دیوار سربازان هنوز کوتاه است
اقتصاد آنلاین نوشت: قصه سربازی برای جوانان این مملکت، قصه دیروز و امروز نیست؛ فرقی ندارد که فرد سرباز باشد، یا نباشد؛ سربازی رفته باشد؛ یا نرفته باشد؛ به هر حال تقریبا همه به نوعی استرس‌های ناشی از سربازی را متحمل شده‌اند؛ از پسر جوانی که باید در بحبوحه آغاز جوانی به سربازی برود و ۲سال از روزهای طلایی عمرش را به کارهایی بگذارند که هیچ قرابتی با خواسته‌ها، علایق و اهدافش ندارد، تا خانواده‌هایی که باید دو سال ترس از اینکه چه اتفاقی بر سر فرزندشان خواهد آمد را تحمل کند.
حالا مدتی است که مساله حذف این کابوس ۲ساله به صورت جدی‌تر مطرح شده اما تاکنون که خبری از حذف و … نرسیده است. اما موضوع مهم دیگر برای سربازان، مساله حقوق است؛ حقوق سربازان سال گذشته یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان بود؛ یک میلیون و ۲۰۰هزار تومانی که همه می‌دانند در این روزها برابر با هیچ است و کفاف هیچ چیزی را نمی‌دهد. از این رو، سال گذشته یکی از افتخاراتی که مجلس در بوق و کرنا کرد، افزایش حقوق سربازان به رقم سه و نیم میلیون تومان بود.
سربازان نیز دلخوش به این افزایش حقوق، منتظر بودند تا فروردین به پایان رسد و حقوق‌هایشان را با افزایش دریافت کنند؛ فروردین آمد؛ اس‌ام‌اس واریز حقوق هم آمد؛ اما سربازان ناامیدتر از قبل، پناهی جز فضای مجازی نداشتند و روز واریز حقوق، شبکه‌های اجتماعی پر شد از اسکرین‌شات‌هایی از واریز حقوق که همچنان رقم یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان برای سربازان واریز شده بود و هیچ افزایش حقوقی صورت نگرفت.
حالا گفته می‌شود که قرار است افزایش حقوق سربازان، ماه بعد اعمال و سربازان در اردیبهشت، مابه‌التفاوت حقوقی که در فروردین دریافت نکردند را هم دریافت کنند؛ اما مساله اینجاست که چرا مسئولان سعی دارند جای حل مساله، موضوع را پیچیده کنند؟ چرا کسی نگاهی به طرح‌های کارشناسانه ندارد؟ چرا کسی به فکر عمر جوانان نیست؟ و از همه مهم‌تر چرا در این شرایط اقتصادی، منابع کشور باید صرف قانونی شود که هیچ کارایی مثبتی برای هیچ کسی ندارد؟
انتهای پیام
