دروغ چرا؟ این انتخاب نام مرا به وحشت انداخته بود! | کاوه مدنی
کاوه مدنی، معاون سابق سازمان محیط زیست، در یادداشتی اینستاگرامی به بهانه‌ی تولد یوزپلنگ‌های سه قلو نوشت:
دروغ چرا؟ این انتخاب نام مرا به وحشت انداخته بود!
ایران امید ایران
هیچ وقت آن عصر دلهره‌آور و ناامید کننده دی ماه را یادم نمی‌رود. در دفتر کارم در پردیسان بودم که یکی از مدیران خبر عجیب کشف و تحویل یک یوزپلنگ درمانده را به من داد.
با بی‌اخلاقی‌ها ناآشنا نبودم اما این سناریو برایم خیلی دور از تصور بود. خبر پیدا کردن یوزی که از حیات وحش دزدیده شده بود و سر از منزل انسان دراورده بود، تلخ بود و ترسناک و بسیار ناامید کننده.
در کشوری که از صبح تا شب درباره اهمیت و انقراض یوز صحبت می‌شد، گونه‌ای چنین ارزشمند قاچاق و معامله شده بود. عده‌ای زندگی خود را وقف حفاظت از یوزپلنگ کرده بودند و عده‌ای دیگر خودخواهانه یوزپلنگ ماده‌ای که می‌توانست نقشی پررنگ در طبیعت داشته باشد را در خانه به اسارت گرفته بودند!
شرایط جسمی بد یوز چند ماهه را برایم توضیح دادند و اینکه در چه شرایطی نگهداری می‌شده است و چه بلایی سرش آورده بودند. باور کردنش سخت بود. کاری جز غصه خوردن و آه کشیدن از دستم برنمی‌آمد.
گفتند «می‌خواهند اسمش را ایران بگذارند.» برق از سه فازم پرید. ایران؟
دروغ چرا؟ نگران بودم و از این گزینه اسم به شدت می‌ترسیدم. باور داشتم یوزپلنگی با چنین مشخصاتی، شانس کمی برای موفقیت دارد. به تیترها و عناوین جنجالی مطبوعات فکر می‌کردم. با خودم می‌گفتم اگر بلایی بر سر ایران نحیف و ضعیف بیاید، فردا صفحه اول روزنامه‌ها چه می‌نویسند؟
«ایران مرد!»، «ایران جان داد!»، «ایران تلف شد!» و …
دوست نداشتم سازمان حفاظت محیط زیست درگیر یک خبر بد دیگر در آن روزها باشد.
اما خوشحالم که آن روز کسی نظر من را برای نام‌گذاری نپرسید و همانطور که دامپزشکانش می‌خواستند، ایران به امید ایران بدل شد. امیدوارم توله‌هایش را بپذیرد و بزرگشان کند. شاید آنها هم ما را شگفت زده و خوشحال کردند.
هنوز هم حسرت زیارتش بر دلم مانده است. دامپزشکانش ممنوع الملاقاتش کرده بودند چرا که آن روزها، امید این روزهای ایران ما که قرار است به فرزندانش شکار نصفه و نیمه‌ای که یاد گرفته را یاد دهد، از کوچکترین جانداران هم می‌ترسید. من هم مطیع بودم و به پند تخصصی‌شان گوش کردم و فرصت دیدارش را هیچ وقت نیافتم. اگر آن مراقبت‌ها و توصیه‌ها نبود، ایران، امروز ایرانی‌ها را خوشحال نمی‌کرد.
دم همه کسانی که از لحظه پیدا کردن ایران تا این لحظه کنارش بودند و برایش زحمت کشیدند، گرم. خسته نباشید. می‌دانم که کم تحت فشار و انتقاد نبودید.
انتهای پیام
