خرید تور تابستان ایران بوم گردی

نقدی بر اظهارات امامان جمعه تهران و مشهد

به گزارش انصاف نیوز، امیر معلمی در خردآنلاین نوشت: بعد از ماجرای نطق نا تمام علی مطهری  در مجلس ، حضرات آیات صدیقی و علم الهدی (امامان جمعه تهران ومشهد ) در مورد این اتفاق اظهار نظر نموده اند که به نظر نگارنده در این اظهارات جانب انصاف و عدالت آنچنان که از الزامات  یک امام جمعه است رعایت نشده، بدین جهت جسارت نموده و نکاتی را به آن دو بزرگوار از باب امر به معروف و نهی از منکر متذکر می شوم. در ابتدا یادآوری می کنم که این انتقاد نه از جهت تحلیل یک اتفاق سیاسی، بلکه از جهت نقد رفتاری از سوی بزرگان کشور است که می تواند باعث تبعات ناخوشایندی  برای جامعه و نظام دینی ما شود.
ابتدا نقل دو جمله مهم ایشان:
آیت الله صدیقی در حاشیه پنجمین دوره آموزشی صالحین بسیج: ”این اظهارات قابل اعتنا نیستند. این آقا بلندگوی جریانی است و پشت این قضیه افراد دیگری هستند؛ مهم این است که بصیرت نمایندگان مجلس اجازه ادامه حرف های بی ربط را به او نداد و شعار مرگ بر فتنه گر که خیلی وقت بود خاموش بود، بعد از مدت ها طنین افکن شد”
آیت الله علم الهدی در جمع دیدار علمای اهل تسنن: “آقای ابوترابی در مجلس خیلی خوب جواب این آقا (علی مطهری) را دادند، سخنانی که ایشان مطرح کردند سبب متشنج شدن مجلس و ناراحتی نمایندگان مردم شد؛ زمانی که نمایندگان مردم ناراحت می‌شوند در اصل تمامی ملت ناراحت هستند. ایشان حرفی زدند که سبب ناراحتی تمام نمایندگان ملت شد”
۱)  اولین نقدی که می توان به این سخنان وارد کرد دفاع ایشان از برهم زنندگان سخنرانی علی مطهری و توجیه رفتار غیرقانونی آنها و بدتر از آن، تجلیل از رفتار این نمایندگان است. در حالیکه اعتراض و رفتار غیرقانونی با هر نیتی و حتی با فرض دفاع از حق هم؛ نه با منطق شرع و عقل و نه با منطق امام و رهبری سنخیتی ندارد.
حضرات آیات شما حق دارید با هر تحلیل و نگرش سیاسی؛ رفتار جناب مطهری را نقد و حتی مورد نکوهش قرار دهید (که بحث اینجانب پیرامون درستی یا نادرستی سخنان آقای مطهری نیست که اتفاقا نقدهایی هم به ایشان وارد است) بلکه انتقاد اساسی به دفاع شما از رفتارهای غیرقانونی و مهمتر، تبعات آن برمی گردد.
متاسفانه باید متذکر شد که اینگونه تجلیل ها؛ یعنی حمایت از رفتارهای غیرقانونی؛ پیامدهای نامبارکی برای جامعه در پی دارد که مهمترین آنها ترویج فرهنگ قانون گریزی در جامعه است. فرهنگی که به نظر اینجانب علت ریشه ای بسیاری از اتفاقات سال ۸۸ و مشکلات امروز کشور است.
مردم حق دارند از امام جمعه خود سوال کنند شما که امروز کار غیرقانونی نمایندگان را بصیرت می نامید پس با چه منطقی  رفتارهای میرحسین و کروبی را زیر سوال برده و آن را فتنه می نامید؟ مگر می شود یک اعتراض غیرقانونی را در یک جا حق و در جای دیگر باطل بشمارید؟!
