خرید تور تابستان ایران بوم گردی

ابراهیم اسماعیلش را قربانی کرد

حامد نوریان
رفتار ابراهیم حاتمی کیا  بعد از نمایش فیلم چ در جشنواره برای خیلی ها جای تعجب داشت و قابل درک نبود که او از چه چیزی عصبانی و ناراحت است. بعد از صحبت های چند روز قبل او در برنامه ی تلویزیونی راز می توان دریافت که چرا کسی که همیشه حرف های خود را در فیلم هایش می زد تغییر رویه داد و بعد از نمایش فیلم خود در دانشگاه ها و مراکز مختلف این بار سعی کرد با صدای بلند مقصودش را به گوش خیلی ها برساند.
انقلاب اسلامی ایران به چهل سالگی در حال نزدیک شدن است و ابراهیم حاتمی کیا بازگشتی آگاهانه به عقب دارد. در این سال ها او دغدغه ی انقلاب را بیش از پیش دارد، دغدغه ی چهل سالگی انقلاب! دغدغه ی این سال ها، سال هایی که باید برای بسیاری از مدیران فرهنگی سال های نوزایی باشد نه گذشتن از گذشته.
این سال ها، سال های تثبیت خود است نه از خودباختگی!
این سال ها، سال های شعور و بلوغ است نه به دست گرفتن کاسه چه کنم چه کنم!
این سال ها، سال های توامان آرمانخواهی، واقعیت گرایی و مصلحت اندیشی است نه تحت تاثیر و خوشایند بیگانگان قرار گرفتن!
چ یک شخص نیست، یک نقشه راه است. مساله ی «چ»، دغدغه ی انقلاب را در هر شرایطی داشتن است و نقشه ی راه آن، ایستادن پای بیرق انقلاب و قربانی کردن اسماعیل خویش است.
چ یادآوری می کند که اگر انقلاب با همه ی فشار ها مانده است، دلیل ماندنش این است که همه ی مردان بزرگ آن دوران باور داشتند که سرباز خمینی مرد شهادت است … مدیر فرهنگی در ایران باید بداند که این انقلاب و ماندگاری انقلاب در ساری و جاری بودن این فرهنگ در جامعه است. فرهنگ کوتاه نیامدن از همه ی آن چیزهایی که بسیاری خون خود را در راه آن دادند و با تمام وجود آن را فریاد زدند.
علت بغض و نگرانی امروز ابراهیم حاتمی کیا در برنامه ی راز از کم رنگ شدن این فرهنگ بود. فرهنگ انقلابی بودن و انقلابی ماندن. و گلایه او از مدیران فرهنگی است که خود خوب می دانند این سال ها برای انقلاب مهمترین سال ها است، سال هایی که بسیاری از پخته شدن و بلوغ آن واهمه دارند.
اما در این ایام که همه چیز و همه کس در حال شبیه شدن به یکدیگر است و خود بودن و اصالت داشتن دیگر برای خیلی ها پذیرفته شده نیست مدیران  عرصه ی فرهنگ نباید راه و هدف انقلاب را در روزمرگی های کسالت بار به فراموشی بسپارند. مدیران فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، هر روز باید  دغدغه ی چرایی بسیاری از مساله ها را داشته باشند، مثل مساله ی چرا انقلاب کردیم؟

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا