سالکان ریاست!

حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «سالکان ریاست!» نوشت:

عده ای برای ؛ “رسیدن” ؛ راه انتخابی شان کُرنش در برابر قدرتمندان و یا خضوع در برابر ثروتمندان است .

از حاکمان ؛ “ریاست” را گدایی میکنند ! و از ثروتمندان ؛ مخارج رسیدن به “قدرت” را گدایی میکنند !

غافل از اینکه به تعبیر استاد آیت الله مطهری ؛ کرنش و احترام به ثروتمندان ؛ احترام به “طمع” است ، و کرنش در برابر قدرتمندان ؛ احترام به “زور” است.

“طمع و زور” که از بدترین های اخلاق اجتماعی و سیاسی است ، برای “سالکان الی الریاسة” دل در گرو “خدمت صادقانه” ندارند ، بهترین و کارآمدترین ابزار است !

“کُرنش دربرابر حاکمان”

منطق نهج البلاغه در رابطه با تعامل با “قدرتمندان” بسیار حساب شده است بطوریکه داعیه اش این است که در مقابل حاکمان خود کُرنش نکنید، چرا که چنین احترامی ؛ نقطه زومش “قدرت طلبی” است و در واقع احترام به “زور” است که بسیار غیر اخلاقی است .

با این دید ، دستور فرمود :

《با من بگونه ای که با جباران و پادشاهان حرف میزنید با من حرف نزنید، القاب پر طنطنه برایم به کار نبرید ؛ – فَلاَ تُکَلِّمُونِی بِمَا تُکَلَّمُ بِهِ اَلْجَبَابِرَهُ..》(خطبه ۲۰۷)

امروز اگر برای چشیدن “زمزم وکالت” ! زبان به “تملق” باز شود ، در نگاه استاد مطهری (ره) ؛ “احترام به زور” خواهدبود.

“کُرنش دربرابرثروتمندان”

کرنش در این وادی ؛ احترام به “طمع” است ! همان طمعی که بدترین های اخلاقی را در پی دارد ، و کمترین آن “ذلت” است .

در این مورد امام علی(ع) در نهج البلاغه فرمود :

《طمع کار در بند ذلت گرفتار است . ؛ الطَّامِعُ فِی وِثَاقِ الذُّلِّ.》( حکمت ۲۲۶)

در مورد دیگری فرمود:

《طمع ؛ بندگی جاویدان است ؛ – الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ.》(حکمت ۱۸۰)

و مهمترین چالش “طمع ورزی” ؛ قربانی کردن “عقل” است .

چه زیبا فرمود : 《قربانگاه عقل ها غالباً در زیر نور خیره کننده طمع هاست》. (حکمت ۲۱۹)

ایجادِ پل ارتباطی با ثروتمندان برای کسب و هزینه های نجومی ، در مسیر رسیدن به “قدرت” ، شامل این فقرات نهج البلاغه است .

از کسی که از سوئی ؛ “طمع ورز” است ، و از سوی دیگر ؛ “زورگرا” ، و در نتیجه از دو وصف مهمِ “حریت وآزادمنشی” و نیز ؛ “عقل و خرد” بی بهره است ، انتظاری برای حل مشکلات جامعه نمیرود .

چنین شخصی به تعبیر استادم آیت الله جوادی آملی ؛ در مشکل خود غرق است ، پس چگونه میتواند غریقی ، آن هم غریقی به سانِ یک جامعه پهناور را که طوفان زده است ، به ساحلِ “امنیت ، پیشرفت” برساند.

✅در “انتخاب مان” ؛ مراقب باشیم که گرفتار “سالکان ریاست” که طمع ورز و زورگرا هستند ، مشویم.

✅بیاییم در وانفسا ؛ صدای زیبای شهید مظلوم آیت الله بهشتی را که بعد از ۴۰ سال هنوز طنین ها دارد ، از گوش به آغوش برسانیم که میگفت ؛

《ماشیفتگان خدمتیم، نه تشنگان قدرت》.

پر واضح است که جوهر وجودیِ شخصی که “شیفته خدمت” باشد ، با کُرنش در برابر قدرت و ثروت ، هیچ سنخیتی ندارد.

انتهای پیام