توضیحات وکیل هنگامه شهیدی در ارتباط با باقری درمنی

مصطفی ترک همدانی، وکیل هنگامه شهیدی، در واکنش به ادعای سایت اصول گرای مشرق مبنی بر احتمال وجود ارتباطی بین او و حمید باقری درمنی که در آن ادعا شده بود موکلش برای آزادی درمنی وثیقه‌ی 500 هزار متری گذاشته است، ضمن انتقاد از گزارش مشرق که همزمان با بازداشت موقت و انفرادی هنگامه شهیدی است، گفت «این پرونده‌های امنیتی را در حالی که ما وکلا حتی نمی‌توانیم کپی بگیریم، رسانه‌ای پیدا می‌شود که آن را دریافت می‌کند و علیه آن کسی که در زندان است استفاده می‌کند.»

حمید باقری درمنی، معروف به سلطان قیر صبح امروز، یکم دی‌ماه، اعدام شد. [لینک]

مصطفی ترک همدانی به خبرنگار انصاف نیوز گفت: «من این ماجرا را الان از شما می‌شنوم، پرونده‌ی آقای درمنی در شعبه 15 دادگاه انقلاب رسیدگی شده است و پرونده‌ی خانم شهیدی هم در شعبه پانزده دادگاه انقلاب رسیدگی شده، می‌خواهم اینطور به شما بگویم که من در مورد ماهیت ماجرا اطلاع ندارم ولی یک اتفاق زشت رسانه‌ای و یا مجازی افتاده است. آن هم به این صورت است که وکلای دادگستری که در پرونده‌های امنیتی شرکت می‌کنند مثل خود من، وقتی برای مطالعه‌ی پرونده مراجعه می‌کنند  بازرسی می‌شوند تا مثلا کسی نرود چیزی را کپی کند و اگر لازم باشد فقط رونویسی می‌کنیم چون کسی اجازه‌ی کپی به ما نمی‌دهد و تحت تدابیر امنیتی آن دادگاه‌ها برگزار می‌شود، چطور است که در پرونده‌ی آقای باقری درمنی که در همان شعبه رسیدگی شده است و همان خصوصیات را دارد اوراق آن پرونده استخراج می‌شود و در فضای رسانه‌ای و مجازی منتشر می‌شود؟! این کار، کار غیرقانونی و غیراخلاقی است که ایراد دارد.

نکته‌ی بعد آنکه علیه کسی صحبت می‌شود که در بازداشت موقت و انفرادی است، حتی من بعد از اینکه چندین بار درخواست ملاقات کردم  فقط یک بار پیش از محاکمه توانستم وقت ملاقات بگیرم و با خانواده‌اش هم یک بار بیشتر ملاقات نداشته است. یک رسانه چنین موضوعی را در مورد فردی مطرح می‌کند که در بازداشت موقت است و نمی‌تواند کوچک‌ترین دفاعی از خودش بکند.»

وکیل هنگامه شهیدی در مورد ماجرای وثیقه گفت: «اما درباره‌ی انجام عمل وثیقه‌گذاری باید گفت، مثلا اگر به من یا هرکس دیگری متهمی یا شخص دیگری مراجعه کرد که فرد دیگری گرفتار است و دستگاه قضایی او را دستگیر کرده و بیا کمک کن تا با قرار وثیقه آزاد شود تا به کارهای دیگرش برسد، نفس این عمل نه تنها ناپسند نیست بلکه توصیه شده کسی که گرفتاری دارد به آن کمک کنید.

حالا فرض کنیم خانم شهیدی چنین کاری هم کرده باشد برای رهایی یک متهم الزاما به این معنی نیست که نسبتی با آن فرد داشته باشد، شاید کسی به او توصیه کرده باشد که فلانی از دوستان من است و اگر کسی کمکی از دستش برمی‌آید انجام دهد و به اعتبار سفارش دیگری این کار را کرده باشد، حتی قانون آیین دادرسی این را اجازه داده است، این کارهم قانونی و هم اخلاقی است، بنابراین در برابر این عمل اخلاقی آنچه که زشت و ناپسند جلوه می‌کند این است که این پرونده‌های امنیتی را در حالی که ما وکلا حتی نمی‌توانیم کپی بگیریم، رسانه‌ای پیدا می‌شود که آن را دریافت می‌کند و علیه آن کسی که در زندان است استفاده می‌کند.

ضمن آنکه مشخص نیست با آن درخواست موافقتی شده باشد، مثل آنکه برای من مشکلی پیش بیاید و شما بنا بر مصاحبه‌ای که با من کرده‌اید بخواهید ضمانتی کنید و بازپرس آن را قبول نکند اما حداقل این است که شما تلاشت را برای من کرده‌ای.»

در گزارش مشرق آمده است: «سند 500 هزارمتر مربع که به هنگامه شهیدی منتقل شده است شامل تاسیستاتی همچون حلقه چاه آب 30 متری، سالن‌های پرورش شترمرغ، سالن جوجه‌کشی، انبار خوراک دام، فضای مسقف نگهداری جوجه‌ها، آب انبار، فضای فنس کشی شده و… می‌شد که بنام هدایت‌الله آقایی بوده است و در تاریخ 25 آذر 1394 به نام هنگامه شهیدی انتقال یافته است.

هنگامه شهیدی در تاریخ 20 آذر 1396 با پنچ سند تک برگی زمین 500 هزار متر مربعی گرمسار به شعبه  سوم بازپرسی مجتمع امور اقتصادی تهران مراجعه کرد و قصد داشت این سندها را به عنوان وثیقه برای آزادی یک متهم به فساد اقتصادی تودیع کند.»

اما وکیل شهیدی در اینباره به خبرنگار انصاف نیوز گفت: «مثلا من یک ساختمان در بهترین جای تهران داشته باشم ولی در شرایطی باشم که مثلا شغلم را از دست داده‌ام، بازداشت بوده‌ام یا هر چیز دیگر نمی‌توانم برای معیشتم در و دیوار آن ساختمان را گاز بزنم، بنظرم این موضوع بیشتر شانتاژ رسانه‌ای است که بگویند فلانی گفته چیزی برای استفاده ندارم ولی 500 هزار متر زمین دارد و خود شخص هم نباشد که از خودش دفاع کند. آن رسانه‌ی محترم باید زمانی این کار را می‌کرد که زنگ می‌زدند از خود خانم شهیدی هم سوال می‌کردند که ماجرا از چه قرار است، این کمال ناجوانمردی در حق متهم است که در انفرادی به سر می‌برد و این حرف ها زده شود.»

انتهای پیام