منشور «شیخ» کجا، میثاق «دکتر» کجا
در روزهای ابتدایی دولت روحانی، در روز بیست و هفدهم مرداد 92 «منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید» از سوی دولت یازدهم در 13 بند منتشر شد؛ روز هفدهم مرداد 84 نیز «ميثاق نامه دولت اسلامي» یعنی در روزهای ابتدایی روی کار آمدن احمدی نژاد در 12 بند منتشر شده بود. اما این دو چه تفاوت و شباهت هایی با هم دارند؟
به گزارش انصاف نیوز، هر دو متن که به امضای اعضای هیات دولت رسانده شده و آنها متعهد به پایبندی اخلاقی به آن شده اند، بازتابی از شعارهای دوره ی تبلیغات انتخاباتی آنهاست، مثلا در میثاق نامه ی دولت احمدی نژاد، بر اسلامی بودن، ساده زیستی، مبارزه با فقر و فساد و تبعیض و امثالهم تاکید شده است، در حالی که در میثاق نامه ی روحانی بر قانون، اعتدا و دوری از تندروی، دوری از دروغ، شفافیت، تعامل و کاردانی تاکید شده است.
متن «ميثاق نامه دولت اسلامي» (۲۴ مرداد ۱۳۸۴) به این شرح است:
« بسم الله الرحمن الرحيم
الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلوه و اتوا الزكوه و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر ولله عاقبه الامور(حج 41)
اللهم عجل لوليك الفرج والنصر و اجعلنا من انصاره و اعوانه و المستشهدين بين يديه و احفظ قائدنا
” ميثاق نامه دولت اسلامي ”
اينجانب
با امضاي اين ميثاق نامه در پيشگاه الهي و در محضر حضرت ولي عصر (عج) به
قرآن مجيد سوگند ياد مي‌كنم تا زماني كه در دولت اسلامي مسووليت دارم
پاسدار و مجري تعهدات زير باشم و با همه توان در تحقق آن بكوشم:
1.
همه توان خود را صرف تحقق اهداف و برنامه‌هاي دولت اسلامي به ويژه اصول
عدالت گستري، مهرورزي، خدمت به بندگان خدا و پيشرفت و تعالي مادي و معنوي
كشور كه برخاسته از اصول انقلاب اسلامي است، نمايم.
2. با همه توان
از ارزش‌ها و فرهنگ اسلامي از جمله ولايت مطلقه فقيه، دين مداري،
ايثارگري، شهادت طلبي، جانبازي در راه خدا، آزادي و آزادگي، ساده زيستي،
پاكدستي، پاكدامني، صداقت در گفتار و سلامت در عمل و رعايت شعائر اسلامي
دفاع نموده و در راه ترويج آن بكوشم.
3. مدت زماني را كه در دولت
اسلامي حضور دارم ، وقف خدمت صادقانه و متواضعانه به مردم و رفع مشكلات
آنان و پيشرفت كشور نموده و از حقوق مردم دفاع نمايم و در مقابل بدخواهان
ملت و متجاوزان به حقوق عمومي با قدرت بايستم.
4. در گزينش
همكاران، شايسته سالاري و معيار تقوا، مجاهدت در راه خدا، شجاعت، مردمدار
ي، كارداني و كارآمدي، ساده زيستي، روحيه خدمت گزاري و عشق به مردم را بر
هر معيار ديگري ترجيح دهم و از هر نوع رابطه بازي ، گروهگرايي و جناح بازي
به شدت خودداري نمايم.
5. با همه توان در جهت موفقيت دولت تلاش
نمايم ، موفقيت خود را در موفقيت و پيروزي دولت بدانم،از تصميمات دولت به
طور كامل تبعيت نمايم و در اجراي آنها بكوشم و از هر اقدام ناهماهنگ جدا
خودداري نمايم.
6. همراهي و همدلي و وحدت اعضاي دولت و كار جمعي را
يك اصل خدشه ناپذير دانسته و از هر اقدامي كه اين اصل را خدشه دار كند،
خودداري نمايم. با شجاعت نظرات خود را در دولت مطرح كنم، همه امور را در
درون مجموعه دولت بررسي نموده و تصميم نهايي را ولو مغاير با نظر خودم باشد
با جديت و صداقت اجرا نمايم و از طرح مسائلي كه موجب وهن دولت در اذهان
مردم گردد، اجتناب كنم.
7. در مدتي كه در دولت حضور دارم از هر نوع
فعاليت اقتصادي شخصي و تلاش براي جمع آوري ثروت بپرهيزم و به دريافتي از
دولت در زندگي شخصي اكتفا نمايم.
8. در حفظ بيت المال و كاهش هزينه‌هاي دولت و جلوگيري از ريخت و پاش‌ها و مصارف غيرضرور و اسراف با همه توان بكوشم.
9. در ارتقاي كيفيت كار و تحقق برنامه‌هاي دولت در افزايش بهره‌وري تلاش نمايم.
10. با همه توان با اشرافيگري دولتي، تجمل گرايي ، فقر، فساد و تبعيض مبارزه نمايم.
