لشگرکشی به اوکراین در آینه سیاست
محمد رضا رزاقی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «لشگرکشی به اوکراین در آینه سیاست» نوشت:
واقعیت عریان این است که منازعات سیاسی را نباید در آینه اخلاقیات تفسیر کنیم. عرصه سیاست صحنه یک تئاتر است. می‌دانیم همه‌اش دروغ است اما می‌خندیم، می‌گرییم و به هیجان می‌آییم و…
فریاد حقوق بشر مضحک‌ترین صحنه این تئاتر است. می دانیم دروغ است اما باور می‌کنیم؛ مناقشه اوکراین هم نه نمونه اول است نه نمونه آخر…
سیاستمداران با امداد رسانه‌ای دیو و دلبر درست کردند و می کنند. آمریکا که امروز رهبری جهان آزاد را دارد وقتی منافع خود را در خطر دید خاک افغانستان و عراق را به توبره برد. صدام حملات شیمیایی به کشور ما و ملت خودش داشت اما صدایی نیامد. کشته و آواره شدن مردم اوکراین برای سیاستمداران آمریکایی مساله نیست از به خطر افتادن منافعشان دل‌آزرده‌اند. در این هماوردی‌ها فقط مردم بی پناه پریشان می‌شوند.
آلمان با شدت تحریم‌های روسیه از جمله تحریم سوئیفت مخالفت کرده آن هم به بهانه اینکه جامعه مدنی روسیه آسیب می‌بیند؛ نه عزیزم! از کمبود گاز زمستان خوف داری و الّا چرا در مورد ایران این حرف‌ها نبود. ما جامعه مدنی نداریم؟ تئاتر سیاست عجیب است همه چیز را باور می‌کنیم …
دلسوزی و اشک واقعی برای مردم اوکراین برای ما پاپتی‌ها جایز است که اندک رحمی بر دل داریم. خاشقچی را با اره قطعه قطعه
می‌کنند و افغانستان به دست طالبان می‌افتد و عالیجنابان نگاه می‌کنند و هرگز نشود یک مو ز زهار چرخ کنده…
مردم اوکراین حق دارند بخواهند عضو ناتو شوند چون حق تعیین سرنوشت دارند اما عرصه سیاست شاه بیتش قدرت است و بی لفافه قدرت گاهی یعنی زور عریان. نمونه‌اش مساله اسراییل و فلسطین به همین دلیل است که بر این باورم که در نظام بین الملل اصالت با قدرت است و با این استدلال پوتین هم دنبال منافع کشورش است و غربی‌ها نیز به اعلی درجه چنین هستند و تحریک و بر انگیختن
احساسات ملت‌ها بخشی از تئاتر سیاست است. پوتین و ترامپ و بایدن تفاوت جدی ندارند، در هر سکانس یا پرده تئاتر یا اپیزود بنا به نقش و شرایط دیو و دلبر جابجا می‌شوند. اگر بلیط خریدیم و به داخل سالن تئاتر رفتیم باید بسته به شرایط و دیالوگ‌ها، شاد و غمگین شویم مگر اینکه از تئاتر رفتن کلا منصرف شویم. کاری که از سیاستمداران بعید است. چون خود آنها بازیگران این تئاترند و لذا باید بر آنها سخت نگرفت اما بینندگان این تئاتر باید آگاه باشند که دیالوگ‌ها واقعی نیستند و فقط و فقط عمده مساله پول بلیط است که اصالت دارد.
انتهای پیام
مسئله اخلاقیات مطرح نیست. واقعیت احتمال
بروز جنگ هسته ای، حوادث هسته ای و جنگ های
منطقه ای در بین است.
یک یکه بزن سیاسی خواه ترامپ باشد و خواه پوتین
نبایستی امنیت جهان را به خطر بیندازند. باید
فرهنگ سازی نمود و با گانگستریسم حاکم بر این
کره خاکی مبارزه نمود. در انسانها ظرفیت ها
و انرژی های زیادی نهفته است. و همه این ها
می بایست در خدمت جوامع بشری بکار گرفته
شود.
اشغال وتجاوز به حریم ملت ها در هرفرهنگی و آئینی مذموم است چه در فلسطین باشد یا یمن و یا اوکراین . اشغالگر باید تنبیه شود تا کسی فردا هوس اشغال مرز دیگری را نداشته باشد . روسیه اشغالگر است بدون بهانه ودلیل به کشوری با مرزهای مشخص و تعریف شده تجاوز کرده است باید محکوم گردد جای اما و اگری ندارد . حق تعیین سرنوشت هرملتی به عهده ی خود ملت است . یاد فرمایشان پیرجماران به خیر که حتی گذشتگان را نیز مذمت می نمود که حق تعیین سرنوشت برای ماها را نداشتند . امروز به جای نگوهش و مذمت اشغالگر ، دیگران را مذمت می کنیم که شما را فلانی را تحریک کردید وفلان . به هرحال ما خود زخم خورده تجاوزات وحشیانه وحشیگران قرن حاضرهستیم آوارگی و بدبختی …..چشیده ایم با تمامی ملت هایی که به بهانه های واهی مورد حمله قرار می گیرند همدردی کرده و می کنیم . آنهایی که چشم و گوششان را بسته اند با سکوت خود اعمال وحشیانه متجاوزگران را تایید می کنند به فرداهایی که در محضر خدا حاضر می شوند می سپاریم و قضاوت را به آن روز و آن دادگاه عظیم وامی گذاریم .
خوب بشار اسد که خوب تئاتر بازی کرد و موند زلنسکی که اصل تئاتر چرا نجنگه و نمونه خون اسد از زلنسکی رنگین تره .واقعیت این است که تاریخ فقط سیاستمداران اخلاق گرا را بخاطر دارد لینکلن ،گاندی، پینوشه،چهگوارا و غیره شاه بیت سیاست اخلاق است بدون آن شعر سیاست چیز شعر است .
اگر مساله اخلاقیات مطرح نیست پس دیگر حرفی نمی ماند حیوانات همدیگر را می درند چون پایبند به اخلاق نیستند ،اگر بقول آقای رضا اخلاقیات مطرح نیست پس فرق انسان و حیوان چه می شود؟