شش نکته در باره ی هیأت رییسه مجلس دهم

به گزارش انصاف نیوز، سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی فیسبوک به شش نکته در باره ی هیأت رئیسه ی مجلس دهم پرداخت:

۱- به قول معروف علت محدثه هر شی، علت مبقیه آن نیز هست. مجلس دهم در سایه «ائتلاف حداکثری برای مطالبات حداقلی» شکل گرفته است و اکثریت رأی دهندگان از این راهبرد بخش بزرگی از نیروهای سیاسی ایران که مبتنی بر «عقلانیت»، «مدارا» و «تعامل» است استقبال کرده‌اند. مجلس دهم با این جوهره تشکیل شده است و مادام که بر این اساس حرکت کند همان مجلسی است که اکثریت مردم می‌خواهند.

۲- من بر این اساس در گفتگویی که هفته ی گذشته با روزنامه ی دنیای اقتصاد و هفته نامه‌ ی تجارت فردا داشتم با ارائه ی یک ماتریس دو در دو نشان دادم که چهار سناریو محتمل است:

*. با انتخاب دکتر عارف ائتلاف ملی تقویت شود.
**. با انتخاب دکتر عارف ائتلاف ملی آسیب ببیند.
***. با انتخاب دکتر لاریجانی ائتلاف ملی تقویت شود.
****. با انتخاب دکتر لاریجانی ائنلاف ملی آسیب ببیند.

همانجا هم یادآور شدم که به اعتقاد شخص من بهترین گزینه از میان سناریوهای فوق گزینه ی اول و بدترین گزینه طبعا گزینه آخر است. بدیهی است که از بین گزینه های دو و سه نیز من از گزینه ۳ دفاع می‌کنم.

۳- با وجود این که در مباحث داخلی و تشکیلاتی در این باب در جانب اقلیت مخالف بوده‌ام به عنوان یه کنشگر سیاسی موظف بوده و هستم که به جمع‌بندی و تصمیم مبتنی بر خرد جمعی پایبند باشم. فارغ از این اصل اخلاق تشکیلاتی به طور مشخص باید از مشی دکتر عارف در کاندیداتوری برای ریاست موقت مجلس دفاع کنم. سیاستمدار موفق کسی نیست که تنها در میدانی وارد شود که از پیش برنده است، سیاستمدار موفق کسی است که برای ایده و نظرش تلاش کند و در عمل به خرد جمعی و سازمانی پایبند باشد. دکتر عارف با لحاظ همه ی نظرات موافق و مخالف و ارزیابی‌های گسترده و متنوعی که در این سه ماه از تبعات این رقابت شده بود در نهایت به اتکای جمع‌بندی احزاب و شخصیت‌های حامی و نیز رای اکثریت قاطع منتخبان مردم در فراکسیون اصلاح‌طلبان مجلس دهم پا در عرصه ی انتخابات ریاست موقت نهاده است.
به باور من دکتر عارف درست‌ترین کار ممکن را انجام داد.

۴- تحلیل‌گران سیاسی می‌توانند و حق دارند پیش‌بینی‌ها و تحلیل‌های خود از یک واقعه را پس از رخداد آن ازمون کنند و چنانچه به واقعیت نزدیک‌تر بود به هماوردان خود فخر بفروشند که «دیدید ما درست می‌گفتیم» اما کنشگران سیاسی که در قالب سازمان‌ها و تشکیلات سیاسی عمل سیاسی انجام می‌دهند از چنین حقی برخوردار نیستند به عبارت بهتر پیش از ورود به عمل جمعی سیاسی این حق خود را فروگذارده‌اند.

۵- با لحاظ اتفاقات دیروز و بازتاب‌های آن در مجامع و محافل سیاسی و رسانه‌ای کماکان معتقدم از میان چهار حالتی که در بند دوم به آن اشاره کرده‌ام، در وضعیت نسبتاْ مطلوب سوم قرار گرفته‌ایم. خصوصاْ اینکه دکتر عارف هوشمندانه اعلام کرده است که برای ریاست دائم در مجلس نامزد نخواهد شد و این بدان معناست که در عین حال که رأی ریاست دائم دکتر لاریجانی با اضافه شدن یک بلوک رأی صد و چند تایی افزایش قدرتمندی خواهد یافت، ترکیب هیأت رئيسه و رؤسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس رنگ بیشتری از امید خواهد گرفت.

۶- اگر چه هنوز نمی‌توان با قطعیت سخن گفت اما ارزیابی اجمالی من از آرایش سیاسی مجلس دهم به این صورت است:

* اصلاح‌طلبان ۱۱۰ رأی
* محافظه‌کاران میانه‌رو ۹۵ رأی
* اقتدارگرایان تندرو ۳۵ رأی
* منفرد‌ها ۵۰ رأی (مصرم که از واژه مستقل استفاده نکنم)

بدین ترتیب فراکسیون امید که متشکل از اصلاح‌طلبان و میانه‌روها هست در شرایط پی‌جویی مطالبات حداقلی (به عنوان بخشی از راهبرد تشکیل مجلس دهم) دست کم ۲۰۰ و در شرایطی که منفرد‌ها را نیز بتواند با خود همراه کند ۲۵۰ رأی بالقوه خواهد داشت.
بدیهی است هر چه سطح مطالبات در طرح‌ها و لوایح بالاتر برود از این عدد کاسته خواهد شد.

انتهای پیام