خرید تور تابستان ایران بوم گردی

رزمندگان ایرانی در وین

مذاکرات ایران با گروه ۱+۵ با فشردگی تمام در حال جریان است. در این بین تلاش تیم مذاکره کننده ایران برای همگان قابل توجه است.
به گزارش انصاف نیوز روزنامه خراسان در گزارشی به قلم خبر نگار اعزامی خود به وین نوشت: فکر می کنم اگر تا ٣٠ ساعت آینده شاهد توافق هسته ای نباشیم، سرمای کشنده شهر وین را هم باید به ناتوانی ۱+۵ برای اتخاذ تصمیم های مفید اما تلخ اضافه کنیم. یک سال پیش درست در همین روزها شهر ژنو نیز سوز سرمای پاییزی را تجربه می کرد. با این حال مذاکره کنندگان ایرانی در آن روزها تصمیم گرفتند تا تصمیم های دشوار اما حساب شده ای را اتخاذ کنند. اما کشورهای ۱+۵ در مقابل صرفا وعده دادند و اتخاذ تصمیم هایشان را به یک سال بعد موکول کردند.
دیروز وقتی اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان به وین رسید خبرنگارها برخلاف همیشه آرزو می کردند که کمتر حرف بزند و زودتر وارد محل مذاکرات شود. مشکل فقط سرمای هوا و دشواری انتظار در برابر هتل محل برگزاری مذاکرات نیست. همه از حرف های تکراری وزرای خارجه ۱+۵ خسته شده اند. منابع نزدیک به مذاکرات خبر داده اند که ۱+۵ هنوز اختلافات داخلی خودشان را هم رفع نکرده اند. حالا که ایران برای یک سال کامل همه تلاش اش را صرف اثبات صلح آمیز بودن برنامه هسته ای اش کرده است، کشورهای ۱+۵ حاضر نیستند گام های متقابل را بردارند. آمریکایی ها کنگره را بهانه کرده اند، اروپایی ها یاد معاملات فروش سلاح شان به خاورمیانه افتاده اند، روس ها صرفا اظهار امیدواری می کنند و چینی ها برای همین کار هم به خودشان زحمت نمی دهند. جالب این که حتی مشخص نیست چینی ها نماینده قابل اعتنایی را به مذاکرات فرستاده اند یا نه.
دیشب مدیرکل سیاسی فرانسه در مذاکرات، خبرنگارهای فرانسوی زبان را جمع کرد. ظاهرا به آن ها گفت که اروپایی ها حاضر به توافق نیستند. خبرنگارهای آمریکایی نگران اند. می گویند اگر توافق نشود و دنبال ادامه مذاکرات باشند، باید فکری به حال جشن بوقلمون بکنند. پنجشنبه روز جشن شکرگزاری آمریکایی هاست و جان کری گفته است که هر طور شده می خواهد خودش را به بوقلمون که در خانه شان طبق رسم جشن شکرگزاری آماده می کنند، برساند. با این حال یک مقام ایرانی به من گفت که تمدید مذاکرات به هیچ وجه در دستور گفت و گوها نبوده است و تا آن لحظه حتی از تمدید سخنی هم به میان نیامده است. مدیرکل سیاسی فرانسوی ها را می شناسم. مرد تلخی است. هرچه به لحظات آخر نزدیک تر می شویم، جنگ روانی پیچیده تر می شود. با یک دیپلمات ایرانی دیگر صحبت می کنم. جواب می دهد: “روحیه مذاکره کننده ها عالی است. خودمان را برای جشن ٣ آذر اماده می کنیم، یا جشن توافق، یا جشن ایستادگی.”
این جا میدان جنگ است. مذاکره کننده ها هم رزمنده های این میدان هستند. امشب (دیشب)مذاکرات دکتر ظریف، اشتون و کری و مذاکرات دکتر عراقچی و دکتر روانچی با اروپایی ها با وقت اذان همزمان شد. رزمنده های ایرانی مذاکره را برای یک ربع به تأخیر انداختند. نماز اول وقت که تمام شد، جلسات شروع شد. یعنی ما برای نماز مذاکره می کنیم بعد از غروب آقای بعیدی نژاد، مذاکره کننده ایرانی که مدیرکل سیاسی وزارت خارجه است را می بینم. جلو می روم. خبرنگارها معمولا دیپلمات ها را سوال پیچ می کنند. بعد از سلام، خیلی سریع می گویم که هیچ سوالی ندارم. هیچ خبری هم نمی خواهم. فقط بدانید فارغ از این که به چه نتیجه ای برسیم، مردم در ایران برای همه شما دعا می کنند. آرامش آقای بعیدی نژاد آرامم می کند.
سال 365 روز دارد که ۲۴۶ روز آن گذشته است. روز 24 ساعت دارد که سریع و بی توقف دارد به سر می رسد. زمان زیادی نمانده است تا ببینیم آمریکایی ها و شرکایشان حداقل های لازم برای جلب اعتماد مردم ایران را فراهم می کنند یا اینکه مثل همیشه استاد فرصت سوزی های تاریخی هستند؟!
انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا