مصلحت‌سنجی‌ صداوسیما یا توهین به مخاطب؟

شفقنا نوشت: پخش سخنرانی زنده، ترجمه درست، دعوت از کارشناسان و تحلیلگران پس از صحبت‌های اخیر ترامپ، حداقل انتظاری است که از صداوسیما به عنوان رسانه انحصاری دیداری و شنیداری وجود داشت. اگرچه مخاطبان دسترسی‌های بیشتری به اصل اخبار دارند اما این دلیلی برای تحریف یا پخش نکردن اطلاعات اصلی از صداوسیما و عمل به رویه‌های حرفه‌ای در چنین مواقعی برای جذب و اعتمادسازی نمی‌شود. محمد قادری، مدیر اخبار خارجی خبرگزاری «مهر» بهترین حالت درباره‌ی سخنرانی ترامپ را پخش زنده با ترجمه همزمان و زنده از صداوسیما می‌داند و به شفقنا رسانه می‌گوید: مردم باید از نزدیک و بدون واسطه با ادبیات ترامپ درباره‌ی کشور خودشان و جمهوری اسلامی ایران آشنا می‌شدند. البته شاید این عدم‌پخش به مسائل گذشته مثل همان سخنرانی زنده برگردد که مترجم در ترجمه همزمان کلمات را کم ‌و زیاد کرد. توجیه مترجم هم این بود که دوست نداشتم آن ادبیات توهین‌آمیز ترامپ از زبان من روی آنتن زنده پخش شود.

برخی مصلحت‌سنجی‌ها کار حرفه‌ای را زیر سؤال می‌برد

او ادامه می‌دهد: برخی از این مصلحت سنجی‌ها کار حرفه‌ای آن رسانه را زیر سؤال می‌برد و من به‌عنوان کسی که کار رسانه‌ای می‌کنم، ترجیح می‌دهم این اتفاق می‌افتاد و مردم به ‌طور زنده و مستقیم آن ادبیات زشت و توهین‌آمیز را می‌شنیدند تا برخی از مردم که همچنان متوجه عمق کینه‌توزی و نفرت آمریکا از ملت ایران و انقلاب جمهوری اسلامی نشده‌اند، دقیقا متوجه می‌شدند.

چرا نگران باشیم مخاطب حرف‌های ترامپ را بشنود؟

بنفشه غلامی، دبیر بین‌الملل روزنامه «ایران» هم با انتقاد قادری از صداوسیما موافق است و به شفقنا رسانه می‌گوید: الآن در عصری نیستیم که بخواهیم اطلاعات را از مخاطب پنهان کنیم. مخاطب امروز بسیار جلوتر از صداوسیما این اطلاعات را دریافت می‌کند پس چرا ما باید نگران باشیم که مخاطب حرف‌های ترامپ را بشنود. هرچند این سخنرانی اصلا خوشایند ما نبود ولی پنهان کردن آن بدتر هم می‌تواند باشد. بالاخره ما با مخاطب عادی که سروکار نداریم اگر مخاطب ما عرب‌زبان بود یا مردمانی بود که در سیاست دخالتی نداشتند مثل خود آمریکا آن موقع می‌توانستیم بگوییم این مخاطبان قدرت درک و تحلیل را ندارند.

او توضیح می‌دهد: مخاطب ایرانی با توجه به ساختاری که در چند دهه اخیر بر کشور حاکم بوده، کاملا قدرت تحلیل و قضاوت درست رادارند و خودشان می‌توانند به این نتیجه برسند که چرا این حرف‌ها از سوی ترامپ گفته ‌شده است. چون همزمان با سخنرانی او، مردم خیلی سریع شروع به توئیت کردن و پست‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی کردند. اظهارنظرهای خوبی داشتند و به نظرم بیشتر وحدت ایرانی‌ها را نشان می‌داد. پس چه لزومی داشت صداوسیما این سخنرانی را پخش نکند.

سود پخش شدن زنده قطعاً بیشتر است

قادری هم با بدسلیقگی دانستن این کار صداوسیما می‌گوید: وقتی اوباما درباره تصویب برجام صحبت می‌کردند آن سخنرانی مستقیم پخش شد و یکی از نگرانی‌های من درباره پخش نشدن صحبت‌های ترامپ این است که شاید در ذهن بعضی‌ها این‌طور شکل بگیرد که مشکل ما با آمریکا، یک نفر است چون یک ادبیات خوبی را از اوباما شنیدند و الآن این ادبیات بد را از ترامپ نمی‌شنوند. درحالی‌که حرف ما با آمریکای واحد است که یک‌بار در لباس یک آدم مؤدب و یک‌بار در لباس آدم بی‌ادب دیده می‌شود. برای همین به نظرم باید این اتفاق می‌افتاد. مردم باید بدانند مشکل ما با اشخاص در آمریکا نیست با آن نوع نگاه مستکبرانه‌ای است که نسبت به ایران دارند و حاضر نیستند از یک موضع برابری صحبت کنند. در چنین مواقعی باید حساب سود و هزینه کرد. سود پخش شدن زنده قطعاً بیشتر از این ملاحظات بود.

با پخش زنده هیچ اتفاقی نمی‌افتاد

غلامی هم معتقد است: خوشبختانه در این جریان با سیاستمداری روبه‌رو بودیم که سیاستمدار واقعی نیست و بیشتر تاجر است. طی این ۹ ماه از ریاست جمهوری‌، بیشترین گاف‌ها را از زبان ترامپ شنیده‌ایم و خب با چنین شناختی صداوسیما نباید در پخش زنده آن نگرانی به خرج می‌داد و به‌راحتی باید آن را پخش می‌کرد و هیچ اتفاقی نمی‌افتاد.

او با بیان این که زیرنویس سخنرانی ترامپ کار خوبی بود ولی باید همه مخاطب را در نظر گرفت، تشریح می‌کند: تلویزیون رسانه‌ای است که عامه مخاطبان با آن سر و کار دارند، خب در این میان باید به افراد کم‌سواد هم توجه کرد آیا آن‌ها می‌توانند زیرنویس را بخوانند؟ برای همین پخش سخنرانی برای همه افراد لازم بود. حتی آن‌کسی که کار دوبله را انجام می‌داد می‌توانست احساسات خود را هم نشان دهد و می‌توانست این‌طور تأثیرگذار هم باشد درواقع آن فرد راحت‌تر می‌توانست آن احساسات را بیان کند. فرهنگ و هم درک و شعور ایرانی خیلی بالا است و کسانی که توجیه‌شان برای این پخش نشدن، در نظر گرفتن فرهنگ مخاطب بود، به نظرم بیشتر توهین به مخاطب است.

لحن و ادبیات شخص قضاوت بهتری به مخاطب می‌دهد

مدیر اخبار خارجی مهر هم با نظر غلامی هم‌عقیده است و توضیح می‌دهد: درست است متن هم می‌تواند گویای آن صحبت‌ها باشد ولی به نظرم آن لحن و ادبیات خود شخص در حال صحبت کردن گویاتر است و بیشتر پیام با آن زبان بدن معنا پیدا می‌کند و آن بی‌احترامی که ترامپ قبل از سخنرانی خطاب به ملت ایران کرد و گفت من می‌خواهم با ملت تروریست ایران صحبت کنم خودش خیلی نکته داشت. درحالی‌که کسی جرئت به کار بردن چنین ادبیاتی را درباره ما نداشت. برای همین این قضاوت باید در اختیار مردم قرار می‌گرفت. حرفه‌ای‌تر و دقیق‌تر این بود که این سخنرانی زنده پخش می‌شد.

انتهای پیام