حضرات آیات! اگر ملاک درستی و نادرستی به جای رعایت قانون، تشخیص فردی هر کس قرار بگیرد که سنگ روی سنگ باقی نخواهد ماند. و بهتر نیست به جای طنین انداز کردن شعارها، مانند مرگ بر فتنه گر، به درمان ریشه ای رفتارهای غیرقانونی جامعه پرداخته و در این راه نیز ابتدا از خودمان شروع کنیم؟
۲)  جناب علم الهدی در سخنانشان دو مسئله را بیان نمودند اول اینکه تمام نمایندگان ناراحت شدند و ثانیا وقتی نمایندگان ناراحت شوند یعنی تمام ملت ناراحت هستند!
الف) در این مورد ابتدا باید از ایشان پرسید که شما از نظر چند نماینده مطلعید که از عبارات  مطلقی چون “تمام نمایندگان” استفاده می کنید؟ آیا نمایندگان حامی مطهری را نماینده حساب نکرده اید یا چند نماینده ی مخالف نطق مطهری را مصداق همه ی نمایندگان دانسته اید؟ حضرت آیت الله آیا دقت در این مسائل به تقوای الهی نزدیکتر نیست؟
ب) نقد دوم به استدلال ایشان بر می گردد که می گویند وقتی نمایندگان ناراحت شدند یعنی تمام ملت ناراحت هستند استدلالی که نه صغرای آن درست است و نه کبرای آن. و عجیب تر آنکه این تفسیر حتی در خود نظرات طرفداران سینه چاک دموکراسی هم وجود ندارد اما ایشان آنرا مبنای استدلال خود قرار می دهند.
حضرت آیت الله آیا در مجالس بعدی هم به همین تفسیر خود از پارلمان پایبند خواهید بود که ناراحتی نمایندگان مجلس  یعنی ناراحتی کل ملت؟ یا نه اگر مجلس آینده مانند مجلس ششم موافق نظر شما نبود، قرائت شما هم تغییر خواهد کرد؟
حضرت آیت الله چرا باید بزرگان دینی ما سخنی بگویند که مجبور شوند چندی بعد آنرا نقض نمایند آیا این سخن شما نیز به همان سرنوشت نظر فقهی آیت الله مصباح در مورد دولت احمدی نژاد دچار نخواهد شد؟ که یک روز در زمان احمدی نژاد اطاعت از رییس جمهور را اطاعت از خدا می دانستند و امروز مجبور به تخطی از همان نظر هستند. به نظر شما اینهمه یک بام و دو هوایی که مردم از ما می بینند چه اثری در اعتقادات مردم خواهد گذاشت؟
ج) و اما مهمترین نقدی که به این فراز از سخنان ایشان وارد است نوع نگرش ایشان به مردم است. اینکه تصور کنیم تمام ملت، همان چند نفر هم فکر اطراف ما هستند سرآغاز انحرافی بزرگ در بین حاکمان یک حکومت است که آثار و تبعات خطرناکی دارد. که مهمترین آن نشنیدن و ندیدن مردم جامعه و به جای آنها تصمیم گرفتن است که نتیجه ای جز دوری حاکمیت از مردم در پی نخواهد داشت.
۳)  و اما نکته آخر
حضرت آیت الله صدیقی و آیت الله علم الهدی! آیا به این فکر کرده ایم که قطع سخنان مطهری چه پیامی را در مورد میزان آزادی در یک حکومت دینی به جامعه و حتی جهان مخابره می کند؟
وقتی در مجلس که عصاره نمایندگی یک ملت است، سخنان نماینده تهران که از قضا  فرزند تئوریسین انقلاب و از نزدیکان روسای دو قوه مقننه و قضاییه هم هست و اتفاقا متعلق به جناح اصولگرا نیز هست، قطع می شود و از این بر هم زدن با عبارت بصیرت نام برده می شود چه برداشتی می توان از میزان آزادی بیان دیگر اقشار جامعه داشت.
حضرات آیات بیاییم یک بار صادقانه از زاویه نگاه منتقدان حکومت به رفتار خودمان بنگریم و صادقانه به این سوال پاسخ دهیم که اگر به جای آنها بودیم باز هم معتقد بودیم که آزادی به اندازه مطلوب که مد نظر اسلام است وجود دارد؟  و به این فکر کنیم که اگر جای ما و مردم عوض شود چه قضاوتی در مورد حاکمانمان خواهیم داشت؟
انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا