وقتی “مردم امروز” به قربانگاه می رود، چه می توان کرد؟

به گزارش انصاف نیوز، حمید هوشنگی روزنامه نگار قدیمی در فیسبوک نوشت: 

بسیار متأسفم که انتشار “مردم امروز” به ۲۰  شماره هم نرسید. اما از بی احتیاطی برادر گرامیم احمد ستاری بنیانگذار «همشهری» که او را مردی کارکشته می شناسم، بسیار متعجبم. جرج کلونی کسی نبود که به خاطر ژست هنری – سیاسی او، خوانندگان “مردم امروز”، این روزنامه ی وزین را از دست بدهند. این گفته، “مطلقاً و مطلقا” توجیه کننده ی اقدام برای بستن این روزنامه ی تازه پا نیست. آنها می توانستند حداکثر، منصفانه به دادن یک اخطار اکتفا کنند.

 به عنوان یک روزنامه‌نگار قدیمی، صبح چهارشنبه که روزنامه را خریدم، تنم لرزید! تیتر اصلی صفحه ی اول روزنامه را یک اشتباه سیاسی می دیدم. به سادگی می شد دید گزک به دست داده شده است! جرج کلونی مساله ی ما نبود! بازتاب همدردی به حق جماعت روزنامه نگار ایرانی و اصلاح طلبان برای دفاع از “آزادی بیان مسوولانه” راه هایی دیگری نیز وجود داشت.

از سه شنبه شب گذشته همه با خبر بودیم قرارست هفته نامه ی 60 هزار نسخه ای شارلی ابدو جدید، چهارشنبه با سه میلیون تیراژ و کاریکاتوری در روی جلد از پیامبر اسلام، به اصطلاح از آزادی بیان دفاع کند (و در عمل بر آتش جنگ تمدن‌ها بنزین بریزد)، بنابراین از درایت دوستان روزنامه نگار اصلاح طلب بعید بود که آقای جرج کلونی چهارشنبه به صفحه ی اول مردم امروز راه یابد! می دانستیم آنها منتظر گزک و بهانه اند و انتخابات مجلس آتی در راه است، چرا با بی تدبیری، چنین به ارزان “مردم امروز” را به قربانگاه بردیم؟

 به نظر می رسد گاهی اصرار داریم با چشم بسته در سنگلاخ راه برویم. همان گونه که مهرماه سال قبل شخصا در دفتر نشاط به استاد ستاری گفتم، هنوز هم معتقدم اصلاح طلبان باید به فکر انتشار روزنامه ای باشند که مانند “همشهری”، (و حتی “جام جم”) عامه پسند باشد تا به تیراژ بالا دست یابد و با آگهی ارتزاق کند و خوانندگانش در طبقات عادی جامعه باشند تا به تواند در انتخابات آتی مجلس نقشی جدی بازی کند. برای رسیدن به این هدف، لازم نیست روزنامه چندان هم سیاسی باشد و تنها لازم است به جای روشنفکران، “عموم مردم” را خواننده ی خود به شناسد.

می دانیم عموم مردم ایران، در چند سال اخیر به شدت گرفتار مشکلات روزمره هستند و دیگر مانند دوران اصلاحات و شکوفایی مطبوعات نیست که بخش بزرگی از مردم در شهرستانهای بزرگ، روزی دو ساعت صرف خواندن روزنامه ها می کردند. به باور من عموم ملت اینک دنبال خواندن روزنامه ای هستند که با صرف حداکثر نیم ساعتی وقت، اطلاعاتی عمومی به خواننده بدهد که هضمشان چندان دشوار نباشد! این روزنامه ی عامه پسند، لزوما گزک جدی به دست کسانی نخواهد داد تا به سادگی به تعطیلش بکشانند.

 مایه تاسف است که کل تیراژ روزنامه های اصلاح طلبان کشور به نصف تیراژ 250 هزاری همشهری هم نمی رسد و می بینیم “همشهری قالیباف”، علیرغم هدف اولیه ی عامه پسند بودنش، ۱۸ ماه پس از روی کار آمدن دولت روحانی، این روزها هر روز سیاسی تر می شود و در فاصله ای یکساله با انتخابات مجلس آتی، آشکارا برنامه های دولت را هدف انتقادهای رندانه قرار می دهد تا از دلبستگی مردم به برنامه ریزی دولت، ناامید شوند و زمینه برای راهیابی نمایندگانی به مجلس آتی هموار شود که بتوانند روحانی را علیرغم پیروزی کاملا محتمل در توافق هسته ای، همچنان در تنگنا قرار دهند و از رسیدن دولت تدبیر به فاز های بعدی اعتدال و اصلاح جلو گیرند.

تا انتخابات اسفند  مجلس، ۹۴ برای رسیدن به فاز بعدی اعتدال، فقط ۱۳ ماه فرصت داریم. قالیباف و دوستان اقتدارگرایش تخته گاز می رانند. حواسمان را کمی جمع کنیم! قطعا درست است که آزادی بیان و آزادی پس از بیان مساله ی ماست، اما جرج کلونی مساله ی اصلی ما نیست.

انتهای پیام