه نگی و نه چیزی .

        26
        42
      2. فک کنم اشتباه فهمیدینا جزیه رو کسی باید میداد که مسلمان نمی شد. اگه کسی مسلمان میشد که امنیتش تحت دولت اسلامی میبود و فک کنم در جنگ ها هم برای دفاع شرکت میکرد اگرم نمی شد باید جزیه میداد یجورایی مثل مالیات وگرنه کسی رو بخاطر اینکه مسلمان نمیشه نمیکشتن . ما هم یه کم تاریخ بلدیم . ضمنا برده فروشی رسم اون زمان دنیا بود و اسلام آروم آروم این رسم از بین برد مثلا برای کفاره بعضی از گناهان آزاد کردن بنده تعیین شده بود . در مورد برده داری در اسلام اگه توی اینترنت جستجو کنین مطالب کامل رو پیدا میکنین. و اینکه تاریخ اسلام قتل عام نداره . خلفا رو نمیگما اونا رو نمیدونم . و اینکه اسلام و اعراب دو تا چیز متفاوتن . هر کاری عربها کردن که همیشه اسلامی نبوده . مرسی

        28
        27
      3. چند نکته جزیه رو غیر مسلمان برای زندگی در سایه حکومت اسلامی پرداخت میکنه نه تازه مسلمان شده . کسی به دلیل مسلمان نبودن کشته نمی‌شده بلکه به دلیل جنگ و توطعه علیه مسلمانان . این برده داری که میفرمایید مربوط به دوستان غربی شماست که قرن نوزدهم به پایان رسید که عکسهایی هم از اون دوران وجود داره که با مهر در آتش علامت مالک به سینه اونها زده میشد . نسل کشی هم مربوط به برادران غربی شماست از آمریکا کانادا استرالیا تا اسرائیل . حال و روز کشورهای فقیر آفریقا هم حاصل چپاول چند قرن اخیر توسط اربابان ذهنی شما در اروپاست .

  4. سید روح‌الله خمینی، رهبر انقلاب ۱۳۵۷ ایران در سخنرانی به تاریخ ۲۷ مرداد سال ۱۳۵۸ در جمع مردم می‌گوید:

    مولای ما امیرالمؤمنین سلام الله علیه آن مرد نمونه عالم، آن انسان به تمام معنا انسان، آن که در عبادت آنطور بود و در زهد و تقوا آنطور و در رحم و مروت آنطور و با مستضعفین آنطور بود، با مستکبرین و با کسانی که توطئه می‌کنند، شمشیر را می‌کشت هفتصد نفر را در یک روز (چنانچه نقل می‌کنند) از یهود بنی قریظه که نظیر اسرائیل بود و اینها از نسل آن‌ها شاید باشند، از دم شمشیر گذراند
    صحیفه امام خمینی » جلد 9 » صفحات 280

    51
    12
    1. بلاخره گردن زده یا نزده.. اگ واقعا گردن زده باشه به هر اتهامی من کلا ذهنیتم نسبت به امیرالمومنین عوض میشه

      48
      14
      1. شما به جایی اینکه منتظر بمونی دیگران تکلیف رو روشن کنه ، خودت آستین بالا بزن ببین حقیقت چیه

      1. امام خمینی مرجع تقلید مذهب تشیع و سخن او در این باب، فصل‌الخطاب است. اگر ایشان در جلد نهم صحیفه‌اش نوشته که علی (ع) ۷۰۰ نفر از یهودیان بنی‌قریظه را گردن زده است، دیگر حجت برای شیعیان تمام است. چرا که شیعه پذیرفته «علی با حق است و حق با علی است.»
        حال یهتر است به جای پاک کردن صورت مسأله، دنبال چراییِ این عمل باشید!
        «و اللهُ أعلم»

        9
        2
  5. بحث امام علی و تعصب بیجا و … نیست نگاهی بالاتر از موضوع لازمه تا متوجه قضیه بشیم . زمان : ۱۴۰۰ سال پیش مکان : عربستان و….با این‌مختصات جنگهای قبیله ای همین تلفات را همواره داشته اند و اسلام و غیر اسلام هم تفاوتی در اصل موضوع ایجاد نکرده

    7
    12
  6. من اهل سلوک و عرفان و مکاشفه این مسائل خودمان با چشم دل دیده‌ایم
    آن حضرت علی که ما می‌شناسیم محال هست که چنین کاری کند

    17
    34
  7. بسم الله الرحمن الرحیم

    مولاجان ،علی جان ، فدای نام تو
    دل سیلی زدن به قاتل خودت را نداشتی و او را در منزلت مهمان خود دانستی!
    با فرغ شکافته ،فرمودی که شیر نمینوشم که مهمان خانه ام مقدم است! اول او ! …

    ،از دشمن به خاک افتاده ات برخاستی و رهایش کردی که مبادا از روی خشم نفس ، و غیر از سبیل الله زخمی بر او بزنی!
    هرچه کردی برای رضای معبود بود، آنگاه از تو اینگونه برانند!

    تو به جز امرالهی ، بر شعله شمعی مدیون نمیشوی! آنگاه از تو ، چنین میرانند!
    چه می آید بر سر چنین روزگار
    شرم باد بر چنین روزگار وچنین مردم

    9
    3
  8. اولین تاریخ نگاری که داستان بنی قریظه را در کتاب خود آورده فردی به نام ابن اسحاق است که حدود 150 سال بعد از رویداد بنی قریظه به دنیا آمده و دیگر تاریخ نگاران در زمان های بعدی این رویداد را از کتاب او نقل کرده اند. ابن اسحاق این روایت را از عطیه قرظی نقل کرده که عطیه از نوادگان یهودیان بنی قریظه بوده در قدیم میان حدیث نگاران و تاریخ نگاران رسم بوده که دقت کنند روایت هایی که درباره پیامبر است را از افراد مورد تایید جامعه که به راستگویی شهره اند نقل کنند تا دروغی به پیامبر نسبت داده نشود برخی ها به این اصل پایبند بوده اند و برخی متاسفانه کم توجه بوده اند و علت اختلاف انس بن مالک با ابن اسحاق هم همین بوده و انس بن مالک به ابن اسحاق ایراد گرفت که چرا این روایت را از عطیه قرظی که مورد تایید نیست نقل کرده ای. امروزه نیز تاریخ پژوهانی مانند ولید عرفات و برکات احمد بابررسی های خود دریافته اند که تعداد بالای کشته های نقل شده در این روایت نادرست و بزرگنمایی بوده و گفته های عطیه قرظی را شبیه داستان قلعه ماسادا می دانند. رویداد قلعه ماسادا سال ها قبل از جنگ بنی قریظه رخ داده بود و در آن رویداد همه افراد بالغ یهودی ساکن آن قلعه توسط رومی ها قتل عام شدند و یهودیان آنها را قهرمان می دانند و در کتاب های خود داستان آن را ذکر کرده اند عطیه قرظی نیز احتمالا خواسته قبیله خود را مانند یهودیان قلعه ماسادا شجاع و قهرمان جلوه دهد و نشان دهد تحت هیچ شرایطی حاضر به ترک دین خود نشده اند . در روایت ابن اسحاق آمده که 700 نفر در یک روز گردن زده شده اند که پژوهشگران تاریخ کشتن این تعداد در یک روز و آن هم توسط دو نفر را غیر ممکن می دانند. این روایت با روش برخورد پیامبر با قبیله های دیگر یهودی و یا کافران مکه در تضاد است و پیامبر در زندگانی خود هیچ گاه غیر نظامیان را که نقشی در جنگ نداشته اند را نکشته اند در کتاب معتبر الاموال از ابن زنجویه که از راوی های مورد تایید نقل روایت می کرده تعداد کشته ها را 39 نفر نوشته و آن هم فقط افرادی که جنگ کرده بودند

    8
    2

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا