مهدوی کنی: التماس می‌کردیم گروگان‌ها را تحویل دهیم!
به کوشش ناصر غضنفری، انصاف نیوز:
دستور امام برای ما همیشه حجت بود ولی جدا از این حادثه و نیز منهای مسئولیت اینجانب در کمیته و انتظامات کشور باید بگویم که من این حرکت، یعنی اشغال سفارت را نمی پسندیدم و این را نمی پذیرفتم که به سفارتخانه‌ها بخصوص سفارت آمریکا حمله کنیم.
من این را مضرر می دیدم برای اینکه اولا از نظر قوانین بین‌المللی ریختن به سفارت و اینکه ما می‌گوییم لانه جاسوسی ، در دنیا مورد پذیرش نیست. شاید همه سفارتخانه‌ها لانه جاسوسی باشند. اصلاً روال معمول همه سفارت ها هم این است که از این کارها می کنند حالا عده‌ای بیشتر و عده‌ای کمتر و آنها که قدرتمندند بیشتر.
هر سفارتی در هر کشوری کارش همین است که به نفع کشور خودش کارهایی بکند حالا گاهی این به ضرر دیگران تمام می‌شد گاهی هم نمی‌شود. منتها مردم ایران با آن خاطره‌ای که سفارت آمریکا داشتند و کارهایی که در زمان شاه انجام می‌داد و هنوز هم ادامه داشت باعث حادثه شد.
ولی من می گفتم ما باید قطع رابطه می‌کردیم و سفارت را بر می چیدیم. حال آن که ما آن وقت قطع رابطه نکرده بودیم و تا آن موقع بنا این نبود که با آمریکا قطع رابطه کنیم و به قول خود امام پس از این که لانه تسخیر شد رابطه را آنها قطع کردند. امام فرمودند حالا که آنها قطع رابطه کردند پدیده مبارکی است ولی ابتدا امام نمی خواستند قطع رابطه بکنند و امام این را به فال نیک گرفتند.
در هر حال با توجه به این که اصل کار از نظر من پسندیده نبود و از لحاظ جنبه بین‌المللی هم صحیح نبود. من این کار را برای انقلاب مضر می دیدم به خصوص ادامه اشغال و گروگانگیری را.
ما فکر می‌کردیم یکی دو روز آمریکایی‌ها را می‌گیرند و از کشور بیرون شان می کنند و طبق معمول در برخورد با دیپلمات‌های خارجی به عنوان افراد غیر ذی صلاح آنها را اخراج می کنند. در همه جای دنیا رسم است که دو روز، ۵ روز، یک هفته به آنها مهلت می‌دهند می‌گویند از آنجا خارج شوید. اما این سبک برخورد در دنیا مطلوب نبود. اگر ما هم ما می‌خواستیم سفارت را بگیریم و دماغ آمریکا را به خاک بمالیم همان که آنها را گرفته بودیم برای آمریکایی‌ها کافی بود. به نظر من ادامه آن چیز جالبی نبود. قهرا من ادامه کار را نمی پسندیدم.
طبع خودم این جوری بود و اگر منهای دستور امام بود این کار به نظر من مطلوب نبود. ولی چون امام فرمودند این کار بشود و به تعبیری که از قول امام نقل کردند که ایشان فرموده اند که انقلاب دوم است ما هم پذیرفتیم و تسلیم شدیم. نیروهایمان را از آنجا بیرون کشیدیم و آنجا را در اختیار دانشجویان گذاشتیم.
چنانچه عمل ادامه این کار به نفع ما تمام نشد زیرا آنها پس از ۴۴۴ روز آزاد شدند و آخر کار به جایی رسید که ما التماس می کردیم که گروگان ها را تحویل بدهیم. …این جریان از جهات گوناگون برای انقلاب سنگین تمام شد.
منبع: خاطرات آیت الله مهدوی کنی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
انتهای پیام
