چگونه عزم سیاسی مقامات را تشخیص دهیم؟
محمد فاضلی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی «چگونه عزم سیاسی مقامات برای بهبود را تشخیص دهیم؟» نوشت:
من در جایی درباره مبارزه با فساد سخن میگفتم و از قول نیکا گیلائوری مقام گرجستانی که کشورش در پانزده گذشته سابقه خوب مبارزه با فساد و رشد اقتصادی دارد نقل کردم که گام اول مبارزه با فساد، داشتن عزم سیاسی مقامات است. دوستی پرسید، عزم سیاسی را چگونه تشخیص دهیم؟ همه در حرف از مبارزه با فساد سخن می‌گویند، پس چرا عزمی نیست؟
گفتم عزم سیاسی مقامات برای مبارزه با فساد را می‌شود از تغییر روش تشخیص داد. اگر دیدید روشی ناکارآمد بیش از یک قرن دوام آورده، بدانید عزمی نیست و بعد برایش مثال زدم.
سیاست‌های اقتصادی حکومت همواره در ایران باعث تورم شده ولی حاکمان دست به کار چوب و فلک بازاری تجار شده‌اند. چوب و فلک کردن سیدهاشم قندی و اسماعیل خان، تجار عمده قند و شکر به دستور علاءالدوله حاکم تهران در آغاز جنبش مشروطیت که تا تعهد کتبی ندادند قیمت قند و شکر را کاهش دهند، یک نمونه است.
تکرار نرم‌تر این روش سال 1354 رخ داد. مبارزه با گران‌فروشی به عنوان اصل چهاردهم انقلاب سفید شاه شروع شد. گروه ضربت ویژه تشکیل شد به ریاست وزیر بازرگانی، که شامل 2000 دانش‌آموز هم می‌شد که بر قیمت‌ها نظارت کند و از گرانفروشان شکایت به دادگاه ببرو. (برگرفته از کتاب طبقات اجتماعی، دولت و انقلاب احمد اشرف، ص. 147) دانش‌آموزان از هزاران مغازه و واحدهای صنعتی بازدید می‌کردند و «صاحبان آنها را به ستوه آورده و تحقیر می‌کردند.» (ص. 147)
نه ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه و علاءالدوله حاکم تهران حاضر بودند عواقب سیاست اقتصادی نادرست و تقلب در ضرب سکه و کاهش ارزش پول ملی ایران را بپذیرند و ریشه تورم را درمان کنند؛ نه محمدرضاشاه حاضر بود مسئولیت سیاست اقتصادی پس از انفجار قیمت نفت، بیماری هلندی و سیاست پولی دولت ایران را بپذیرد؛ راه راحت‌تر چوب و فلک کردن و تحقیر صاحبان صنایع و فعالان اقتصادی بود.
اگر روش مقابله با تورم، فساد و رکود کماکان چیزی شبیه همان است، با یک نون اضافی (اعدام سلطان سکه و ارز و ماشین و…)، یعنی روشی ناکارآمد صد سال دوام آورده و کسی نفعی در پرداختن به علل واقعی ندارد. این شاخصی از فقدان عزم است.
انتهای پیام
