گمانه‌زنی‌هایی درباره ادامه سکوت حسین مرعشی
سایت «ساعت ۲۴» در تحلیلی نوشت: حسین مرعشی از موسسان و اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، همان‌طور که وعده کرده بود در چند ماه گذشته به رغم اصرار خبرنگاران رسانه‌های گوناگون حاضر نشد مصاحبه کند. این سکوت نسبتا طولانی عضو ارشد کارگزاران سازندگی موجب برخی مسایل شده است که البته خود وی باید پاسخ دهد.
با توجه به چهره قدرتمند رسانه‌ای مرعشی که در سال‌های گذشته به تنهایی دریای سیاست در ایران را با موج‌های بلند و کوتاه مواجه می‌کرد، به نظر می‌رسد فقدان حضورش شاید یکی از دلایل رخوت سیاسی در ایران باشد.
مرعشی نیروی ورزیده‌ای در سپهر سیاست ایران و عضو ارشد حزب کارگزاران سازندگی چرا روزه سکوت گرفته است؟ در این باره چند گمانه‌زنی وجود دارد که به برخی از آنها را در ادامه می‌خوانیم:
اختلاف با کرباسچی
یکی از گمانه‌زنی‌ها که البته از سوی رقبای اصولگرای مرعشی و حزب کارگزاران سازندگی طرح شده این است که مرعشی به عنوان فردی که سال‌هایی نیز دبیرکل بوده با کرباسچی که دبیرکل سنتی و عادتی این حزب است بر سر مسایل درون حزبی اختلاف دارند. به طور مثال گفته می‌شود که مرعشی خواستار تعادل در حفظ و گسترش نیروهای حزبی میان جوانان و تازه‌واردان و نیروهای قدیمی است و کرباسچی علاقمند است که نیروهای جوان جای بیشتری در حزب داشته باشند.
این گمانه‌زنی البته با توجه به منش و روش مرعشی چندان دقیق نیست زیرا مرعشی عموما طرفدار استفاده از نیروهای سیاسی جوان‌تر و شاداب‌تر است. به نظر می‌رسد البته این اختلاف نظر می‌تواند تا اندازه‌ای نیز حقیقت داشته باشد زیرا اکثر حزب‌های قدیمی در دنیا در درون خود فراکسیون‌های متفاوت دارند و اختلاف درون حزبی پدیده‌ای نیست که فقط در حزب کارگزاران ایجاد شده بود.
ناامیدی از اصلاحات
حسین مرعشی بدون توجه به اینکه در دامان کدام اندیشه و عمل سیاسی در ایران زاد و رشد کرده است به تحولات ایران نگاه واقع‌بینانه دارد و از افراط و تفریط در آرمان‌گرایی یا ناامید شدن اجتناب می‌کند. کسانی که از نزدیک با او صحبت کرده‌اند می‌دانند که وی به طور عمیقی رویکردی اصلاحی دارد و می‌خواهد جامعه ایرانی به سمت آبادانی و رشد و پیشرفت حرکت کند و البته از دشواری‌ها نیز آگاه است.
یک گمانه‌زنی این است که وی از اصلاحات در کوتاه‌مدت به روش‌های فعلی ناامید شده است و می‌خواهد که درباره شرایط آتی فرصت اندیشیدن بیشتری داشته باشد و روز و روزگار خود، حزب کارگزاران و نیروهای اصلاح‌طلب علاقمند را به بیراهه نکشاند. واقعیت این است که روند اصلاحات در ایران به ویژه از طریق اقدام‌های حزبی سرعت و شتاب کافی ندارد و مرعضی نیز این را خوب فهمیده است و می‌خواهد نفسی تازه کند.
اختلاف با سایر اصلاح‌طلبان
حسین مرعشی یکی از نیروهای ورزیده در جریان انتخابات به حساب می‌آید که علاوه بر صرف وقت و انرژی از راه‌های دیگر نیز به حزب و اصلاح‌طلبان کمک می‌کند. واقعیت این است که اصلاح‌طلبان ایرانی شامل نیروهای قدیمی و مشهور به دوم خردادی به دلایل گوناگون در صحنه حضور ندارند و مرعشی احساس می‌کند که همراهانی از جنس قدیم در میان اصلاح‌طلبان نیست. افرادی مثل بهزاد نبوی از سازمان مجاهدین انقلاب اگرچه با مرعشی اختلاف داشت اما در درک و فهم جراین اصلاح‌طلبی با او همراه بود و الان نیست و مرعشی نسبت به کسانی که اکنون پرچمدار اصلاحات شده‌اند امیدوار نیست که قرص و محکم باشند. مرعشی احساس می‌کند که شاید حرف‌هایش در میان کسانی که امروز سرمدار اصلاح‌طلبی شده و ده‌ها طیف و شاخه شده‌اند درک نمی‌شود و بهتر است که منتظر روزهای بهتر باشد.
یخ شدن فضا
به گزارش ساعت ۲۴، واقعیت این است که در غیاب افرادی مثل حسین مرعشی که موتور تحرک اصلاح‌طلبی در حوزه سیاست بوده و هستند فضای سیاسی کشور را منجمد می‌کند. اگر او و چند نفر مثل مرعشی نباشند که فضای کار سیاسی را گرم نگه دارند به سمت انجماد بیشتر می‌رویم. فقدان مرعشی البته حزب کارگزاران سازندگی را نیز از جذابیت‌های اصیل دور می‌کند و لباس رخوت به تن کادرهای میانی و هواداران می‌پوشاند.
مرعشی با وقت گذاشتن و تامین بخشی از نیازهای مالی حزب کارگزاران را فعال نگه داشته بود و اگر او ساکت باشد معلوم نیست چه کسی زمستان سیاست را گرم نگه خواهد داشت. افرادی مثل وی در دنیای سیاست ایران،اگر برای مدت طولانی نباشند روش و منش سیاست حزبی نیز تفاوت خواهد کرد.
انتهای پیام
