پیامدهای افزایش تورم | رضا صادقیان
رضا صادقیان، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی پیامدهای افزایش نرخ تورم نوشت:
آمارهای کلی درباره‌ی کشور در حوزه‌های مختلف و خصوصا بخش‌هایی که شهروندان با آن به صورت مستقیم و روزمره سر و کار دارند، وضعیت را نامطلوب نشان می‌دهند.
برای نمونه براساس گزارش منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران با عنوان «شاخص قیمت مصرف کننده – تیرماه 1400» متوجه می‌شویم: نرخ تورم نقطه‌ای در تیرماه 1400 به عدد 43.6 درصد رسیده است؛ یعنی خانوارهای کشور به صورت میانگین 43.6 درصد بیشتر از تیر 1399 برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند. در همین گزارش عمده‌ترین تغییرات قیمت‌ها در ماه جاری نیز بررسی شده و آمده است: در گروه عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» بیشترین افزایش قیمت نسبت به ماه قبل مربوط به گروه «میوه و خشکبار»، گروه «سبزیجات» (کاهو، پیاز و هویج فرنگی) و گروه «لبنیات و تخم‌مرغ» می‌باشد. در گروه عمده «کالاهای غیر خوراکی و خدمات»، گروه «هتل و رستوران»، گروه «بهداشت و درمان، گروه «حمل و نقل» بیشترین افزایش قیمت را نسبت به ماه قبل داشته‌اند.
از متن بالا می‌توان نتیجه گرفت، هر کدام از خانوارهای ایرانی در مقایسه با ماه گذشته هزینه بیشتری را نسب به ماه قبل‌تر صرف کرده‌اند، چرا که تورم به صورت ماهیانه در زندگی آنان نقش داشته و قدرت خرید آنان را کاهش داده است. پی بردن به چنین مسئله‌ای، لمس تورم را می‌توان در بخش‌های مختلف جامعه شاهد بود. موضع‌گیری کاربران در شبکه‌های اجتماعی، کاهش قدرت خرید مردم، گزارش‌های رسانه‌ای درباره تورم، گفتارهای نسبتا پرشمار کارشناسان و اقتصاددانان درباره شرایط اقتصادی امروز و فردای کشور، مقایسه قیمت برخی از اقلام خوراکی از قبیل شیر، ماست، دوغ، تخم مرغ، گوشت سفید و قرمز و… در واقع مسئله‌ای تورم و فشار دنباله‌دار به شهروندان موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده و یا با دستکاری در برخی از جدول‌های آماری آن را نادیده انگاشت.
براساس جدول «شاخص قیمت کالاها و خدمات مصرفی خانوارهای کشور بر حسب بخش‌های اصلی و برخی گروه‌ها و طبقات کالایی در تیرماه سال 1400» با وضعیت شفاف‌تری در مورد تورم و فشارهای اقتصادی روبرو می‌شویم. به عنوان مثال در ردیف جدول خوراکی‌ها افزایش 56 درصدی، نان و غلات 43 درصد افزایش، ماهی‌ها و صدف‌داران افزایش 71 درصد را می‌بینیم. همچنین در جدول شیر، پنیر و تخم‌مرغ عدد 66 درصد افزایش را به نمایش می‌گذارد و جدول روغن‌ها و چربی‌ها 109 درصد افزایش را نشان می‌دهد. چنانچه 12 ردیف جدول را نگاه کنیم متوجه می‌شویم کمترین تورم در سال گذشته مربوط به بخش «ارتباطات» بوده است و سایر بخش‌ها با تورم بیش از 21 درصد روبرو بوده‌ایم. اعداد مندرج در جدولی دیگری نیز تایید کننده همین وضعیت است. جدول «درصد تغییر ماهانه و سالانه شاخص قیمت کالاهای غیر خوراکی و خدمات مصرفی خانوارهای کشور» نیز بازتاب دهنده رشد تورم است، وضعیتی که از سال 1390 تا سال 1400 را به صورت پیوسته در حالت افزایش بوده است.
در صورتی که رشد نرخ تورم به صورت دو رقمی را در کنار افزایش نقدینگی طی سال‌های گذشته در کشور قرار بدهیم، می‌توان توقع داشت چنانچه سیاست‌گذاران و اهالی اقتصاددان در ساختار اجرایی کشور اندیشه‌ای به حال این وضعیت نکنند و برنامه‌ای عملیاتی را در دولت جدید به اجرا نگذارند، چه بسا با تورم‌هایی با نرخ بالاتر روبرو باشیم. خطری که طی ماه‌های گذشته و پیاپی از سوی اقتصاددانان مطرح شده است. خروجی تورم در گام نخست به کوچک شدن سفره مردم منتهی می‌شود، شهروندان از روی اجبار تنها به تهیه کاالاهایی فکر می‌کنند که گذران روزمرگی آنان را پوشش دهد و در ادامه و دنباله‌دار بودن این وضعیت شاهد کاهش کیفیت در بخش‌های دیگر زندگی خواهیم بود. به حاشیه رفتن خرید کالاهای فرهنگی، کاهش سفر و تفریح، کاهش تهیه پوشاک، تقلیل خرید لوازم بادوام و کم دوام، افت کیفیت رسیدگی به وضعیت سلامت و بهداشت فردی و… این همه به دنبال افزایش نرخ تورم رخ خواهد داد، چنانچه امروز نیز براساس همین جداول با چنین وضعیتی روبرو شده‌ایم.
انتهای پیام
