قانونِ بی قانونی
کامبیز نوروزی حقوقدان در یادداشتی تلگرامی با عنوان «قانونِ بی قانونی» نوشت:
شاید تعجب آور باشد اگر بخواهیم از بحث خواص دارویی ادرار شتر و زیانهای مدفوع انسان در بعضی داروهای شیمیایی به بی قانونی موجود و اوضاع سیاست برسیم.
دفتر آن آقایی که خودش را پدرطب اسلامی معرفی می‌کند، در کانال تلگرامی‌اش از خواص درمانی ادرار شتر دفاع کرده و اضافه کرده است خیلی از داروهای شیمیایی که در داورخانه ها فروخته می‌شوند از مدفوع انسان ساخته می‌شوند و محصول مافیای داروست.
اگر بخواهیم از نگاه این آقا به دارو درمان نگاه کنیم، حالا ما برای درمان بعضی مرضهایمان بر سر دوراهی انتخاب ادرار شتر و مدفوع انسانیم. برای بعضی مرضهامان ادرار شتر بنوشیم تا درمان شویم یا پناه ببریم به داروهایی شیمیایی که او می‌گوید مدفوع انسان پایه‌ی آنهاست؟
این تعبیر اگرچه مفرح است و شاید خنده به لبهای ما بیاورد، اما حکایتی است از ابتذال محض و گسیختگی نظم حقوقی در کشور.
درچنان ابتذالی سقوط کرده‌ایم که حتی در یکی از دقیقترین و حیاتی‌ترین و مهمترین علوم بشری، یعنی پزشکی، که مستقیماً با سلامت و حیات و مرگ ما سروکار دارد، هرکس هرچه می‌خواهد می‌گوید و جولان می‌دهد و کسی هم کاری به کارش ندارد، و کار به جایی می‌رسد که سلامت ما در گرو انتخاب ادرار شتر و مدفوع انسان قرار می‌گیرد.
در این بحبوحه‌ی مرض واگیر کرونا، هرکس دلش خواست در سلامت و بهداشت عمومی دخالت می‌کند و کسی هم کارش ندارد.
بهداشت و سلامت عمومی از موارد نظم عمومی است. دولت‌ها نه تنها حق، بلکه تکلیف به مداخله در مسائل مربوط به بهداشت عمومی‌اند.
اما وزارت بهداشت، ساکت. دولت، ساکت. دستگاه قضا، ساکت. هیچ اقدامی برای جلوگیری از این نوع مداخله‌های زیانبار در امور سلامت مردم نمی‌شود. در مقابل کسانی که فاقد کمترین صلاحیت علمی در علوم پزشکی‌اند با این قبیل حرفها و ادعاها میدان کسب و کار برای خودشان باز می‌کنند.
آقای رئیس جمهور که منتقدان را با الفاظی چون کاسب کرونا و خناس مورد عتاب و خطاب قرار می‌دهید، به این دسته از افراد چه می گوئید؟ خودتان و همکارانتان در معاونت حقوقی و وزارت بهداشت ساکت از کنارشان می گذرید؟
باز جای تشکرش باقی است که نیروی انتظامی سراغ آن مبلغ ادرار شتر رفت و دستگیرش کرد و البته نمی دانیم پرونده اش به کجا رسید.
این ابتذال را جدی بگیریم. وقتی در طبیعی ترین و غیرسیاسی ترین و علمی ترین موضوع که همان پزشکی و سلامت مردم است، قانون فراموش می شود و دستگاههای قانونی منفعل و ناکارآمد و درمانده، کاری نمی کنند، باید از گسیختگی حقوق و نظم ترسید که نتیجه اش قربانی شدن دو نعمت سلامت و امنیت است که گفت: نعمتان مجهولتان الصحه و الامان.
انتهای پیام
