خرید تور تابستان ایران بوم گردی

«دادسرا به محلی برای دیدار با دوستان رسانه‌ای تبدیل شده بود»

/ محدودیت‌های رسانه‌ای، این داستان: عصر ایران/

در ادامه‌ی سلسله گفت‌گوها درباره‌ی محدودیت‌های احتمالی که رسانه‌ها با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند انصاف نیوز اینبار به سراغ جعفر محمدی – صاحب امتیاز و سردبیر سایت عصر ایران رفته‌ است؛ او معتقد است تذکرات و فشار به رسانه‌ها نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است و می‌گوید تنها راه این است آرام آرام رسانه آگاهی بخشی کند، در این صورت فشار به رسانه‎‌ها هم کمتر خواهد شد.

محمدی: تذکرات کاهش‌یافته

جعفر محمدی صاحب امتیاز و سردبیر سایت عصر ایران درباره‌ی محدودیت‌های رسانه‌ای به انصاف نیوز گفت: مهم‌ترین محدودیت به باور من عصاره‌ی محدودیت‌ها، یعنی ناامیدی و سرخوردگی‌ای است که در درون ما رسانه‌ای‌ها در طول سالیان سال شکل گرفته است. وقتی رسانه‌ای را راه‌اندازی کردیم امیدهایی داشتیم که با رسانه‌های خودمان اوضاع کشور را بهتر کنیم. به مبارزه با فساد و وضعیت مردم کمک کنیم و در مجموع کمک کنیم جامعه‌ی بهتری را بسازیم و ما هم به‌عنوان یک رسانه در این بهسازی سهیم باشیم. اما متأسفانه روند سیاست‌ها و عملکردها به جایی رسیده است که اکثر رسانه‌ای‌های واقعی دچار سرخوردگی شده‌اند و این ناامیدی درونی شده است. فارغ از اینکه چه محدودیت‌های نوشته و نانوشته‌ای وجود دارد. این بزرگ‌ترین مانع برای رسانه‌های پویا است.»

این فعال رسانه‌ای درباره‌ی فشار برای حذف خبر در رسانه‌ها می‌گوید: «حذف خبر بسیار کار غیرحرفه‌ای است، اگر ما خبری را منتشر کنیم که درست نبوده؛ راهش این نیست که ما را مجبور کنند تا آن خبر را حذف کنیم. راه‌حل این است از ما بخواهند این خبر را اصلاح کنیم و توضیح دهیم. حذف خبر با معیارهای سلیقه‌ای اقدامی حرفه‌ای نیست. در چند سال اخیر در سایت عصر ایران به‌ندرت با حذف خبر مواجه شده‌ایم. یک زمانی از این بابت خیلی اذیت می‌شدیم اما در چند سال اخیر حتی به تعداد انگشتان دست هم ملزم به این کار نشده‌ایم. تذکرات به رسانه در طی سال‌های اخیر بسیار کاهش‌یافته است. گاهی وقت‌ها از نهادهای امنیتی تماس می‌گیرند و تذکراتی می‌دهند، اما واقعیت این است که در طی سال‌های اخیر کم شده است، در این زمینه سایت ما مشکل چندانی ندارد.»

وی تصریح کرد: «در سال‌های گذشته همیشه پرونده‌ی مفتوح در دادسرا داشتیم، خیلی به دادسرا می‌رفتیم و همیشه با خودم یک کتاب داشتم چون در آنجا خیلی معطل می‌شدم. دادسرا به محلی برای دیدار با دوستان رسانه‌ای تبدیل شده بود. تقریباً مطمئن بودیم وقتی به دادسرا می‌رویم حتماً دوستی را خواهیم دید. ضمن اینکه شکایت‌های متعددی  از ما می‌شد. یک زمانی اشخاص حقیقی و حقوقی و غیرحاکمیتی شکایت می‌کنند، یک زمانی هم مسئولین یا دادستانی اعلام‌جرم می‌کند. در دولت آقای احمدی‌نژاد هم از معاون اول تا وزرای دولت از ما شکایت می‌کردند.

بعضی از اوقات دادستانی علیه ما اعلام‌جرم می‌کرد اما با تحول دولت و تغییر ریاست قوه قضاییه به شدت این شکایت‌های دولتی کاهش‌یافته و حتی به صفر هم رسیده است. من یک نامه به آقای روحانی نوشتم و  ریاست‌جمهوری از ما شکایت کرد اما نسب به گذشته کم شده است. رسانه باید آرام‌آرام سطح آگاهی‌ مردم را بالا ببرد. مسئولین هم از همین مردم هستند. در آن زمانی که تازه رسانه‌ها شکل‌گرفته بودند، قضات جنس فرهنگ و رسانه را درک نکرده بودند، اما الان پس از سال‌ها تعامل با اصحاب رسانه جنس خبر را شناخته‌اند، تعامل را درک کردند و یک شناختی از فعالان رسانه پیدا کرده‌اند. تعاملات و رفتارهای آنها معقول‌تر شده است.»

او در نهایت افزود: «بنابراین تنها کاری که باید انجام دهیم این است که به‌صورت آهسته و پیوسته و با صبوری مطالب خود را به سمت تحلیل‌های مبتنی بر آگاهی‌بخشی پیش ببریم. هرچقدر مردم و مسئولین آگاه‌تر باشند، برخوردها با ما هم کمتر خواهد شد. البته من به ماجرا راهبردی و استراتژیک نگاه می‌کنم. در دوم خرداد رسانه‌ها بسیار تندوتیز در برابر سانسورها ایستادند و در نهایت خود آنها محدودتر شدند. رسانه قدرت نرم است و اگر بخواهد با قدرت سخت مواجه شود از بین می‌رود. نباید رسانه وارد بازی میدان سخت شود. چون در آن میدان حرفی برای گفتن ندارد. درحالی‌که رسانه باید قدرت سخت را آرام‌آرام وادار کند که به عرصه‌ی بازی نرم وارد شود و در آنجا با رسانه تعامل کند. قدرت سخت باید متوجه شود که رسانه زبان مردم و واسطه‌ا‌ی بین مردم و حاکمیت است. رسانه روابط را نرم می‌کند؛ در آن صورت حتماً با رسانه تعامل بیشتری خواهند کرد و ما چاره‌ای جز این نداریم.»

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا