حضور سخنگوی دولت رئیسی در دانشگاه‌ها از نگاهی دیگر
رضا نصری، کارشناس حقوق بین‌الملل، به بهانه‌ی حاشیه‌های حضور سخنگوی دولت سیزدهم در دانشگاه‌ها در صفحه‌ی توییتر خود نوشت:
حضور سخنگوی دولت در دانشگاه‌ها اقدام نمادین مثبتی است. اما وقتی صحبت از «گفت‌وگوی ملی» می‌شود منظور چیز دیگری است! منظور آغاز فرایندی عملی است که نتایج واقعی و ملموسی در پی خواهد داشت و صرف شروع آن خود خاصیت «تنش‌زدایی» دارد.
۱) مثال: یک کمیسیون ملی متشکل از برخی مسئولین اجرایی، چهره‌های فراجناحی و برخی ریش‌سفیدان نظام – با چندین کمیسیون فرعی- تشکیل می‌شود. ریاست این کمیسیون نیر می‌تواند بر عهده فردی معتمد نظام و در عین حال شهره به عملگرایی – مانند دکتر علی لاریجانی – باشد.
۲) این کمیسیون – به کمک کمیسیون‌های فرعی – با انجمن‌ها، تشکل‌های صنفی، دانشجویی، کانون‌های فرهنگی و نهادهای تشکیل‌دهنده جامعه مدنی نشست‌هایی برگزار خواهد کرد، از آن‌ها لیست مطالباتشان را دریافت خواهد کرد و طی یک برنامه زمان‌بندی‌شده بر سر تک‌تک موارد با آن‌ها به مذاکره می‌نشیند.
۳) این سلسله مذاکرات در حین برگزاری توسط رسانه‌ها پوشش داده خواهد شد. خروجی آن نیز سندی حاوی یک سری توصیه‌های اصلاحی مورد توافق طرفین خواهد بود که بلافاصله به نهادهای حاکمیتی – اعم از دولت و مجلس – برای اقدامات اجرایی و تقنینی ابلاغ خواهد شد.
۴) این قبیل طرح‌ها مصادیق مقوله «گفت‌وگوی ملی» هستند. صرف حضور مسئولین در محافل دانشجویی و معترض – هرچند مغتنم اما – برای تسکین جامعه مدنی و تحقق خواسته‌های آن کفایت نمی‌کند.
انتهای پیام
