نظام هم «ناطق» می‌خواهد و هم «نور» او را

به گزارش انصاف نیوز، حجت الاسلام «هادی سروش» مدرس حوزه در یادداشتی درباره‌ی حجت الاسلام ناطق نوری نوشت:

مگر می‌شود انسان از مردانگی‌ها و مروت‌ها به خاموشی گذر کند و یادی نکند از آن دسته مردان بزرگی که از «نام و نان» گذشتند ولی از «معنویت و اصالت، و حمایت از حقانیت» نگذشتند؟!

علی اکبر ناطق نوری؛ نام آشنای نهضت و نظام اسلامی است.

از روزی که به تعبیر خودش «موی در صورت نداشت» و با عمامه سیاه و عینک دودی اعلامیه امام (ره) را در حرم حضرت معصومه (س) می‌خواند، و تا روزی که در کمیته استقبال از امام نقش مهمی از خود ایفاء کرد، و تا روزی که در مجلس سوم چهره‌ای مؤدب از خود نشان داد و تا روزی که مدیریت مجلس را به عهده گرفت و تنش‌ها کم شد، و تا رقابتش در دوم خرداد و تبریک مخلصانه‌اش به رئیس جمهور منتخب، و تا ایفاء نقش مهم بازرسی در دفتر رهبری نظام، و نیز اخیراً، که حمایت مردانه‌اش از سردار پیشرفت ایران اسلامی یعنی آیت الله هاشمی رفسنجانی بود، همه و همه؛ نشان از تاثیرات مثبت این فرد است که در صفحات زریرین این نظام نقش بسته و قابل افتخار است.

اما در این برهه، ناطق نوری نطقی دیگر و نوری دیگر از خود نمایان کرد.

او با اینکه وابسته به جناح راست و به تعبیر امروز از ارکان اصول‌گرایی بود و عضو مؤثر جامعه روحانیت، اما مرد و مردانه از حزب و جناح خود فاصله گرفت و در مقام تشخیص و تبیین و اعلام «اصلح» در میان کاندیدهای ریاست جمهوری در انتخابات دولت دوازدهم به وظیفه خود عمل کرد و از آن «نام و نان» آماده گذشت کرد.

باید هم چنین باشد، چرا که او مشق کرده درس شهید مظلوم آیت الله بهشتی بود، نه تنها دروس حوزوی را، بلکه کنار گیری از جناح متبوع خود را، در محضر آن شهید بزرگوار وقتی آموخت که دیده بود ایشان، برای انتخابات ریاست جمهوری دوم، شهید رجایی را بر کاندیدای پیشنهادی حزب جمهوری ترجیح می‌دهد.

آفرین بر آنان که مصداق «رجال صدقوا» هستند و نسبت به آنچه که «ماعاهدواالله» است، مردانه بر آن تعهد با خدای متعال باقی می‌مانند.

انتظار می‌رود که همانطوری در انتخابات ۸۸ و آن قضایای تلخ، حاکمیت معزز نظام، اجازه‌ی بی‌بهره شدن از این شخصیت بزرگوار را نداد، همکنون نیز، مقدماتی تدبیر شود تا از این چشمه مروت و شهامت و سیاست، بهرمند باشیم.

انتهای پیام