حقوق‌هاي نجومي و وظيفه دولت
محمد كاظمي، نماينده ی ملاير در مجلس در یادداشتی در روزنامه ی اعتماد نوشت:
واقعيت آن است كه ما در اكثر حوزه‌ها و زمينه‌ها با مشكلاتي عميق روبه‌رو هستيم، چنانچه هر از گاهي يكي از معضلات چون كوه آتش‌فشاني فوران مي‌كند و همه را درگير خود مي‌سازد. موضوع حقوق‌هاي نجومي برخي از مديران دولتي تنها يك نمونه از نابساماني‌ها و فسادهاي اقتصادي است كه گريبان دولت و ملت را گرفته است. گسل‌هاي فعال فراواني خصوصا در بخش اقتصاد وجود دارد كه هر آن ممكن است يكي از آنها زلزله‌اي مهيب بيافريند. نمونه ديگر آن ورشكستگي شركت‌ها و كارخانه‌هاي بزرگ و كوچك است كه بعضا بيش از نيم‌قرن نيازهاي كشور را برآورده ساخته، اشتغال و رونق فراهم مي‌كرده‌اند. متاسفانه شلختگي، افسارگسيختگي، فرار از ضابطه‌ها، منفعت‌پرستي، ترجيح منافع شخصي و گروهي و نداشتن برنامه و نگاه بلندمدت و كارشناسانه كه در دولت دهم به اوج خود رسيد و عجيب اينكه همواره حمايت شد عوارض وخيم خود را يكي پس از ديگري نشان مي‌دهد و جالب و گزنده آنكه برخي سوداي استفاده سياسي از آن را كرده، دانسته يا ندانسته كشتي را سوراخ مي‌كنند كه همه در آن نشسته‌ايم. افشاگري‌هاي جهت‌دار و تجاهل عامدانه از زمينه‌هاي گذشته آن اگر يك آسيب به دولت بزند، يك آسيب هم به نظام و حتي جامعه خواهد زد و توفان بي‌اعتمادي همه‌چيز را در بر خواهد گرفت. دولت معقول يازدهم در برابر بهمني از نابساماني‌ها كه تازه سر باز كرده‌اند قرار گرفته است و انتظاري فراتر از او مي‌رود. اين دولت بايد بداند كه در ميدان مين پا گذاشته است و احتياط عميق، چابكي و دقت با واكنش سريع لازم دارد. اگر بنا باشد كه غافلگير شود يا حساب كوچك‌ترين جزييات را نكند هر آينه امكان دارد كه آسيب به جانش افتد و مخالفانش ميوه مقصود را بربايند. عدم رسيدگي به حقوق‌هاي نجومي از همان ابتداي تصدي يك اشتباه فاحش هم سياسي و هم آرماني است. حتي اگر امكان سوءاستفاده مخالفان دولت نبود چگونه مي‌شود به كظّهِ ظالمٍ، و سغبِ مظلوم* صبري ٣ ساله كرد؟ اينك كه به هر حال پرده از اين زخم برداشته شده است باز هم صداقت، صراحت و سرعت واكنش دولت امري ضروري است و حتي تصور عبور از اين موج بلند بدون رسيدگي دقيق و اطمينان بخش براي مردم تصوري ساده‌لوحانه و خسارت‌ساز است. چرا دولت بايد هزينه گران و سنگين پرخوري عده‌اي بي‌مسووليت و بي‌ملاحظه آن هم در شرايطي سخت و نفسگير را بدهد؟ بگذاريم حداقل در اينجا با برخوردي قاطع و شفاف مردم طعم شيرين عدالت را بچشند و از اعتماد به دولت راضي و مفتخر شوند و بر حمايت خود بيفزايند و يك بار تهديد به فرصت تبديل شود. بگذاريم بي‌مبالاتي نسبت به بيت‌المال و ايجاد زمينه براي رانتخواري‌ها و اختلاس‌هاي ميلياردي، ورشكستگي گسترده كارخانه‌ها و شركت‌هاي مولد و كوچك شدن سفره مردم براي معجزه هزاره سوم و حاميانش بماند كه هنوز يك عذرخواهي اساسي و تاريخي به مردم بدهكارند. اين واقعيت كه مردم ما اهل درك و فهم مشكلات طبيعي هستند انكارناپذير است ولي آنان هرگز از سوءاستفاده‌كنان و فرصت‌طلبان و آلودگان به لقمه حرام و صبر‌كنندگان به ستم گذشت و اغماض نمي‌كنند. اين امكان وجود دارد كه برخي به مدعيان سياست‌پيشه كنوني كه كارنامه سكوت‌شان در شخم زدن بيت‌المال بر همه هويدا است بنگرند و از بازتاب گسترده افشاي فيش‌هاي حقوقي نجومي غفلت كنند. در حال حاضر اين موضوع در جامعه به‌شدت مطرح است و اكثريت مردم مجدانه موضوع را پيگيري مي‌كنند و منتظر نتيجه هستند. دولت و اصلاح‌طلبان در اين مسائل نه‌تنها به انفعال نبايد گرفتار شوند كه از موضع مدعي بايد بدون لكنت زبان از حقوق مردم دفاع كنند و رودربايستي احتمالي را به كناري نهند. سرچشمه و خواستگاه اصلي و ابتدايي اصلاح‌طلبان واقعي خط امامي بود كه بر ساده‌زيستي و عدالت محوري تاكيد مي‌كرد و اتفاقا اكنون بيش از ديگران بايد بر آن تاكيد كنند و توده‌هاي مردم را نه به صورت شعاري كه با بينش مسوولانه و مدبرانه و دلسوزانه نمايندگي كنند. محروم‌نوازي، همدلي و همدردي با اكثريت جامعه و درك خواسته‌ها و تمايلات آنها خصوصا با انضباط مالي و وسواس پيرامون خزانه كشور كهنه‌شدني نيست. كساني كه سرگرم چرب و شيرين دنيا شده از آرمان‌هاي مردم و ارتقاي سطح معيشت آنها غافل شده‌اند قطعا به دموكراسي و پيشرفت هم كمكي نخواهند رساند.
*«… و ما أخذ‌الله علي العُلماء، أن لا يقارُّوا علي كظّهِ ظالمٍ، و لا سغبِ مظلومٍ…»
فرازي از نهج‌البلاغه
انتهای پیام
