چگونه مجوز راهپیمایی بگیریم؟
یاشار تاج محمدی، «نیم ستون» انصاف نیوز: در روزهای اخیر شاخۀ خیابانیِ دلواپسان، دست به کار شدند و همین‌طوری به صورت خودجوش و بدون مجوز، در یک اقدام انقلابی، تظاهرات خیابانی برگزار کردند.
حال تصور کنید، کارگرها یا معلم‌ها در اعتراض به مشکلات صنفی‌شان و با داشتن مجوز، خیلی آرام و بی‌صدا راهپیمایی می‌کردند، چه می‌شد؟ احتمالاً تا الان مدارک دست داشتن استکبار جهانی در توطئۀ خبیثانۀ کارگرها یا معلمان در حال پخش شدن از اخبار بیست‌و‌سی بود و ما داشتیم خدا را شکر می‌کردیم که با هوشیاری نیروهای مخلص، چه کودتای خزندۀ مخملی و شومی را پشت سر گذاشتیم.
خوب در این‌جا حکومت و دولت مقصر نیستند. مقصر آن کسانی هستند که بلد نیستند چطور باید مجوز بگیرند، یا بلد نیستند چطوری راهپیمایی کنند که طوری نشود. البته اصولاً بهتر است راهپیمایی نشود مگر در شرایط حساس، که در آن شرایط هم مجوز خود به خود صادر و شما ملزم به شرکت در راهپیمایی هستید.
اگر روزی خواستید شانس‌تان را امتحان کنید و برای گرفتن مجوز راهپیمایی برای مثلاً پیگیری مطالبات صنفی‌تان اقدام نمائید، باید از مراحل زیر عبور فرمائید:
مرحلۀ اول: شما بسیار غلط کردید که مجوز راهپیمایی می‌خواهید، لذا ابتدا از این عمل ناشایست خود شرمنده باشید و بابت این‌کار خود را ملامت کنید، سپس بروید خدمت آقای دکتر دلواپس‌منش، جهت گرفتن مجوز.
مرحلۀ دوم: بنشینید و مثل بچۀ آدم هدف‌تان را از این اقدام ناشایست بیان کنید. مو به مو و جز به جز. زود، تند، سریع … اعتراف کنید از چه زمانی با استکبار جهانی برای انجام این پروژه در تماس هستید. اعتراف کنید چطور منابع مالی را به دست شما می‌رساندند؟ برای‌تان کارت به کارت می‌کردند یا یا با پیک می‌فرستادند؟
مرحلۀ سوم: همکاری شما می‌تواند روند صدور مجوز را تسهیل و تسریع بنماید.
مرحلۀ چهارم: آفرین! همکاری شما قابل تقدیر است.
مرحلۀ پنجم: مجوز صادر شد. شما می‌توانید در دو نوبت صبح و بعدازظهر در حیاط زندان راهپیمایی کنید. البته هیچ اجباری در کار نیست، این رافت است که شامل حال‌تان شده، جهت سلامتی و رعایت بهداشت‌تان.
انتهای پیام
