نشانه‌های شقاق عمیق و متقابل!

حجت‌الاسلام احمد حیدری  در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:                         

اگر نظامی مبتنی بر خواست، رأی و اراده مردم باشد و در راستای رفاه مادی و معنوی آنان قدم بردارد، به طور طبیعی مردم به آن نظام، مسئولان آن نظام و دینی که آن نظام مبتنی بر آن است، علاقه‌مند شده و به «احکام و قوانین دین و نظام» عاشقانه پایبند بوده و گوش جان به دهان مسئولان نظام می‌بندند تا رهنمودهایشان را اطاعت کنند و موجبات تعالی هرچه بیشتر خود و جامعه را فراهم آورند؛ ولی وقتی شکل‌گیری یا تداوم نظامی مبتنی بر خواست، اراده و رأی مردم نباشد و مسئولان آن “رأی و درک خود” را بر “رأی و درک عموم” ترجیح داده و ملاک عمل سازند، به طور طبیعی بین آن نظام و مردم شکاف افتاده و اگر مردم نتوانند از راه‌های مسالمت‌آمیز مخالفت و “خواست تغییر” را اعلام کرده و به مرحله اجرا برسانند، راه‌های دیگری را انتخاب خواهند کرد.

در ماه‌های گذشته اعتراضات گسترده عمومی بر “عدم ابتنای نظام بر مردم سالاری واقعی و حاکم شدن اراده حاکمان بر اراده مردم” شکل گرفت ولی متأسفانه بخشی از مسئولان غافل یا مغرور، صدای مردم معترض را نشنیدند و سعی کردند ضمن ناچیز جلوه دادن معترضان آنها ما را بر سر خشم آورده، آن اعتراضات گسترده و پردامنه را به خارج و عده‌ای بی‎بند و بار و … نسبت دهند و بالاخره شعله آن اعتراضات در پی برخورد شدید و گسترده، دستگیری صدها هزار نفر و محکوم و زندانی کردن ده‌ها هزار نفر فروکش کرد.

امروز شقاق و شکاف مردم با بخش‌هایی از حاکمیت، به گونه‌ای دیگر مسئولان را به تشویش کشانده است و آن، مخالفت علنی و عملی با مناسکی است که برخی مأموریت اصلی حاکمیت را نه “اداره صحیح دنیای مردم”، که “اقامه آن مناسک ولو با زور و تحمیل” می‌داند. این روزها شاهدیم که اعلان مخالفت با مسئولان از طریق کشف حجاب یک اپیدمی شده به گونه‌ای که نیروی گسترده‌ای از سیستم را به خود مشغول کرده و هر روز برای جلوگیری از این تظاهر نامقبول، به کشیدن نقشه‎ای ناکام متوسل می‌شوند و ترس از گسترده شدن این نوع اعلان مخالفت در ماه‌های گرم آخر بهار و تابستان، مسئولان را به شدّت مشوّش کرده است.

نمونه دیگر ترس از اپیدمی شدن علنی روزه‌خواری است که مسأله تشویش‌زای جدید برای مسئولان گردیده است و هر کدام برای مقابله با آن، خط و نشانی می‌کشند و فردا و فرداها موضوعات دیگری برای آنان از جانب مردم ایجاد تشویش خواهد کرد ولی با این همه، متأسفانه مسئولان خیال می‌کند با تهدید و نیروی انتظامی و وضع تنبیهات جدید و گسترده مثل بستن پاساژ، مکان گردشگری، واداشتن کسبه به اجبار مشتریان به رعایت حجاب و …؛ مشکل حل خواهد شد حال آن که راه حل فقط و فقط یکی است و آن نیست جز «آشتی حکومت با ملّت و گردن نهادن حاکمان به خواست ملّی».

اگر مسئولان کشور، حکومت را به خواست و رأی واقعی و آزاد مردم بسپارند به طور طبیعی بین حکومت و مردم صلح و آشتی حاکم خواهد شد و مسئولان در راستای خواست عمومی، حرکت خواهند کرد و مردم هم خود را به همراهی با حکومت و ایده‌هایش موظف خواهند دانست و آنگاه بدون داغ و درفش “دین، مقبول و قانون، مطلوب و حاکمان، محبوبِ” مردم خواهند شد.
امید که این تصویر محقق شود.

انتهای پیام