11. خدمت به محرومين و مناطق محروم را در سرلوحه اقدامات خود قرار داده وآن را يك ارزش بي‌بديل بدانم.
12.
همه جاي ايران عزيز و همه ايرانيان گرامي را شايسته خدمتگزاري دانسته و در
راه آباداني و رفع محروميت از همه آنان با تمام توان بكوشم.
اين ميثاق يك تعهد الهي است و عدول از آن به هر ترتيب به منزله‌ي نقض تعهدات اسلامي است.»
متن «منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید» (۱۳۹۲/۵/۲۷) به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید
1- خداوند را در همه حالات ناظر بر اعمال و رفتار خویش و مسئولیت را امانتی الهی بدانم.
2- همه آحاد مردم ایران را از همه اقوام و مذاهب الهی و بدون توجه به تفاوت‌های فردی، جنسیتی و گروهی، محترم بشمارم و از حقوق، حریم خصوصی، حیثیت و شرافت آنان پاسداری کنم و در استفاده از تمام سرمایه‌های انسانی کشور بکوشم.
3- هدف اول من تامین مصالح پایدار نظام جمهوری اسلامی ایران باشد و در صورتی که بین منافع فردی حزبی، سازمانی، قومی و حرفه‌ای من با مصالح ملی تضادی باشد، از منافع خود بگذرم و مصالح ملی را مبنای تصمیم قرار دهم؛ در تمام تصمیمات و اقدامات خود، سیاست‌های کلی نظام (ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری)، برنامه‌های توسعه، قوانین و اولویت‌های اعلام شده از طرف رییس‌جمهور را مد نظر قرار دهم.
4- اندیشه‌ام در مدار اعتدال، تصمیماتم بر مبنای تدبیر و رفتارم در چارچوب قانون باشد و از تندروی، شتاب‌زدگی و خودسری بپرهیزم.
5- همواره از دروغ بپرهیزم؛ به شعور و افکار عمومی احترام بگذارم؛ از دست‌کاری در اطلاعات و یا ارایه اطلاعات به گونه‌ای که موجب فریب دیگران به ویژه مسئولان عالی نظام شود به شدت پرهیز کنم؛ به عنوان امین نظام جمهوری اسلامی، اطلاعات و اسرار نظام را حفظ نمایم؛ چه در زمان مسئولیت و چه بعد از آن رازدار باشم.
6- در تمام تصمیمات و اقدامات خود جویا و پذیرای نقد و نظر دیگران باشم، مسئولیت خطاهای خود را بپذیرم؛ برای دیدگاه مخالف و انتقاد، ارزش قائل باشم و خود را مقید به گزارش‌دهی منظم به رییس‌جمهور و مردم بدانم.
7- نگاه و هدف خود را به سازمان تحت مدیریت خود محدود نکنم، بلکه تعاملات بین سازمانی و هم‌افزایی های فراسازمانی را مدنظر قرار دهم. در این راه به ویژه با وزارت‌خانه‌های هم‌گروه، فراتر از منافع سازمانی و با هدف دستیابی به اهداف ملی همکاری مؤثر داشته باشم.
8- مبنای واگذاری مناصب را شایستگی، راستگویی و درستکاری قرار دهم و نزدیکان سببی و نسبی من در انتصابات از هیچ امتیاز و تقدمی برخوردار نباشند.
9- مدیران زیردست خود را برای پذیرش مسئولیت‌های بزرگتر و بلند رتبه‌تر آماده کنم و کارکنان خود را به مثابه سرمایه‌ای بپندارم که بهره‌وری و بالندگی آنها بر عهده من است.
10- نظرات تخصصی مدیران قبلی، کارمندان، منتقدان و مشاوران مستقل خود را جویا شوم و به آن توجه ویژه کنم.
11- حق مردم در دسترسی به اطلاعات را پاس دارم، شفافیت اطلاعاتی را مبنای عمل قرار دهم؛ در ارایه اطلاعات به آنان و تعامل با رسانه‌ها فعالانه و با رویکرد مثبت عمل کنم و در این مسیر با نظام اطلاع‌رسانی دولت هماهنگ عمل کنم.
12- سرمایه‌های هستی چون انرژی، محیط زیست و نیروی انسانی را سرمایه‌های تمام بشر دانسته، در حفظ، کاربرد درست و بهسازی آنها کوشش کنم و این سرمایه را همچون میراثی بپندارم که از گذشتگان به ما رسیده است و چون امانتی بپندارم که باید به آیندگان برسانیم.
13- هر گاه به این جمع‌بندی برسم که توان لازم برای انجام مسئولیت را از دست داده‌ام مراتب را به رییس‌جمهور اعلام کنم و زمانی که می‌خواهم سازمان تحت مدیریت خود را تحویل مسئول بعدی دهم، تمام اطلاعات و تجربیات خویش را به جانشین خود منتقل کنم.
من در پیشگاه قرآن کریم و در برابر رییس‌جمهوری اسلامی ایران به خداوند قادر متعال سوگند می‌خورم که همواره در دوران مسئولیت خود به منشور اخلاقی دولت «تدبیر و امید» متعهد باشم و همه توان خود را در راه ایفای وظیفه‌ام بکار گیرم.»
انتهای پیام
