سردار! آیا مردم بخاطر 598، دچار ننگ ابدی هستند؟

به گزارش انصاف نیوز، سید عمار کلانتری در آینده نوشت: از روز سه شنبه گذشته که رهبر انقلاب از موافقت خود با “نرمش قهرمانانه” سخن گفتند، انواع و اقسام تعبیرها و تفسیرها از این عبارت ایشان در داخل و خارج مطرح شد.اگرچه رهبر انقلاب با مثال زدن ورزش کشتی و تاکید بر غافل نشدن از دشمن، تا حدودی مقصود خود را از این تعبیر بیان کردند، اما در جامعه بعضا تفسیرهای خیالی و توام با حب و بغض هایی هم شکل گرفت.

در این میان با توجه به استفاده آیت الله خامنه ای از عبارت «باشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» در توصیف صلح امام حسن مجتبی (ع) با معاویه، برخی اذهان به صلح و یا تعبیر دیگر، عقب نشینی متوجه شد که به نظر می رسد چندان با مقصود رهبری در شرایط کنونی انطباق نداشت؛ بلکه رهبری که تجربه سه دهه تعامل جمهوری اسلامی با دنیا را در کارنامه خود به عنوان رییس جمهور و رهبر دارند، ظاهرا تا حدودی دست رئیس جمهور جدید را در مذاکره با غربی ها باز گذاشته اند تا بتواند در یک فرمول برد- برد، منافع کشور را تامین و تا حدودی در راستای کاهش فشار تحریم های خارجی بر مردم گام بردارد.با این وجود، برخی به گونه ای تمایل رهبری به صلح امام حسن (ع) را تکذیب کردند که تصور شد العیاذ بالله امام مجتبی (ع) نیز کار اشتباهی کرده اند!

در این میان امروز جناب سردار نقدی در سخنای گفته اند:
«متأسفانه امروز برخی افراد در مقابل ملتی که ایستادگی خود را در سخت ترین شرایط نشان داده و با همه وجود از دین و ولایت دفاع کرده است، از صلح امام حسن (ع) دم می زنند که از روی نادانی و جهالت است و بی شک اگر تکرار کنند از ملت تودهنی خواهند خورد. سخن از شرایط صلح امام حسن (ع) در محضر چنین ملتی ظلم و توهین است. این صلح برای آن حضرت عزت، عظمت و افتخار است، چراکه یک رهبر به تنهایی و بدون یار، قهرمانانه و با دست خالی از دشمن امتیاز می گیرد و همین صلح برای ملت و مردم آن دوران ننگ و نکبت تاریخی و ابدی است که ولی امر زمان را تنها گذاشتند.»

در واقع ایشان تلویحا هر صلحی را دارای نکبت و ننگ دانسته اند و شاید مقصودشان این است که اگر رهبر دچار تزلزل شود و صلح کند، او دچار ننگ شده و اگر این تزلزل ناشی از عدم یاری مردم باشد، مردم دچار ننگ می شوند.اظهارات ایشان در حالی است که درست 25 سال قبل و در پی جنگی که خود ایشان هم به عنوان یکی از سرداران سپاه توفیق جهاد در آن داشتند، امام خمینی (ره) درخواست صلح را پذیرفتند و به 8 سال جنگ میان دو کشور مسلمان و همسایه پایان دادند.بعید است ایشان امام راحل را به خاطر پذیرش قطعنامه 598 دچار ننگ و نکبت ابدی بدانند، اما آیا طبق استدلال ایشان، در این صلح ، مردم ایران دچار نکبت و ننگ ابدی شدند؟

البته برخی روایت ها وجود دارد که در اواخر جنگ، شدت حضور مردم در جبهه ها تا حدودی کاهش یافت، اما آیا تنها به همین شکل می توان قضاوت کرد که یا جنگ و یا ننگ؟نیک می دانیم که جنگ ایران و عراق مدتی روند فرسایشی پیدا کرده بود و ورود امکانات کشورهای غربی به طرفداری از عراق، تا حدودی این کشور را تقویت کرده بود. این که مسوولان عالی کشور و در راس آنها امام خمینی با تحلیل دقیق شرایط کشور و توان طرف مقابل، مصلحت را در آتش بس و در عین حال تضمین های بین المللی برای ابتیاع حقوق کشور دانستند، آیا زمینه ساز ننگ ابدی برای ملت قهرمان ایران بود یا زمینه ساز بازگشت آرامش به دو کشور شیعه جهان و رشد آنها به جای هزینه های گزاف انسانی و مادی؟ به راستی تداوم جنگ میان دو کشور همسایه و مسلمان، به سود ایران بود یا قدرت های جهانی که قوت گرفتن و پیشرفت کشور ما را بر نمی تابیدند؟

در رشادت و ایثار رزمندگان تردیدی نیست و اگر زمینه “نرمش قهرمانانه” و صلح و آتش بس از موضع قدرت برای کشور فراهم شد، ناشی از همین ایثارگری ها بود. اما کیست که نداند چه جوانان رشیدی در این مسیر جان دادند و چه گودکان و همسران و مادرانی که داغدار شدند.

البته طی سالهای اخیر شاهدیم که افراطیون برای تبیین عقاید خود و باطل دانستن پذیرش قطعنامه، به گونه ای که نه متعرض امام خمینی شوند و نه مردم، پای مسوولان خدوم کشور را به میان کشانده و ننگ و انگ را بر صورت آنان سوار می کنند، غافل از آن که نتیجه منطقی این نحو استدلالشان، شخصیت مستقل و مقتدر امام خمینی را چیزی در حد یک پیرمرد منفعل و ناتوان فرو می کاهد.واقعیت آن است که اصل بر صلح است و صلح یا در مواردی عقب نشینی، نمی تواند دلیل قطعی ننگ آور بودن اقدام رهبران یا مردم یک زمانه باشد. بلکه این شرایط دو طرف مقابل و تصمیمات و تدابیر عاقلانه و واقع بینانه است که تعیین می کند یک رهبر الهی و مردمی، با توجه به امکانات خود، چه تصمیمی اتخاذ کند که نفع جامعه مسلمین در آن باشد.

سردار نقدی که خود دست کم سابقه نظامی دارند، می دانند که عقب نشینی در جنگ، یک شگرد عاقلانه در شرایط لازم است که اگر درست انجام شود، زمینه ساز حفظ نیروها و حملات و پیروزی های در محورهای دیگر می شود و احتمالا خود نیز در دوران دفاع مقدس یا چنین دستوری به نیروهای خود داده و یا چنین دستوری از مافوق خود شنیده اند.از خدای متعال می خواهیم فهم و بصیرت و توان تفکر در سیره معصومین و نیز تدبیر امور مسلمین را بیش از گذشته، به همه ما و نیز مسوولین کشور عنایت فرماید.

انتهای پیام