دفاع از حزب اتحاد ملت

«میثم سعادت» در یادداشتی تلگرامی در دفاع از رفتار حزب اتحاد ملت در انتخابات اخیر نوشت:

دوستان عزیز ایران تایمز بارها در این کانال تلگرامی، نسبت به تاثیرگذاری حزب اتحاد در روند تشکیل لیست امید انتقاداتی مطرح کرده‌اند. به عنوان یک روزنامه‌نگار حزبی به نظرم رسید مواردی را در دفاع از این تشکیلات سیاسی با شما عزیزان در میان بگذارم:

1- در انتخابات اخیر شورای شهر، بسیاری از نیروهای توانمند حزب اتحاد ملت در لیست نهایی انتخابات قرار نگرفتند. از جمله علی تاجرنیا، حسین نقاشی، فاطمه راکعی، نسیم چالاکی، امیر آریازند، علی صوفی، نادره رضایی، غلامرضا انصاری، ولی‌الله شجاع پوریان، علی پیرحسین‌لو، زهرا بهروزآذر و مهندس بدیعی، فتاح غلامی و… با هر ملاکی که اعضای قرار گرفته در لیست را بررسی کنید، صلاحیت این افراد از بعضی افرادی که در لیست قرار گرفته بود بیشتر بود. چنانچه تحریریه محترم ایران تایمز نیز بارها نقطه نظرات این عزیزان را به عنوان کارشناسان خبره و اصلاح‌طلبان شناخته شده منتشر کرده است. با این حال تمامی این افراد بعد از اعلام لیست نهایی به نفع لیست انصراف دادند. این ایثارگری، مشابه ایثارگری محمدرضا عارف در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 بود. در همان زمان انصراف‌ها، احزاب سهم خواه و کمتر شناخته شده بعد از انتشار این لیست، لیست‌های متعدد دیگری منتشر کردند و نامزدهای خود را معرفی کردند. این ایثارگری شایسته‌ی تقدیر بود. به نظر می‌رسید اعضای حزب اتحاد به تشکیلاتی بودن اعضای خود باور داشتند و به این جمع بندی رسیده بودند که در صورت موفقیت این لیست، می‌توانند نظرات و تجربیات خود را در اختیار آنان قرار دهند. انتظار این بود که از این ایثارگری تقدیر شود و همچنان که از تجربه و ظرفیت دکتر عارف در شورای عالی سیاستگذاری استفاده شد، از تجربه و ظرفیت این افراد برای تقویت جریان اصلاح طلب استفاده شود.

2- انتشار لیست‌های متعدد این فرصت را برای مردم فراهم کرد تا انتخاب کنند. به گواه شاهدان عینی تبلیغات فردی بعضی نامزدها مثل احمد حکیمی‌پور (حزب اراده ملت) اسماعیل دوستی (اعتماد ملی) محسن سرخو (حزب اسلامی کار) محمود علیزاده طباطبایی (کارگزاران سازندگی) از تبلیغات بسیاری از نامزدهای لیست امید بیشتر بود. شاید این انتقاد به این احزاب باشد که به دوستان هم حزبی خود اعتماد نداشتند و لیست را تنها در حالتی می‌پذیرفتند که خودشان در لیست نهایی باشند.

3- برای آنکه وضعیت تعهد تشکیلاتی اعضای حزب اتحاد روشن‌تر شود می‌توانید وضعیت انتخابات در سایر کلان‌شهرها را بررسی کنید. در شیراز حزب اتحاد ملت نامزد اختصاصی نداشت و در همدان و تبریز علی‌رغم پیروزی اصلاح‌طلبان، نامزد اختصاصی حزب اتحاد ملت وارد شورای شهر نشد. با این حال در همه‌ی شهرهای ایران، همه‌ی توان مالی و تشکیلاتی حزب اتحاد در خدمت حسن روحانی و لیست واحد اصلاح‌طلبان بود.

4- سید محمد خاتمی بر اساس مشاورانی که داشته ترجیح داده است ترکیب فعلی در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان فعالیت کنند. کسانی که رهبری آقای خاتمی را قبول ندارند و روش‌های دموکراتیک دیگر را قبول دارند هم در این انتخابات لیست انتخاباتی دادند و هم فرصت دارند در انتخابات بعدی، پارلمان اصلاحات تشکیل دهند، احزاب جدید تأسیس کنند و لیست‌های قوی‌تر و توانمندتری منتشر کنند. در این میان شخصیت‌های محبوب و تاثیرگذار نیز مختار خواهند بود از لیست مورد نظر خود دفاع کنند. بدیهی است می‌توان به خاتمی نقد کرد و می‌توان به او توصیه کرد اما نمی‌توان به خاتمی خرده گرفت که چرا مرتضی مبلغ و محمود میرلوحی را انتخاب کرده است و رسول منتجب‌نیا را انتخاب نکرده است. بدیهی است اعضای حزب اتحاد نیز به بعضی دیگر از اعضای حقیقی شورای عالی سیاستگذاری انتقاد دارند. با این حال تا زمانی که تشکیلاتی سازماندهی‌شده‌تر، گسترده‌تر و شفاف‌تر از شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان تشکیل نشده باشد، ناچار این تشکیلات مورد وثوق طبقات مختلف طرفداران جنبش اصلاحی خواهد بود و ضربه زدن به این تشکیلات بدون ایجاد آلترناتیو، ضربه زدن به جریان اصلاح طلب کشور است.

5- حزب اتحاد ملت سال 94 تأسیس شد. قبل از اینکه این حزب تشکیل شود تشکیلات متعددی از جمله ندای ایرانیان تأسیس شده بود و بعد از اتحاد نیز به احزابی مجوز داده شد. اگر دبیران کل بعضی احزاب تشخیص دادند فضای ایجاد شده در این حزب و عضویت در یکی از ارکان به نفع کشور است و در این حزب عضو شده‌اند، نه تنها ایرادی ندارد که اتفاقاً ظرفیت‌های این مجموعه را نشان می‌دهد که در راه تبدیل شدن به یک حزب ملی حرکت کرده است. مناسب بود نزدیکان مرحوم هاشمی، نزدیکان رئیس جهمور روحانی، نزدیکان شیخ در حصر مهدی کروبی نیز چنین رویه‌ای در پیش گیرند و یاران خود را در تشکیلاتی گسترده سازماندهی کنند. موفقیت حزب اتحاد در انتخابات اخیر شاید تلنگری به این احزاب باشد که با سرعت بیشتری الزامات فعالیت سیاسی در کشور را بپذیرند.

انتهای پیام