در حاشیه‌ی توجیه انتصاب آیت‌الله جنتی

حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است در نقد سخنان یک عضو شورای نگهبان در دفاع از تمدید حکم آیت‌الله احمد جنتی نوشت:

بعد از انتصاب مجدد آیت الله جنتی در سن 96 سالگی برای عضویت در شورای نگهبان، این انتصاب مورد اعتراض‌هایی قرار گرفت و به ناچار جمعی از جمله آقای «سیداحمد حسینی خراسانی» عضو جدید شورای نگهبان وارد صحنه توجیه شدند. ایشان در توجیه این انتصاب به چند محور اشاره می‌کند:

1. هیچ فردی در کشور دلسوزتر، آگاه‌تر و آشناتر به صیانت از اصول و ارزش‌ها از رهبری نیست و شایستگی آقای جنتی برای ایشان محرز و قطعی بوده است.
2. تشخیص فقهی فوق‌العاده آقای جنتی و تسلط ویژه به منابع و آشنایی با قوانین و ساختار شورای نگهبان.
3. تجربه و کارکشتگی ایشان.
4. صلابت در موضع‌گیری، ایستادگی بر اصول و ارزش‌های انقلاب، مقابله با انحرافات سیاسی و تیزبینی و فراست در نظارت و بررسی صلاحیت‌ها.

در باره این توجیه و دفاع چند نکته قابل تأمل است:

1. این که رهبری دلسوزترین و آگاه‌ترین است و انتصاب ایشان را لازم دیده؛ مخالفتی با حق پرسشگری مردم ندارد. وقتی ملائکه حق سؤال از خداوند به جهت خلقت آدم برای مقام خلافت علی رغم وجود نوری و ملکوتی خودشان، را دارند(بقره/30)، مردم هم حق سؤال از وجه این انتصاب را دارند و باید توجیه و قانع شوند.

2. در باره تجربه و کارکشتگی ایشان، سخنی نیست ولی استفاده از تجربه و کارکشتگی ملازمه‌ای با تداوم عضویت ندارد بلکه مناسب است مانند همه دنیا، افراد کارکشته و تجربه دیده در مجامع هدایتی و مشورتی[مثل ریاست مجمع مشورتی فقهی شورای نگهبان] به هدایتگری و تربیت نیروهای کارآمد و جایگزین گمارده شوند تا در صورت رسیدن اجل، به ناچار با خلاء نیروی کارآمد و نبود جایگزین مواجه نشویم.

3. این که ایشان تسلط فوق‌العاده به منابع و تشخیص فقهی عالی و آشنایی با قوانین کشور و ساختار شورای نگهبان دارند، ادعایی است که دلیلی بر آن ارائه نشده. با این که سال‌ها از تشکیل مجمع مشورتی فقهی از جانب شورای نگهبان می‌گذرد ولی ریاست این مجمع را ابتدا عضو مستعفی این شورا یعنی مرحوم طاهری خرم‌آبادی و بعد مرحوم آیت الله مؤمن و اخیرا آقای شب‎‌زنده‌‎دار از فقیهان شورا به عهده دارد و این نشان از این دارد که آقای جنتی از جنبه فقهی مبرّز نیست وگرنه، او به ریاست برگزیده می‌شد. علاوه این که بر خلاف افراد مذکور، از آقای جنتی هیچ اثر فقهی منتشر شده‌ای وجود ندارد تا اثبات کننده این ادعا باشد و چنانچه در صورت مذاکرات شورای نگهبان آرای فقهی ویژه و ابتکاری ایشان ثبت شده، می‌توانند با ارائه آنها، این تسلط فوق العاده را ثابت کنند.

4. مهمترین وجه بارز ایشان، نظریات قاطع در بحث نظارت و بررسی صلاحیت‌ها در انتخابات‌ها است که اتفاقا منشأ اعتراضات به انتصاب ایشان هم به این مواضع ایشان بازمی‌گردد؛ موضع‌گیری ایشان در مواردی بسیار این موضوع مثل ردّ صلاحیت مرحوم هاشمی یا آقای لاریجانی و … که ناشی از باور و تفکر ایشان است که انتخاب آنها را به مصلحت نظام نمی‌بیند و بر این نظر قاطع می‌ایستد و از جانب هیچ کس هم مؤاخذه نمی‌شود و مجبور به جوابگویی نمی‌گردد. البته می‌توان مانند آقای حسینی خراسانی بعضی مخالفت‌ها [اگر نگوییم همه یا اکثر آنها] با این انتصاب را از جانب معاندین و با انگیزه‌های سیاسی شمرد که با هیچ پاسخی قانع نمی‌شوند ولی باز هم برای قانع کردن معترضان غیر معاند و بدون انگیزه سیاسی باید جواب‌های منطقی ارائه شود حتی اگر افراد لجوج نپذیرند.

5. در این توجیه آقای جنتی قاطع، دلسوز، آشنای سطح عالی به مبانی فقاهت، معتقد و استوار بر اصول و مبانی انقلاب و قاطع در برابر منحرفان و … شمرده شده است حال آن که فردی با این ویژگی‌ها در انتخابات اخیر خبرگان در سال 1396 از جانب مؤمنان به انقلاب و معتقدان به نظام که در این انتخابات شرکت کردند و رأی دادند، با کمترین رأی و به عنوان نفر شانزدهم انتخاب شد که خود باید مورد عنایت جدی باشد. وقتی اکثریت قوی مؤمنان به انقلاب، ایشان را واجد صفات شمرده شده نمی‌دانند، اگر در توجیه آنان کم‌کاری شده، این کم‌کاری را جبران کنید و اگر نه، جذب این اکثریت، مهم‌تر از نگهداری یک فرد حتی اگر اصلح باشد، به نظر می‌رسد.

انتهای پیام