سهم زنان از مدیریت شهری در 12 سال گذشته چقدر بود؟
«سپیده سعیدی» در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت: بیش از یک دهه از مدیریت محمد باقر قالیباف در شهرداری تهران می‌گذرد و در این سال‌ها کمترین درصد مشارکت در مدیریت کلان شهری نصیب بانوان توانمند شده است. البته نمی‌توان حضور «زهرا مشیر» همسر قالیباف را در یکی از سطوح کلان مدیریتی نادیده گرفت.
بی شک در ساختار نیروی انسانی شهرداری تهران بانوان بی‌شماری فعالیت دارند اما به‌راستی تا چه اندازه شهردار تهران گوی و میدان را به زنان سپرده است و از مدیریت پایتخت سهمی برای آنان قائل شده است؟ معاونت مالی و اقتصاد شهری، معاونت فنی و عمرانی، معاونت شهرسازی و عمرانی، معاونت برنامه‌ریزی توسعه شهری و شورا، معاون شهردار و رییس سازمان حمل و نقل ترافیک، معاونت خدمات شهری و محیط زیست، معاونت امور اجتماعی و فرهنگی، معاونت هماهنگی و امور مناطق، معاونت توسعه منابع انسانی از جمله مناصبی هستند که در 12 سال گذشته در شهرداری تهران تنها به مردان سپرده شد.
این موارد به جز زیرمجموعه‌هایی نظیر شرکت همشهری، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، سازمان فرهنگی و هنری تهران یا ستاد مدیریت پیشگیری و بحران شهر تهران است که تا کنون مدیریت زنان در این سازمان‌ها امری بدیهی به شمار رفته است.
هیچ یک از ۹ معاون اصلی شهردار تهران زن نیستند و این پرسش مطرح است که آیا محمدباقر قالیباف اعتقادی به توسعه‌ی پایدار که تنها با حضور و مشارکت همزمان مردان و زنان ایجاد می‌شود در مدیریت شهری داشته است.
ناگفته نماند که وی با ایجاد بوستان بهشت مادران در اتوبان شهید حقانی، تلاش کرد تا نشان دهد که به بانوان و وضعیت اجتماعی آنها توجه نشان می‌دهد اما این حرکت با واکنش‌های منفی فعالان زن مواجه شده است.
می‌توان به جرات اذعان کرد؛ در تمام ۱۲ سالی که مدیریت کلان شهر تهران بر عهده‌ی محمدباقر قالیباف بود، عملاً مدیریتی مردانه بر شهر تهران حاکم بوده است به شکلی که هیچ اثری از حضور زنان و مدیریت آنها در سطوح کلان مدیریتی دیده نشده است. ناگفته نماند، تنها ظرف چند ماه اخیر یک زن به عنوان یکی ازشهرداران مناطق تهران منصوب شده است.
انتصاب «زهرا مشیر» همسر محمدباقر قالیباف به عنوان مشاور امور بانوان شهردار تهران نیز عملاً یک تقسیم کار خانوادگی است و اینکه تا کنون هیچ بانوی دیگری هم نتوانسته جای وی منصبی در امور بانوان شهرداری تهران داشته باشد جای تأمل دارد!
در شرایطی که مدیریت شهری تهران به عنوان الگوی همه‌ی شهرهای ایران و ابرشهر کشور عملاً مردانه اداره شده است امسال شاهد آن بوده‌ایم که ۵۲۳ زن در زمان ثبت‌نام نامزدهای انتخابات شورای شهر تهران خود را نامزد ورود به شورای شهر کرده‌اند.
این در حالی است که احتمال ورود زنان به شورای شهر تهران یک ششم است؛ از میان ۳ هزار نامزد ثبت‌نام شده فقط ۵۲۳ زن یعنی 17.4 درصد زن هستند. هر چند که اصلاح‌طلبان از مدتی قبل وعده دادند که حداقل ۳۰ درصد از فهرست خود را با زنان به مردم پایتخت معرفی می‌کنند.
حال پرسش این است که آیا سهم زنان از مدیریت شهری و اداره محل زندگی فقط همین سهمیه‌ای است که به هنگام تدوین فهرست انتخاباتی ترکیب احتمالی شورای آینده را مشخص می‌کند؟
موضوع اینجاست که باید انتظار داشته باشیم شورای پنجم در پایتخت که الگویی برای دیگر شهرهای کشور نیز محسوب می‌شود بتواند از ظرفیت‌های مدیریتی در سازمان شهرداری تهران به نفع زنان بهره برده و زنان را بیش از پیش در مدیریت شهری مشارکت دهد.
نکته اینکه زنان متخصص بسیاری سراغ داریم که برخی از آنها نامشان به هنگام ثبت‌نام انتخابات شوراها نیز مطرح شده‌است و آنها می‌توانند در جایگاه شهردار، شهردار منطقه، معاون شهردار و رییس سازمان ایفای نقش کنند. پس انتظار آن است که سهم زنان از مدیریت شهری در دوره‌ی پنجم شوراها در پایتخت و دیگر نقاط کشور به درستی ارتقاء پیدا کند. این تغییر وضعیت علاوه بر آنکه می‌تواند شهر تهران را دگرگون کرده و موجب سلامت‌بخشی مدیریت شهری شود در ارتقاء شاخص‌های تبعیض جنسیتی در رتبه‌بندی کشور هم مؤثر خواهد بود.
انتهای پیام
