اجماع پیشاپیش بر رئیسی قبول از دست دادن مردم است
علیرضا احمدی، فیلمساز، درمورد عملکرد اصولگرایان در انتخابات پیش‌رو و همچنین اجماع آنها بر سیدابراهیم رئیسی، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
جریان اصول گرایی از رد صلاحیت‌های اخیر برای شورای شهرهایی که تا الان اعلام شده به نظر خوشحال می‌آید. در حالیکه افکار عمومی نزدیک به اصلاحات از ردصلاحیت اصولگرایانی مثل نماینده‌ی «یا حسین»گوی ارومیه (نادر قاضی‌پور)، دست کم به خاطر فهمیدن منطق کلی رد صلاحیت پرسش کرد، اصول گرایی برای موج جدید رد صلاحیت‌ها سکوت قابل پیش بینی را اتخاذ کرده است. اما این بازی کمی آن طرف‌تر در رقابت حساس‌تر ریاست جمهوری چگونه است؟
افراد بسیار زیادی حالت اعلام آمادگی و پیشاپیش «یا علی» گفتهای به خود گرفته‌اند. ولی همه‌ی احزاب اصول گرا و افرادی که بیشتر سعی در نمایش خود دارند، به یک کلمه خود را نزدیک کرده‌اند که «اگر رییسی بیاید به نفع او کنار می‌روند». شاید این را خطای محاسباتی بدانید که حداکثر رای آقای رییسی را همان 16 میلیون سال 96 فرض کنیم، اما رفتار اصول گرایان نشان می‌دهد محاسبات آنها حداکثر همین مقدار را نشان می‌دهد. ذهنیت اصول گرایی با گفتن اینکه رییسی باشد من نمی‌آیم در حقیقت نشان می‌دهد که هیچ کدام از کاندیداها بیش 16 میلیون رای سال 96 برای خودش متصور نیست و چون صحنه را محل تقسیم همین 16 میلیون رای می‌داند، بر خود و هم تیمی‌هایشان بهتر می‌دانند که اجماع ساده و دلپذیری کنند. چرا که اگر صد بیاید (16 میلیون) خوب نود هم نزد خودش خواهد بود.
نیازی به حضور در جلسات و شنیدن گپ و گفتهای محرمانه‌ی اصولگرایی نیست. به راحتی می‌توان فهمید که اصولگرایان به طور کلی ایستاده‌اند تا داور (شورای نگهبان) دائما به نفع آنها سوت بزند و کاشته بگیرد. حالا توپ زیر پای هر کسی بود، این بازی سراسر موقعیت گل است. همه اصولگرایان می‌دانند که بهترین و محبوب‌ترین آنها در مقابل یک انتخابات بدون رد صلاحیت خیلی قدرتی بیش از 96 ندارند. پس در سخت‌ترین شرایط بازی توپ را پاس می‌دهند به رای 96.
نتیجه این سیاست ساده و از قبل واضح این است که هیچ کدام از آنها روی افزایش رای و به دست آوردن طیف‌های خاکستری جامعه حساب نکرده‌اند و خود را در آن اندازه‌ها نمی‌دانند. در چنین شرایطی اصولگرایی با قبول از دست دادن مردم همچنان علاقه‌مند است در استادیوم خالی کاپ قهرمانی را بالای سر بگیرد و از پخش تلویزیونی بخواهد تنها کلوزآپی را از آن قهرمان نشان دهد.
انتهای پیام
داداش ساقیت کیه؟ به گو بگیریمش برای جون خودت نگرانم، صنعتی سنتی رو باهم بهت داده
دیگه جاده هموار شده. پدر به فرزند غیرهمفکر ،که به پدربزرگ رفته، نصیحت (امر) کرده نیا و فرزند هم فکر خیالش راحته، حتی اگه بیشتر نوه ها اون یکی فرزند رو بخوان
یک سوالی برای من بی پاسخ مانده است انتخاب رئیسی در راس قوه قضا بوسیله رهبر یک امر ولایتی می باشد و اگر ایشان واقعا ولایتمدار باشند در هر شرایطی باید این انتخاب را بالاتر از هر امری دانسته و از کاندید شدن حتی در صورت پیروزی پرهیز کنند ولی اگر ایشان برغم انتخاب ایشان در پست فعلی رویه دیگری را در پیش گیرند این بدین معنی است که شما مرا انتخاب کردید ولی من نظر دیگری دارم مگر معیار ولایت مداری اطاعت نیست؟
حیف شد، حالا دیگه امیدی و شعاری در پیوند با فسا د و… از قوه قضائیه بیرون نمی آید.