همه معرفت و سیاست در دو جمله از مسیح
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «همه معرفت و سیاست در دوجمله از مسیح» نوشت:
به نام خدا
مقدمه :
وحدت “رسالت” در کثرت “رسولان”
راه متین و کمترشناخته شده قرآن بر “وحدت رسالت” است ؛ 《 دین مقبول الهی یک حقیقت و آن تسلیم بودن ؛ الدین عندالله الاسلام》(آل عمران /۱۹)
ما مسلمین بر اساس آموزه قرآن به باوری معتقدیم که ؛ “قرآن کریم” هیمنه بر دیگر صُحُف آسمانی دارد همانطوریکه حضرت محمد پیامبر رحمت (ص) بر دیگر انبیاء اشرفیت دارد ؛ 《أنزلنا إليك الكتاب بالحقّ مصدّقاً لما بين يديه من الكتابِ و مهيمناً عليه》.(مائده/۴۸)
نکته اینجاست ؛ این مبنای حق ، نباید باعث شود توجه ما مسلمانان به آموزه های بسیار بزرگ و سترک انبیاء مرسل الهی کمتر شود !
گر چنین باشد از مسیر قرآن و روش اهلبیت (ع) دور شده ایم .
قرآن از بسیاری از انبیاء و زندگی و آموزه های توحیدی و اجتماعی شان به تفصیل نام برده است و همگان را به آن دعوت میفرماید ؛ 《يبنى ءادم إمّا يأتينّكم رسل مّنكم يقصّون عليكم ءايتى》.(اعراف/۳۵)
و درست سیره ائمه اطهار (ع) نیز ؛ ورود تفصیلی به شخصیت و زندگی و سیره آنان است.
مسیح پیامبر ناشناخته خدا
برای اعتراف این موضوع ، فقط کافی است به دو آموزه مهم او که یکی در اوج “عرفان” است ، و دیگری ناظر به مسائل “اجتماعی و سیاسی” است ، توجه وافر فرمایید تا عظمت روحی آن پیامبر بزرگ را بشناسید.
موضوع اول ؛ “معرفت النفس”
بنا به کلام بی بدیل عیسای مسیح ؛ ورود به گناه ؛ ورود به آتش است ، و تصور گناه و لذت آن تصور [ بدون ارتکاب ] ؛ دود وسیاهی بر جان و روح آدمی است .
باور این حقیقتِ معرفتی ، “باب الله” را به روی انسان می گشاید.
متن فرمایش حضرت مسیح را ببینید؛
امام صادق (ع) میفرماید :
روزى حواريّون نزد حضرت عيسى (ع) آمدند و به حضرتش عرض كردند:
اى آموزگار نيكى! ما را ارشاد فرما.
حضرت عيسى (ع)به آنان فرمود:
《موسى كليم اللّه به شما دستور داده است كه به خداوند تبارك و تعالى سوگند دروغ ياد نكنيد و من به شما فرمان مى‌دهم كه به خداوند نه سوگند دروغ و نه راست ياد كنيد》.
حواريّون عرض كردند:
اى روح اللّه! بيشتر ما را راهنمايى فرما.
حضرت مسیح (ع) فرمود:
《موسى كليم اللّه به شما فرمان نموده است كه [گناه] زنا نكنيد و من به شما دستور مى‌دهم كه اصلا در مورد[گناه] فكر هم نكنيد. زيرا هركس در مورد[گناه] زنا فكر كند مانند كسى است كه در خانه‌اى طلاكارى شده آتش بيفروزد و دود آتش، نقش و نگارها را سياه كند، گرچه خانه آتش نگرفته است.》[۱]
موضوع دوم ؛ “غرور و خود رائی اصحاب منصب و منفعت”
در اندیشه حضرت مسیح که طبیبِ بی رقیبِ هر بیمارِ نابینا و ناشنوایی است ، مرض سختِ “جهالت” قابل معالجه نیست ! این بیماری ، از آنِ مغرورانِ خود رائی است که بهرمند از منفعت و یا منصبی هستند و صدالبته که بار “حق مردم” را نیز ، بدوش دارند.
✅متن فرمایش ایشان چنین است ؛
امام صادق (ع) از قول حضرت مسیح نقل میکنند که فرمود:
《من توانستم به اذن خداوند مردگان را زنده كنم و پيسى و كورى را شفا بخشم ولى نتوانستم حماقت و نادانى انسان‌ها را درمان كنم.》
شخصی از حضرت مسیح (ع) پرسيد: احمق به چه‌كسى گويند؟
حضرت فرمود:
《كسى كه به خود مغرور است و همۀ فضيلت‌ها و خوبى‌ها را براى خود و پيشبرد منافع خود مى‌خواهد و همه حق را براى خود قائل است و ديگران را صاحب حقى نمى‌داند. چنين كسى هيچ دارويى ندارد!》[۲]
—————————————
[۱] متن عربی حدیث :
عن عبداللّه بن سنان عن أبی عبداللّه(ع) قال: إجتمع الحواریّون إلی عیسی(ع) فقالوا له: یا معلّم الخیر، أرشدنا.
فقال لهم: إن موسی کلیم اللّه(ع) أمرکم أن لاتحلفوا باللّه تبارک وتعالی کاذبین وأنا آمرکم أن لاتحلفوا باللّه کاذبین ولاصادقین.
قالوا: یا روح، اللّه زدنا.
فقال: إن موسی نبیّ اللّه(ع) أمرکم أن لا تزنوا وأنا آمرکم أن لاتحدّثوا أنفسکم بالزنا فضلاً عن أن تزنوا؛ فإنّ من حدث نفسه بالزّنا کان کمن أوقد فی بیت مزوق فأفسد التّزاویق الدّخان وإن لم یحترق البیت.(الکافی۵۴۲/۷)
[۲] متن عربی حدیث :
امام صادق (ع) : إِنَّ عِيسَى بْنَ مَرْيَمَ قَالَ :
دَاوَيْتُ اَلْمَرْضَى فَشَفَيْتُهُمْ بِإِذْنِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ أَبْرَأْتُ اَلْأَكْمَهَ وَ اَلْأَبْرَصَ بِإِذْنِ اَللَّهِ ، وَ عَالَجْتُ اَلْمَوْتَى فَأَحْيَيْتُهُمْ بِإِذْنِ اَللَّهِ ، وَ عَالَجْتُ اَلْأَحْمَقَ ، فَلَمْ أَقْدِرْ عَلَى إِصْلاَحِهِ !
فَقِيلَ : يَا رُوحَ اَللَّهِ وَ مَا اَلْأَحْمَقُ ؟
قَالَ : اَلْمُعْجَبُ بِرَأْيِهِ وَ نَفْسِهِ اَلَّذِي يَرَى اَلْفَضْلَ كُلَّهُ لَهُ لاَ عَلَيْهِ وَ يُوجِبُ اَلْحَقَّ كُلَّهُ لِنَفْسِهِ وَ لاَ يُوجِبُ عَلَيْهَا فَذَلِكَ اَلْأَحْمَقُ اَلَّذِي لاَ حِيلَةَ فِي مُدَاوَاتِهِ.(قصص الانبیاء راوندی/۴۱۷)
انتهای پیام
