نقدی به بیانیه‌ی «جمهوری‌خواهان» درباره‌ی «آمریکاستیزی و اسرائیل‌ستیزی»
حمیدرضا جلایی‌پور، فعال سیاسی اصلاح طلب و استاد دانشگاه تهران در کانال تلگرامی خود نوشت:
بیانیه‌ای در سایت زیتون در نقد سیاست خارجی آمریکاستیزی و اسرائیل‌ستیزی جمهوری اسلامی نوشته شده است [لینک]. مضمون این بیانیه در بعضی گروه‌های تلگرامی اصلاح‌جو مورد نقد قرار گرفت. در زیر یک قرائت از این نقدها را می‌خوانید.
======
۱-بخش اول بیانیه که خیلی هم مفصل است، شبیه متن‌های نوآموزان علوم سیاسی است که از روی تکست‌بوک‌های دهه‌ی ۱۹۷۰ درمورد ترمینولوژی سیاست خارجی و خوبی‌های دیپلماسی و سیاست خارجی معقول و مبتنی بر منافع ملی نوشته شده باشد.
۲-بخش دوم در نقد سیاست خارجی ج.ا.ا چنان نوشته شده که انگار در جهان و منطقه نه بوش پسری و نه ترامپی آمده و نه القاعده و داعشی رفته است. نه انقلاب، جنگ و اپوزیسیون مسلح و تجزیه‌طلب و کودتایی بوده است. نه ترور و تحریم و اتحادی میان اپوزیسیون و نیروهای مهاجم خارجی برای براندازی در کار بوده است. گویی کلیات ابوالبقا ست در نقد سیاست خارجی ج.ا.ا است. شگفت‌انگیز این که هنوز هم جابه‌جا به ادبیات نسل اول جهانی‌شدن ارجاع داده‌اند.
۳-در بخش سوم که تجویزی است، لقمه را چند دور، دور سر گردانده تا بعد از این همه دراز سخنی ملال‌آور، بالاخره اصل قصه را بگویند: «تجربه‌ی این سه دهه نشان داده است تغییر افراد و جناح‌های سیاسی نتوانسته است به تغییر پایه ای این سیاست منجر شود. تغییر سیاست‌ها درایران، نیازمند تغییر و تحولات اساسی در ساختار حکومتی مبتنی بر ولایت فقیه است.» معلوم نیست مخاطب این متن چرا باید به نویسندگان متن اعتماد کند، و با توجه به محتوای این متن، میان نویسندگان و فرشگرد، شورای‌گذار، مجاهدین خلق و سلطنت‌طلبان تمایزی ببیند!
۴-پرسشی که نویسندگان این متن شایسته است پاسخ دهند این است: «مخاطبان عام، و همچنین گروه‌های سیاسی اصلاح‌طلب بیرون حکومت و اصلاح‌طلبان درون حکومت و منتقدان ایران‌دوست و حاکمان کنونی، چگونه و بر اساس چه علائمی در این متن باید بتوانند میان موضع این متن با موضع «براندازان» نزدیک به اسرائیل و عربستان و جنگ‌طلبان آمریکا فاصله بگذراند؟» به نظر می‌رسد آزمون ساده و روشن‌گری برای سنجیدن عیار این متن می‌توان پیش نهاد. آن آزمون ساده عبارت است از طرح این پرسش روشن که این متن مدعی جمهوری‌خواهی چه تفاوتی با متن‌هایی دارد که گروه‌های سیاسی غیرجمهوری‌خواه صادر می‌کنند. این که عده‌ای نام جمهوری‌خواه بر خود بگذارند و حرف سلطنت‌طلب‌ها و اقمارشان را بزنند، بیش‌تر شبیه رد گم کردن است و کم‌تر صادقانه به نظر می‌رسد.
۵-برداشت من این است که مخاطب اصلی و مضمر این متن دستگاه سیاست خارجی بایدن است. پیام این متن به کاخ سفید این است که زنهار و هشدار که با این ج.ا.ا نمی‌شود از در دیپلماسی در آمد؛ تحریم‌ها را ابقا کن تا این ساختار تغییر کند.
انتهای پیام
