خرید تور تابستان ایران بوم گردی

چین برای بسیاری از مسئولین ایده آل است | صادق زیباکلام

صادق زیباکلام در تلگرام خود نوشت:

🔹️بعنوان یک نظام سفت‌وسخت بستۀ متمرکز اقتدارگرا، که همۀ سیاست‌ها و تصمیمات از بالا توسط رهبری حزب کمونیست تعیین و برای اجرا ابلاغ می‌شود، الگوی چین برای بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی، یک مدل مطلوب حکومتی است. نه در آن کشور از آزادی مطبوعات خبری است، نه آزادی بیان، نه انتخابات آزاد، نه احزاب و تشکل‌های سیاسی مستقل از حکومت، نه آزادی اجتماعات، نه اینترنت آزاد، و دست‌آخر هم از پاسخ‌گویی خبری نیست. الگویی که می‌توان حدس زد چقدر باب میل شماری از مسئولین جمهوری اسلامی می‌باشد. ضمن آنکه این مدل، موفق شده اقتصاد چین را از یک اقتصاد فقیرِ درحال توسعه به دومین اقتصاد دنیا تبدیل نماید. بگذریم که نظام ما فقط الگوی سیاسی چین برایش سرمشق بوده و اِلّا که از نظر اقتصادی… بگذریم.

🔹️نه اعتراضات سه‌دهۀ پیش و کشتار میدان «تیان‌آن‌من»، نه سرکوب مسلمانان «اویغور» و محبوس‌کردن بسیاری از آنان در اردوگاه‌های به‌اصطلاح «بازآموزی»، نه مقاومت مردم «هنگ‌کنگ» و «تایپه» در تن‌ندادن به حاکمیت چین، و نه سایر علائم نارضایتی در چین، هیچ‌وقت توسط رسانه‌های حکومتی در ایران مورد توجه قرار نگرفته. سرکوب مسلمانان اویغور را تبلیغات رسانه‌های غربی می‌خوانند، و از سایر حرکت‌های دمکراسی‌خواهانه در آن کشور هم اساساً هیچ‌وقت سخنی به‌میان نمی‌آورند. صدالبته اعتراضات اخیر، که در ابتدا علیه مقررات سخت‌گیرانۀ کرونا در شانگهای می‌بود، اما بسرعت، دانشجویان هم به‌آن پیوسته و شعار «آزادی» سر دادند، هیچ‌وقت در رسانه‌های حکومتی ما مطرح نمی‌شوند.

🔹️برخلاف باورهای مسئولین ما، که چین را یک سرمشق و یک الگوی موفق می‌پندارند، آن کشور آتش زیر خاکستر است. این‌که آن آتش کِی فوران خواهد کرد، معلوم نیست. اما تجربه ثابت کرده بر روی سرنیزه می‌توان نشست، اما با آن نمی‌توان چندان طولانی حکومت کرد.

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

یک پیام

  1. سلام – اگر چین کشور 1 حزبی است – آمریکا هم که کعبه آمال شما و عده ای دیگر است , کشور 2 حزبی است که هردو آنها عین هم میباشند, که یعنی تک حزبی – و آزادی بیان و آزادی مطبوعاتی را می خواهید که روزنامه ای مانند کیهان و واشنگتن پست در آن منتشر شود و نتیجه چنین جامعه ای هم بشود راکفکر و ترامپ و بیل گیتز ؟ آقای دکتر ! با این دیدگاهی که امثال من و شما داریم و هر ولنگاری را بنام لیبرالیسم یا دمکراتیسم میشناسیم, راهی که میرویم به ترکستان است – توسعه و پیشرفتی را که چین در 30 سالِ گذشته کسب کرده, ما با مسیری که در پیش گرفته ایم در 300 سال هم نمی توانیم به نصف آن کارکرد برسیم- شما میگویید مسئولین ما الگوی چین را می پسندند ؟ پس کجاست حتی 5% از توسعه چینی ؟ کمی جدی تر باشیم….

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا